Fibromialgia jest powszechnym schorzeniem charakteryzującym się powszechną wrażliwością i bólem mięśni i stawów. Dla wielu osób z rozpoznaniem fibromyalgii ból i tkliwość są stałe, ale nasilenie zmienia się od czasu do czasu.
Objawy fibromialgii zostały po raz pierwszy opisane na początku 1800 roku, kiedy stan ten został nazwany „reumatyzmem mięśniowym”, ale fibromyalgia jest nadal w dużej mierze tajemnicą w dzisiejszej społeczności medycznej.
W związku z tym istnieje wiele nieporozumień na temat przyczyn fibromyalgii, jej objawów i sposobu leczenia.
Trzy powszechne mity
Eksperci i osoby żyjące z fibromialgią wyjaśniły niektóre z najczęściej niezrozumianych faktów na temat choroby i jak najlepiej z nią żyć.
1. To nie jest prawdziwe
Ból jest często subiektywny i może być trudny do zmierzenia. W rezultacie najczęstszym błędnym przekonaniem na temat fibromialgii jest to, że nie jest to rzeczywisty stan. Zarówno lekarze, jak i osoby z fibromialgią zgadzają się, że to stwierdzenie jest absolutnie nieprawdziwe.
„Najbardziej powszechnym i wszechobecnym mitem na temat fibromialgii (wśród społeczności medycznej iw ogóle) jest to, że” wszystko jest w twojej głowie „- powiedziała dr Donnica Moore, prezes Sapphire Women’s Health Group.
„Chociaż nie znamy dokładnego mechanizmu fibromialgii, wiemy, że jest to rozproszony, złożony zespół bólowy, charakteryzujący się wzorami umięśnienia mięśni po obu stronach ciała zwanymi punktami spustowymi”.
Dr Moore dodał: „czasami stan może się rozpocząć bez wyraźnego powodu, w innych sytuacjach wtórna fibromyalgia powstaje w wyniku chronicznej deprywacji snu, infekcji wirusowych, choroby z Lyme, zapalenia stawów, niedoczynności tarczycy lub innych stanów.”
Charlene Hoffman zdiagnozowano fibromialgię w 2014 roku. Powiedziała, że zajmuje się ludźmi, w tym lekarzami, którzy powiedzieli jej, że stan i jego objawy nie są prawdziwe. Jej rada to nie wątp w siebie i to, co czujesz:
„Kazałem ludziom powiedzieć, że to wszystko w mojej głowie. Lekarze wciąż nie są tak dobrze zaznajomieni z tą chorobą i rzadko wiedzą, jak leczyć daną osobę, nie mówiąc już o diagnozowaniu kogoś z [fibromialgią]. Po prostu ignoruję ludzi, którzy nie rozumiem, ponieważ sami nie musieli sobie z tym radzić.
Moi prawdziwi przyjaciele zaakceptują mnie, jak jestem. Jeśli chodzi o lekarzy … w każdej chwili idę do nowego lekarza, biorę wszystkie moje zapiski, a także informacje edukacyjne na temat niektórych z moich rzadkich problemów, w tym [fibromialgii]. „
Charlene Hoffman
2. Dotyczy tylko starszych kobiet
Innym powszechnie akceptowanym mitem na temat fibromyalgii jest to, że dotyczy tylko osób starszych, w szczególności kobiet.
Według Narodowego Instytutu Zapalenia Stawów i Chorób Mięśniowo-Szkieletowych i Skórnych (NIAMS) około 80-90% osób z rozpoznaniem fibromialgii to kobiety. Jest to jednak często występujący warunek, który może dotyczyć również mężczyzn i młodszych osób.
Osoby żyjące z fibromyalgią twierdzą, że ten powszechnie akceptowany mit może utrudnić codzienne radzenie sobie z zaburzeniem.
„Pierwszym [błędnym przekonaniem], które przezwyciężyłem, było piętno” jesteś za młody „. Wiele osób uważa, że tylko kobiety w średnim wieku lub osoby w wieku rozrodczym mogą być diagnozowane, lub że jest to wyłącznie „problem kobiecy” – powiedziała Emily Trimnal, 28-letnia pisarka i blogerka, której zdiagnozowano fibromyalgia w wieku 13 lat. „To nieprawda.”
Trimnal udzielał jej porad dla osób żyjących z fibromialgią oraz dla tych, którzy nie wiedzą zbyt wiele o tym schorzeniu:
„Najłatwiejszym sposobem na przezwyciężenie błędnych przekonań, jakie mają ludzie, jest ich edukacja. Jestem bardzo otwarty na temat moich problemów zdrowotnych, ale także dbam o to, żeby ich nie oprowadzać po okolicy lub bezustannie pisać o nich, ponieważ istnieje bardzo cienka granica między mówieniem o tym i stanie się męczennikiem dla twojego stanu. „
Emily Trimnal
3. Ból jest minimalny i nie wpływa na codzienne życie
Dla niektórych osób z fibromyalgią ból może być tak silny, że nie są w stanie zrobić rzeczy, które inaczej by uwielbiały. Jego negatywny wpływ na jakość życia danej osoby często utrudnia leczenie fibromialgii.
„Jestem utalentowanym artystą, ale malowanie i tworzenie jest trudne dla mojego ciała ze względu na powtarzające się ruchy” – powiedziała Heidi Moseley, u której zdiagnozowano również stan dziecka.
„Po kilku godzinach malowania odczuwam wielki ból, może upłynąć wiele tygodni, zanim wrócę do normy, moja podstawowa linia bólu trwa od czterech do pięciu lat, zawsze bolę, nie czuję się komfortowo”.
Oprócz bólu, fibromyalgia może powodować wiele innych problemów, w tym:
- Chroniczne zmęczenie
- Depresja
- Bóle głowy i migreny
- Bolesne okresy
- Zespół jelita drażliwego
- Poranna sztywność
W połączeniu z bólem i tkliwością te inne objawy mogą poważnie wpłynąć na codzienne życie i zdolność do normalnego życia. Ludzie mogą być zobowiązani do przyjmowania większej ilości leków, aby również leczyć te problemy. Może to być niewygodne dla nikogo, nie mówiąc już o kimś, kto radzi sobie z ciągłym bólem.
Przyczyny i diagnoza
To prawda, że fibromialgia nie jest łatwym warunkiem do zdiagnozowania. To dlatego, że nie ma jasnego powodu do poszukiwania. Głównym objawem fibromialgii jest ból i tkliwość w całym ciele, ale bardzo częste są również ciężkie zmęczenie, bezsenność oraz problemy związane z pamięcią lub koncentracją.
Pozostaje niejasne, co powoduje te objawy. NIAMS twierdzą, że prawdopodobnie istnieje wiele czynników, które powodują zwiększenie ryzyka wywoływania fibromialgii:
- Fizyczne lub emocjonalne zdarzenie, takie jak wypadek samochodowy
- Powtarzające się obrażenia
- Związek z inną chorobą
- Genetyka
- Problemy z centralnym układem nerwowym, przyczyniające się do tego, jak mózg przetwarza ból
Aby zdiagnozować fibromialgię, lekarze najczęściej proszą ludzi o opisanie bólu. Żadne testy diagnostyczne, takie jak prześwietlenie lub badania krwi nie są potrzebne do zdiagnozowania stanu, ale lekarze mogą nakazać im wykluczyć inne problemy zdrowotne.
Niestety, wiele osób z fibromyalgią przechodzi do więcej niż jednego lekarza przed otrzymaniem diagnozy z powodu powszechnie akceptowanych nieporozumień na temat stanu. Ważne jest, aby ludzie znaleźli lekarza, z którym czują się dobrze i którego dokładnością ufają.
Nie oznacza to jednak, że fibromyalgia nie jest możliwa do zdiagnozowania. American College of Rheumatology przedstawia kryteria zaakceptowane przez społeczność medyczną, które są potrzebne do diagnozy fibromialgii.
Trzy punkty kontrolne do diagnozy fibromialgii:
- Ból i objawy w ciągu ostatniego tygodnia, w oparciu o całkowitą liczbę bolesnych obszarów z 19 części ciała
- Objawy utrzymujące się co najmniej 3 miesiące na podobnym poziomie
- Żaden inny problem zdrowotny, aby wyjaśnić ból i inne objawy
Wraz z bólem i objawami odczuwanymi przez osobę w poprzednim tygodniu, muszą także odczuwać zmęczenie, budząc się wciąż zmęczonymi lub nieodświeżonymi, problemy z pamięcią lub myślami lub inne ogólne problemy fizyczne.
Zamiast podawania egzaminu „punktów przetargowych”, o którym lekarze opierali się w przeszłości, zaktualizowane wytyczne przywiązują większą wagę do drugiego i trzeciego punktu kontrolnego w celu zdiagnozowania fibromialgii.
Leczenie
W 2004 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła pregabalinę w leczeniu fibromialgii. Lek ten jest również stosowany w leczeniu kilku stanów bólowych i epilepsji.
Lekarze mogą zalecić wiele leków dostępnych bez recepty, aby złagodzić ból, w tym:
- Acetaminofen
- Ibuprofen
- Sól sodowa naproksenu
Mogą również sugerować leki przeciwbólowe na receptę, takie jak tramadol, ale jest mało prawdopodobne, aby przepisywały jakiekolwiek środki odurzające. Dzieje się tak dlatego, że narkotyki mogą pogarszać ból w czasie i prowadzić do uzależnienia. Niektóre leki przeciwdepresyjne, takie jak duloksetyna i milnacipran, mogą również pomóc w bólu i zmęczeniu.
Eksperci sugerują również regularne ćwiczenia, utrzymywanie zdrowej diety i dużo snu. Oprócz tradycyjnych leków niektóre osoby z fibromyalgią mogą również korzystać z alternatywnych terapii w połączeniu z tymi lekami lub zamiast nich.
„To, co najlepsze”, działa niezależnie od indywidualnego pacjenta: poza lekami … regularne łagodne lub umiarkowane ćwiczenia fizyczne są uważane za integralną część każdego schematu leczenia fibromialgią – mówi dr Moore.
„Ćwiczenia aerobowe są zalecane, gdy tylko jest to możliwe, chociaż joga i Tai chi są również zalecane, a pomocne okazały się również terapie wspomagające, takie jak akupunktura i masaż”.
