Antyolisteza to nieprawidłowe ustawienie kości w kręgosłupie i zwykle wpływa na dolną część pleców.
Występuje, gdy górny kręg ześlizguje się przed tym poniżej. Ból jest często pierwszym objawem anterolisthesis.
Niewyrównany kręg może szczypać nerwy, a to może mieć bolesne i wyniszczające konsekwencje. Na inne części ciała, takie jak ramiona lub nogi, może również wpływać anterolisteza.
Ilość poślizgu ocenia się na skali od łagodnej do ciężkiej. Leczenie może obejmować od leżenia w łóżku po zabieg chirurgiczny. Antyloliza jest często znana jako kręgozmyk.
Przyczyny
Przeciwersteza jest często spowodowana nagłą tępością lub złamaniami. Mogą one być wynikiem urazów typowych dla wypadku samochodowego lub upadku. Anty-solista może również rozwijać się z czasem poprzez forsowne ćwiczenia fizyczne, takie jak kulturystyka.
Starzenie jest kolejną częstą przyczyną anterolisthesis. Dzieje się to naturalnie w miarę upływu czasu, gdy chrząstka między kręgami słabnie i staje się cieńsza.
Anty-solistę można również powiązać z podstawowymi stanami, takimi jak słabe kości, artretyzm lub nowotwory. Guz może wymusić przemieszczenie kręgu z jego naturalnej pozycji.
Czasami anterolisteza wiąże się z genetycznym defektem wzrostu kręgosłupa u dzieci.
Objawy
Objawy anterolityczne zależą od poślizgu i części kręgosłupa, w których wystąpił poślizg.
Anty-solweza może powodować stały i ciężki zlokalizowany ból, lub może się rozwijać i pogarszać w miarę upływu czasu. Ból może być uporczywy i często dotyka dolnej części pleców lub nóg.
Problemy z poruszaniem spowodowane bólem mogą prowadzić do braku aktywności i zwiększenia masy ciała. Może również powodować utratę gęstości kości i siłę mięśni. Może to również wpływać na elastyczność w innych obszarach ciała.
Inne objawy anterolisthesis obejmują:
- skurcze mięśni
- uczucie pulsowania lub mrowienia
- niezdolność do odczuwania gorących lub zimnych wrażeń
- ból i słaba postawa
- słabość
W ciężkich przypadkach mogą wystąpić następujące objawy:
- trudności w chodzeniu i ograniczony ruch ciała
- utrata funkcji pęcherza lub jelit
Diagnoza
Lekarz zdiagnozuje anterolistezę za pomocą badania fizykalnego i oceny objawów choroby. Egzamin zazwyczaj obejmuje kontrolę odruchową.
Zdjęcia rentgenowskie, tomografię komputerową i skany MRI można wykorzystać do potwierdzenia podejrzenia rozpoznania anterolistycznego. Te techniki obrazowania są używane do badania uszkodzeń kości oraz oceny urazów i uszkodzeń nerwów.
Cieniowanie
Następnym krokiem po diagnozie jest ustalenie rozmiaru uszkodzenia. Poniższa skala ocen jest używana do określenia stopnia zaawansowania choroby i wymaganego leczenia.
- Stopień 1: mniej niż 25% poślizgnięcia
- Stopień 2: poślizg 26 do 50 procent
- Stopień 3: poślizg 51 do 75 procent
- Stopień 4: 76 procent lub więcej poślizgu
Istnieją rzadkie przypadki 100% poślizgu, gdy górny kręgu całkowicie zsuwa się z tego poniżej.
Leczenie
Lekarze opierają plan leczenia na stopniu poślizgu. Osoby z wysiękami stopnia 1 i 2 zwykle mają łagodne objawy, a leczenie ma na celu złagodzenie bólu i dyskomfortu. Przerzuty na poziomie 3 i 4 są uważane za poważne i mogą ostatecznie wymagać operacji.
Możliwości leczenia łagodnego poślizgu mogą obejmować krótki czas leżenia w łóżku, delikatne ćwiczenia i leki przeciwbólowe. Ciężkie przypadki mogą wymagać terapii chiropraktycznej i operacji. Operacja jest ostatecznością.
Odpoczynek
Reszta łóżka może pomóc w pokonaniu łagodnych przypadków anterolisthesis. Uczestnictwo w sporcie i uciążliwe codzienne czynności należy całkowicie przerwać, aż ból ustąpi.
Odpoczynek może również pomóc zapobiec dalszemu poślizgowi lub uszkodzeniu kręgów.
Lek
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) można stosować w celu leczenia bólu i stanów zapalnych spowodowanych przez przedsionek.
W przypadku silniejszego bólu mogą być wymagane sterydy i opioidy. Sterydy zewnątrzoponowe wstrzykiwane bezpośrednio w plecy mogą zmniejszać stan zapalny i łagodzić ból.
Terapia
Skomplikowane objawy mogą być leczone za pomocą fizykoterapii, często równolegle z programem ćwiczeń.
Można użyć stabilizatora lub oparcia, aby pomóc ustabilizować dolną część pleców i zmniejszyć ból. Leczenie kręgarskie może nawet pomóc przesunąć kręg z powrotem do pierwotnej pozycji.
Ćwiczenie
Ćwiczenia są zwykle wykonywane w połączeniu z fizykoterapią. Ćwiczenia mogą zwiększyć ruch bez bólu, poprawić elastyczność i wzmocnić mięśnie pleców.
Ćwiczenia stabilizacyjne mogą utrzymać ruchomość kręgosłupa, wzmocnić mięśnie brzucha i pleców i zminimalizować bolesny ruch kości w zajętym kręgosłupie.
Chirurgia
Chirurgia jest ostatnią deską ratunku w leczeniu anterolisthesis. Może to być konieczne, jeśli kość nadal się ześlizguje lub ból utrzymuje się pomimo innych metod leczenia.
Chirurgia może obejmować regulację kręgów za pomocą płytek, drutów, prętów lub śrub.
Zwykle do leczenia anterolistycznego stosuje się jedną z poniższych procedur chirurgicznych.
- Dekompresja, w której usuwana jest kość lub inna tkanka w celu uwolnienia nacisku na kręgi i powiązane nerwy.
- Fuzja kręgosłupa, gdy kość zostaje przeszczepiona z tyłu kręgosłupa. Kość leczy i łączy się z kręgosłupem. Tworzy to solidną masę kostną, która pomaga ustabilizować kręgosłup.
Można również rozważyć połączenie dekompresji i fuzji kręgosłupa.
Czynniki ryzyka
Starsi ludzie są bardziej narażeni na anterolistezę. Zwykle występuje u osób w wieku powyżej 50 lat, a kobiety deklarują szybsze tempo rozwoju.
Naturalny proces starzenia powoduje osłabienie kości i staje się bardziej podatny na uszkodzenia, w tym przedterminowość.
Ludzie, którzy angażują się w regularną forsowną aktywność, zwiększają ryzyko nabycia anterolisthesis.Należą do nich w szczególności sportowcy i ciężarowcy.
Ryzyko anterolistycznego można zmniejszyć poprzez:
- wzmocnienie mięśni pleców i brzucha
- udział w sporcie, który minimalizuje ryzyko urazów dolnej części pleców, takich jak pływanie i jazda na rowerze
- utrzymanie zdrowej wagi w celu zmniejszenia stresu na dolnej części pleców
- jedzenie dobrze zbilansowanej diety, aby pomóc utrzymać wytrzymałość kości
Perspektywy
Według niektórych źródeł niechirurgiczne leczenie łagodnych przypadków anterolistycznego udaje się w około 80 procentach przypadków. Jeśli kości nie szczypią żadnych nerwów, po zabiegu może nie wystąpić nawrót bólu pleców.
W przypadkach, gdy nerwy są ściskane po poślizgnięciu kości, istnieje ryzyko trwałego uszkodzenia nerwów. Może to powodować ciągły lub nawracający ból pleców nawet po leczeniu.
Niektórzy badacze twierdzą, że operacja skutecznie łagodzi objawy w 85 procentach do 90 procent poważnych przypadków anterolisthesis.
