Naukowcy twierdzą, że odkryli mechanizm, w jaki hormon tarczycy wpływa na naczynia krwionośne, co może wyjaśniać, dlaczego osoby z zaburzeniami tarczycy są bardziej wrażliwe na zmiany temperatury otoczenia.
Nadczynność tarczycy często sprawia, że pacjenci odczuwają nadmierne ciepło, podczas gdy w przypadku niedoczynności tarczycy mogą mieć wrażenie chłodu. Takie różnice są wynikiem złożonego działania hormonów tarczycy na organizm.
Badania przeprowadzone przez naukowców z Karolinska Institutet w Szwecji wskazują, że dotychczasowe analizy koncentrowały się głównie na wpływie tych hormonów na metabolizm komórkowy, jednak najnowsze odkrycia rzucają nowe światło na ich rolę w regulacji temperatury ciała.
Tarczyca produkuje hormony, które wpływają na rozszerzenie naczyń krwionośnych, co z kolei reguluje ilość ciepła, które może wydostać się z organizmu. W badaniach naukowcy przyjrzeli się myszom z mutacją receptora hormonu tarczycy, które były idealnym modelem do zrozumienia tych mechanizmów.
Ta specyficzna mutacja dotyczyła wyłącznie jednego typu receptora hormonalnego, znanego jako TRALPHA 1, który jest wyrażany tylko w niektórych tkankach. Mutacja ta uniemożliwiła tkankom reagowanie na hormon tarczycy, szczególnie w ośrodkowym układzie nerwowym, kościach oraz mięśniach.
Dr Amy Warner, badaczka z Wydziału Komórkowej i Biologii Molekularnej w Instytucie Karolinska, stwierdziła:
«To badanie pozwala na zrozumienie niektórych aspektów dysfunkcji tarczycy, podczas gdy inne pozostają niezmienne. Wiadomo, że hormon tarczycy przyspiesza podstawową przemianę materii, co oznacza, że niedoczynność tarczycy powinna prowadzić do efektów odwrotnych.»
Zmutowany receptor hormonu powoduje nierównomierną temperaturę
Wcześniejsze badania wykazały, że myszy z tą mutacją miały nadmierny metabolizm, co było wynikiem energii potrzebnej do produkcji ciepła z brązowego tłuszczu. To zaskakujące zjawisko przyciągnęło uwagę badaczy.
«Kiedy nasze myszy, które miały niedoczynność tarczycy, wykazały zwiększony metabolizm i spalały energię poprzez aktywację brązowego tłuszczu, byliśmy zdezorientowani i chcieliśmy zrozumieć, dlaczego tak się dzieje» – dodała dr Warner.
W badaniach wykonano zdjęcia w podczerwieni, które ujawnily, że myszy traciły znaczną ilość ciepła przez swoje ogony. To ujawniło, że zmutowany receptor hormonu tarczycy powodował, że myszy nie były w stanie prawidłowo regulować średnicy naczyń krwionośnych.
Dr Warner wyjaśniła wyniki badań:
«Myszy z niedziałającym receptorem TRALPHA 1 nie mogą efektywnie regulować temperatury ciała z powodu osłabienia kontroli naczyń krwionośnych w obszarach, które normalnie odpowiadają za termoregulację, takich jak ogon.»
Ona kontynuowała:
«Obrazowanie w podczerwieni pokazało, że w temperaturze pokojowej naczynia krwionośne ogona nie kurczą się prawidłowo, prowadząc do nadmiernej utraty ciepła. W efekcie myszy muszą generować ciepło z brązowego tłuszczu, co z kolei zwiększa ich zapotrzebowanie energetyczne, prowadząc do wyższego metabolizmu, mimo że są w stanie niedoczynności tarczycy.»
Gdy badacze podawali myszom lek (midodrynę), który sztucznie powodował zwężenie naczyń krwionośnych, odkryli, że to odwracało utratę ciepła z ogona, co pozwalało myszom na utrzymanie normalnej temperatury ciała, a aktywacja brązowego tłuszczu została «wyłączona».
«Zużycie tlenu i spożycie pokarmu również zostały znormalizowane, co sugeruje, że zwiększony metabolizm tych myszy był wynikiem potrzeb energetycznych brązowego tłuszczu, a nie bezpośrednią konsekwencją samej mutacji» – dodaje dr Warner.
«Patrząc na funkcję izolowanych mięśni gładkich od tętnicy ogonowej, wiemy, że (sympatyczny) sygnał z mózgu do ogona pozostaje nietknięty u tych myszy, a problem leży w obrębie samego mięśnia gładkiego.»
Potencjał do poprawy leczenia zaburzeń tarczycy
Dr Warner wskazała, że dotychczas wrażliwość na temperaturę związana z zaburzeniami tarczycy była przypisywana głównie podstawowym efektom metabolicznym związanym z nadmiarami lub niedoborami hormonów tarczycy.
«Jednak to badanie pokazuje, że rola hormonu tarczycy w naczyniowej regulacji temperatury ciała może być niezwykle istotna» – dodała.
Dr Warner zauważyła, że wyniki tego badania mogą otworzyć nowe możliwości leczenia pacjentów z zaburzeniami tarczycy, u których wrażliwość na temperaturę istotnie wpływa na jakość życia.
«Zrozumienie wszystkich możliwych skutków zaburzeń hormonalnych tarczycy jest kluczowe dla zapewnienia kompleksowej opieki nad pacjentem» – podkreśliła.
Zespół badawczy planuje przeprowadzić dalsze badania nad tym, dlaczego mięśnie gładkie nie reagują prawidłowo u myszy, aby efektywnie regulować temperaturę ciała.
Dodała również: «Chcielibyśmy zobaczyć, jak termografia w podczerwieni może być zastosowana u ludzi, aby sprawdzić, czy istnieją różnice w rozpraszaniu ciepła między eutyreozą a różnymi stanami tarczycy.»
Nowe badania w 2024 roku
Rok 2024 przynosi nowe możliwości dla badań nad hormonami tarczycy i ich wpływem na organizm. Najnowsze badania wskazują, że zaburzenia tarczycy mogą mieć szersze konsekwencje zdrowotne, wykraczające poza tradycyjne objawy. Badania wskazują na coraz większe znaczenie indywidualizacji terapii oraz zrozumienia mechanizmów, które mogą prowadzić do zmian w regulacji temperatury.
W 2024 roku naukowcy planują większe badania kliniczne, które mogą ujawnić, jak różne stany tarczycy wpływają na mikrokrążenie oraz reakcję na leczenie. Wstępne wyniki sugerują, że pacjenci z niedoczynnością tarczycy mogą korzystać z bardziej dostosowanych strategii terapeutycznych, które uwzględniają ich specyficzne potrzeby.
Dodatkowo, badania nad brązowym tłuszczem mogą otworzyć nowe ścieżki terapeutyczne, które pomogą w lepszym zarządzaniu wrażliwością na temperaturę. Zrozumienie, w jaki sposób brązowy tłuszcz może być wykorzystany do regulacji temperatury, obiecuje nowe podejścia w leczeniu pacjentów z zaburzeniami tarczycy.
Właściwe podejście do pacjentów z zaburzeniami tarczycy, uwzględniające najnowsze odkrycia, może znacznie poprawić jakość życia tych osób oraz ich zdolność do radzenia sobie ze zmianami temperatury ciała. To niezwykle istotne, aby kontynuować badania w tym obszarze, przynosząc nadzieję na skuteczniejsze interwencje terapeutyczne.
