Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Co musisz wiedzieć o nietrzymaniu stolca

Osoba z jelitem lub kałem, nietrzymaniem moczu, nie może kontrolować ich wypróżnień. Stołki lub kał wyciekają z odbytnicy z powodu pewnych schorzeń.

Nietrzymanie stolca może mieć różny stopień nasilenia od podania niewielkiej ilości kału podczas zrywania wiatru do całkowitej utraty kontroli nad jelitami. Nie zagraża ani nie zagraża życiu, ale może wpływać na jakość życia, zdrowie emocjonalne i psychiczne oraz poczucie własnej wartości.

Nietrzymanie stolca jest powszechną chorobą, dotykającą około 18 milionów ludzi lub 1 na 12 dorosłych w Stanach Zjednoczonych.

Jest nieco bardziej powszechny wśród kobiet, prawdopodobnie jako powikłanie ciąży.

Wiele osób nie zgłasza nietrzymania stolca z powodu zażenowania i błędnego przekonania, że ​​nie można go leczyć. Wielu uważa, że ​​jest to nieunikniona część procesu starzenia się.

W niektórych przypadkach nietrzymanie stolca ustępuje samoistnie, ale zwykle wymaga leczenia.

Leczenie

[operacja brzucha]

Leczenie nietrzymania stolca ma na celu pomóc przywrócić kontrolę jelit lub zmniejszyć jego ciężkość.

Opcje obejmują leki, zmiany diety, trening jelit, terapię udarową kału. Jeśli te nie zadziałają, zabieg chirurgiczny może być zalecany.

Jeśli wykryty zostanie podstawowy stan, będzie to wymagało odpowiedniego leczenia.

Leki

Obejmują one:

  • leki przeciwbiegunkowe, takie jak loperamid lub Imodium
  • środki przeczyszczające, takie jak mleko magnezowe, mogą być stosowane w krótkim czasie, jeśli problem wynika z przewlekłego zaparcia
  • leki zmniejszające ruchliwość jelit lub zmniejszające zawartość wody w stolcu

Zmiany w diecie

Zmiana diety może czasami złagodzić nietrzymanie stolca. Dziennik żywności może pomóc w monitorowaniu wpływu różnych pokarmów.

Picie większej ilości płynów i spożywanie większej ilości pokarmów bogatych w błonnik może pomóc w zmniejszeniu nietrzymania stolca z powodu zaparć. Żywność o wysokiej zawartości błonnika, która zwiększa objętość stolca, może również pomóc osobom z przewlekłą biegunką.

Trening na jelitach

Pacjenci z niską kontrolą zwieracza lub słabą świadomością chęci defekacji mogą znaleźć program treningowy jelit.

Może to obejmować:

  • ćwiczenia pomagające przywrócić siłę mięśni witalnych do kontroli jelit
  • nauka korzystania z łazienki o określonych porach dnia, np. po posiłku

Ćwiczenia mięśni dna miednicy lub ćwiczenia Kegla mogą pomóc wzmocnić mięśnie, które zostały osłabione lub rozciągnięte podczas porodu. Kobietom zaleca się wykonywanie ćwiczeń kilka razy dziennie w czasie ciąży i około 2 miesięcy po porodzie.

Biofeedback

To jest kolejny rodzaj treningu jelitowego.

Sonda wrażliwa na nacisk zostaje włożona do odbytu. Za każdym razem, gdy mięśnie zwieracza odbytu skurczą się wokół sondy, urządzenie to wyczuwa. To może dać pacjentowi wyobrażenie o wzorcach ich aktywności mięśni.

Ćwicząc skurcze mięśni i obserwując ich siłę i odpowiedź na ekranie, pacjent może nauczyć się wzmacniać te mięśnie.

Inna interwencja

W celu usunięcia dotkniętego stolca może być potrzebne leczenie imponujące stolca, jeśli inne leczenie nie jest skuteczne. Chirurg używa dwóch palców w rękawiczkach, aby przełamać stolec na małe kawałki, dzięki czemu łatwiej się wyrzuca.

Jeśli problem jest spowodowany przez wbicie kału, a inne metody leczenia są nieskuteczne, może pomóc lewatywa. W odbycie umieszczono małą rurkę i wstawiono specjalny roztwór, aby wypłukać odbytnicę.

W stymulacji nerwu krzyżowego wprowadza się cztery do sześciu małych igieł do mięśni jelita. Mięśnie są stymulowane przez zewnętrzny generator impulsów, który emituje impulsy elektryczne.

Pacjenci, którzy dobrze zareagują na to leczenie, mogą mieć trwały generator impulsów, podobny do stymulatora, wszczepiony pod skórę pośladka. Nerw sakralny biegnie od rdzenia kręgowego do mięśni miednicy i bierze udział w utrzymaniu moczu w jelitach i moczu.

Chirurgia

Zabieg chirurgiczny jest zwykle stosowany tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie zadziałały lub w leczeniu choroby podstawowej.

Plastyka zwieraczowa to zabieg chirurgiczny polegający na naprawie uszkodzonego lub osłabionego zwieracza odbytu. Chirurg usuwa uszkodzone mięśnie, zachodzi na krawędzie mięśni i zszywa je z powrotem. Zapewnia to dodatkowe wsparcie dla mięśni i napina zwieracz.

Stymulowana graciloplastyka, czyli przeszczep mięśnia gracilis, wykorzystuje niewielką ilość mięśni z uda pacjenta w celu stworzenia sztucznego zwieracza. Elektrody podłączone do generatora impulsów są wprowadzane do sztucznego zwieracza, a impulsy stopniowo zmieniają sposób pracy mięśni.

Wymiana zwieracza wykorzystuje nadmuchiwany mankiet do wymiany uszkodzonego zwieracza odbytu. Mankiet wszczepiany jest wokół kanału odbytu. Po napełnieniu mankiet utrzymuje zwieracz odbytu mocno zamknięty, aż osoba będzie gotowa do wypróżnienia. Mała zewnętrzna pompa opróżnia urządzenie, umożliwiając zwolnienie stolca. Następnie urządzenie automatycznie ponownie zasypuje około 10 minut później.

Operację odbytnicy odbytnicy można wykonać, jeśli inne metody leczenia nie zadziałały. Mięsień zwieracza może być naprawiony w tym samym czasie.

Prostokobieg może zostać skorygowany chirurgicznie, jeśli prowadzi do istotnych objawów nietrzymania stolca.

Odwrócone hemoroidy wewnętrzne mogą uniemożliwiać prawidłowe zamknięcie zwieracza odbytu, co prowadzi do nietrzymania stolca. Hemoroidektomia jest zabiegiem chirurgicznym w celu ich usunięcia.

Kolostomię można użyć w ostateczności. Stołki przechodzą przez otwór w okrężnicy i przez ścianę brzucha. Specjalna torba jest przymocowana do otworu w celu zebrania kału.

Objawy

osoba trzymająca brzuch

Przypadkowe wycieki z kałem normalnie występują u dorosłych tylko wtedy, gdy mają ciężką biegunkę.

Przewlekłe nietrzymanie stolca może powodować częste lub okazjonalne przypadkowe wycieki, niemożność zatrzymania gazu, cichy wyciek z kałem podczas codziennych czynności lub wysiłku, lub brak dotarcia do łazienki na czas.

Dwa rodzaje nietrzymania moczu to:

  • wezwać nietrzymanie stolca, gdy osoba ma nagłą potrzebę korzystania z łazienki, ale nie jest w stanie dotrzeć na czas
  • pasywne zabrudzenia, gdzie nic nie wskazuje na to, że nastąpi ruch jelit

Rodzaj stolca przeszedł podczas nietrzymania stolca może się różnić:

  • osoba łamie wiatr i przechodzi mały kawałek stołka
  • stolce mogą być płynne
  • taborety są solidne

Epizody mogą występować codziennie, co tydzień lub co miesiąc.

Inne objawy mogą obejmować:

  • bóle lub skurcze brzucha
  • wzdęcia, wzdęcia lub oba
  • zaparcie lub biegunka
  • odbyt jest podrażniony lub swędzący
  • niemożność utrzymania moczu

Nietrzymanie stolca może być stosunkowo małym problemem, powodującym sporadyczne zabrudzenie bielizny, lub może być katastrofalne, z całkowitym brakiem kontroli jelit.

Przyczyny

Ludzie mają większe ryzyko wystąpienia nietrzymania stolca w kale, jeśli:

  • uszkodzenie nerwów, spowodowane na przykład stwardnieniem rozsianym, długotrwałą cukrzycą lub innymi schorzeniami, które wpływają na nerwy kontrolujące defekację
  • Choroba Alzheimera, ponieważ obejmuje demencję i uszkodzenie nerwów
  • niepełnosprawności fizycznej, ponieważ może to utrudnić dostęp do łazienki lub rozebrać się w czasie

Kobiety częściej doświadczają tego, prawdopodobnie jako komplikacja porodu.

Dlaczego tak się dzieje?

Po strawieniu pokarmu układ trawienny przesuwa odpady lub odchody w kierunku odbytnicy, czyli rurki łączącej jelita z odbytem. Odbytnica przechowuje odpady, aż ciało będzie gotowe do wypędzenia.

W miarę wypełniania odbytnicy ściany odbytnicy rozszerzają się. Receptory rozciągające lub nerwy w ścianach odbytnicy stymulują pragnienie wypróżniania. Jeśli dana osoba nie wypróżnia się z odczuwania tego pragnienia, stolec może powrócić do jelita grubego, gdzie pochłaniana jest większa ilość wody.

Kiedy odbytnica jest pełna, zwiększone ciśnienie zmusza ściany kanału odbytu do siebie, a fale perystaltyczne popychają kał do kanału.

Gdy stolce wchodzą do kanału odbytu, odbytnica skraca się. Zwieracze wewnętrzne i zewnętrzne umożliwiają przechodzenie stolca, powodując, że mięśnie odciągają odbyt nad wychodzącym kałem.

Wewnętrzny zwieracz działa automatycznie i nieświadomie, podczas gdy zewnętrzny zwieracz reaguje, kiedy chcemy.

Nietrzymanie stolca może się zdarzyć z wielu powodów:

[hemoroidy]

Mięśnie zwieracza nie działają tak, jak powinny. Poród może spowodować rozciągnięcie i rozdarcie mięśni zwieracza, zwłaszcza w przypadku użycia kleszczy lub innych urządzeń podczas porodu lub w przypadku nacięcia krocza przez matkę. Powikłanie chirurgii jelitowej lub odbytnicy oraz niektóre inne rodzaje urazów mogą również powodować uszkodzenie mięśni zwieracza.

Biegunka może utrudniać odbytnicy trzymanie stolca. Nawracająca biegunka, spowodowana na przykład chorobą Leśniowskiego-Crohna, zespołem jelita drażliwego (IBS) lub wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy, może prowadzić do blizn w odbytnicy i nietrzymania stolca.

Zaparcia mogą prowadzić do nietrzymania stolca. W przypadku uderzenia w stały stolec może być zbyt trudno wyjść. Mięśnie odbytnicy mogą się rozciągać i osłabiać, a wodniste stolce mogą następnie wyciekać dookoła uderzonego stolca i wydostawać się z odbytu. Nazywa się to przelewem jelit.

Inne przyczyny to:

  • guzy w odbytnicy, tak jak w raku odbytnicy
  • wypadanie odbytnicy, gdy odbyt spada do odbytu
  • rectocele, gdy odbytnica wystaje przez pochwę
  • hemoroidy, które mogą powodować niepełne zamknięcie zwieracza odbytu
  • przewlekłe nadużywanie środków przeczyszczających

Niektóre pożywienie może powodować biegunki i pogarszać objawy nietrzymania stolca u niektórych osób. Przykładami mogą tu być: pikantne, tłuste lub tłuste potrawy, wędliny lub wędzonki oraz produkty mleczne dla osób z nietolerancją laktozy.

Napoje zawierające kofeinę lub sztuczne słodziki mogą działać jako środki przeczyszczające.

Diagnoza

[endoskop]

Lekarz zapyta o objawy, zwyczaje jelit, dietę, historię medyczną, styl życia i tak dalej. Osoba powinna wyjaśnić otwarcie, szczerze i kompleksowo, aby znaleźć najlepsze leczenie.

Lekarz może zbadać odbyt i okolice pacjenta pod kątem uszkodzeń, hemoroidów, infekcji i innych chorób. Mogą użyć szpilki lub sondy do zbadania tego obszaru skóry i sprawdzenia uszkodzenia nerwu.

Może być konieczne wykonanie cyfrowego badania doodbytniczego (DRE), w którym chirurg wkłada sterylny palec w rękawicę do odbytu i do odbytu.

Może to zidentyfikować:

  • zaparcie
  • guzy
  • problemy z mięśniami
  • wypadanie odbytnicy

Dalsze badania mogą wymagać pomocy gastroenterologa, lekarza specjalizującego się w schorzeniach i chorobach układu pokarmowego lub proktologa, który specjalizuje się w chorobach i stanach odbytu i odbytu.

Endoskopia polega na wstawieniu endoskopu, długiej, cienkiej, elastycznej rurki ze źródłem światła i kamerą wideo na końcu, poprzez odbyt w odbytnicy. Obrazy na ekranie mogą objawiać się niedrożnością, uszkodzeniem lub stanem zapalnym w odbytnicy.

W manometrii analnej lekarz wprowadza wąską, elastyczną rurkę do odbytu pacjenta przez odbyt. Balon na końcówce jest następnie rozwijany. To może ocenić, jak mocno jest zwieracz odbytu, jak czułe są nerwy i jak dobrze działają mięśnie.

Anorektalny skan USG może ocenić strukturę zwieracza. Węzłe i podobne do różdżki urządzenie wprowadza się do odbytu i odbytu. Tworzy obrazy wideo struktur wewnętrznych, emitując fale dźwiękowe, które odbijają się od ścian odbytnicy i odbytu.

Defekografia lub protografia obejmuje wykonywanie zdjęć rentgenowskich za pomocą cieczy barowej.Pacjent zostanie poproszony o podanie stolca podczas wykonywania zdjęć rentgenowskich. To może określić, ile stolca może pomieścić odbyt i jak dobrze stolce są ewakuowane.

W elektromiografii odbytu do mięśni wokół odbytu wprowadzane są drobne elektrody igłowe. Przez elektrody wysyłany jest lekki prąd elektryczny, a sygnały pojawiają się jako obrazy na ekranie. Może to ujawnić jakiekolwiek uszkodzenie nerwów pomiędzy odbytnicą a mózgiem i może pokazać, gdzie są uszkodzenia.

Zapobieganie

Aby zapobiec nietrzymaniu stolca lub zmniejszyć nasilenie objawów, zaleca się:

  • unikaj zaparć, na przykład, wykonując więcej ćwiczeń, jedząc produkty bogate w błonnik i spożywając dużo płynów
  • szukać leczenia biegunki, na przykład, przez zajęcie się infekcją układu trawiennego
  • unikaj wysiłku przy defekacji, ponieważ może to osłabić mięśnie zwieracza odbytu

Podczas oczekiwania na udane leczenie dostępne są różne dyskretne produkty i podkładki, które pomagają ludziom radzić sobie z nietrzymaniem moczu bez wstydu.

PLMedBook