Zapalenie skórno-mięśniowe jest stanem chorobowym, który powoduje osłabienie mięśni i wysypkę.
Według The Johns Hopkins Myositis Center kobiety dwukrotnie częściej niż mężczyźni doświadczają zapalenia skórno-mięśniowego.
Chociaż nie ma lekarstwa na ten stan, dostępnych jest kilka terapii, które mogą pomóc zminimalizować objawy.
Przyczyny
Lekarze nie wiedzą, co powoduje zapalenie skórno-mięśniowe, ale istnieje wiele teorii o tym, dlaczego się rozwija.
Według American College of Rheumatology, powszechnie akceptowaną teorią jest to, że system odpornościowy ciała atakuje przez pomyłkę komórki mięśniowe i naczynia krwionośne.
Inna teoria sugeruje, że zapalenie skórno-mięśniowe jest spowodowane przez wirus, który atakuje mięśnie szkieletowe.
Lekarze uważają również, że niektórzy ludzie są bardziej podatni na rozwój choroby z powodu swojej historii rodzinnej.
Objawy
Objawy zapalenia skórno-mięśniowego pojawiają się stopniowo. Pierwszym objawem, który dana osoba może zauważyć, jest wysypka, która z natury ma charakter czerwony i niejednolity.
Jednak niektórzy ludzie zgłaszają wysypkę, która ma zabarwienie niebieskawo-fioletowe. Najczęstsze lokalizacje wysypki znajdują się w następujących obszarach:
- na ramionach i górnej części pleców
- nad kostkami, często ze zmianami skórek i łożysk paznokci
- na dłoniach i palcach
- nad łokciami i kolanami
- wokół oczu
- na górnej klatce piersiowej w kształcie litery V.
Czasami osoba zacznie się rozwijać osady wapnia pod skórą, które mogą czuć się jak stwardniałe uderzenia w dotyku. Nazywa się to wapnieniem i jest powszechne u dzieci, ale nie u dorosłych z zapaleniem skórno-mięśniowym.
Osoby z zapaleniem skórno-mięśniowym często mają „grudki Gottrona”. Są to łuskowate, czerwone obszary, które często pojawiają się na kostkach palców.
Objawy skórne związane z zapaleniem skórno-mięśniowym zwykle ustępują miejsca osłabieniu mięśni, które może się rozwijać w ciągu tygodni lub miesięcy.
Dodatkowe objawy związane z zapaleniem skórno-mięśniowym to:
- trudności w podnoszeniu się z pozycji siedzącej do stojącej
- niewyjaśnione słabości rdzenia
- ból lub osłabienie stawów lub oba
- problemy z połykaniem
- niewyjaśniona słabość
- czuję się zmęczony cały czas, nawet po odpoczynku
Według American Osteopathic College of Dermatology, około 15 do 30 procent osób z zapaleniem skórno-mięśniowym również doświadcza:
- zajęcie płuc
- problemy z oddychaniem
Warunki powiązane
Istnieje kilka różnych typów zapalenia skórno-mięśniowego, a także niektóre powiązane schorzenia.
Jednym z przykładów jest młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe lub JDM. Ten stan powoduje, że dziecko, zwykle w wieku od 5 do 10 lat, doświadcza osłabienia mięśni.
Dzieci z JDM mają następujące objawy:
- problemy z wchodzeniem po schodach
- problemy z czesaniem włosów
- problemy z wstawaniem z krzesła lub z podłogi
- ekstremalne zmęczenie
- duszność
Dzieci z JDM będą miały wysypkę, która jest purpurowa lub ciemnoczerwona. Czasami lekarze mogą pomylić to z egzemą.
Osoby z JDM są również bardziej narażone na wystąpienie stanów zapalnych, takich jak:
- cukrzyca
- artretyzm
- nietolerancja glutenu
Dzieci również doświadczają nagłego wystąpienia objawów niż dorośli z tą chorobą.
Czasami osoba może rozwinąć zapalenie skórno-mięśniowe z powodu leżącego u podłoża raka, który jest znany jako zapalenie skórno-mięśniowe.
Naukowcy wciąż badają związek między rakiem a zapaleniem skórno-mięśniowym. Wiedzą jednak, że osoby z pewnymi nowotworami częściej mają tę chorobę. Należą do nich nowotwory:
- Przewód pokarmowy
- pierś
- jajnik
- jądra
- białe krwinki
Diagnoza
Lekarz zacznie od pytania osoby o jej objawy. Lekarz powinien przejrzeć całą historię medyczną i listę leków, które przyjmuje dana osoba.
Dodatkowe testy prawdopodobnie obejmują:
- Praca z krwią: To wyklucza inne stany, które mogą powodować podobne objawy. Lekarze mogą również testować enzymy związane z rozpadem mięśni, które mogą wskazywać na zapalenie skórno-mięśniowe. Przykłady obejmują kinazę kreatyniny i aldolazę. Mogą również przyjrzeć się swoistym przeciwciałom, które mogą występować w zapaleniu skórno-mięśniowym.
- Badanie łożysk paznokcia: Podświetlane urządzenie powiększające służy do identyfikacji zapalenia i obrzęku naczyń krwionośnych w łożyskach paznokcia, co jest możliwym objawem zapalenia skórno-mięśniowego.
- Elektromiografia (EMG) i testy przewodnictwa nerwowego: Te procedury mierzą, jak dobrze mięśnie reagują na stymulację układu nerwowego.
- Rezonans magnetyczny (MRI): Testuje wszelkie deformacje mięśni.
- Biopsja mięśnia: oznacza usunięcie małej próbki tkanki mięśnia w celu potwierdzenia stanu zapalnego zapalenia skórno-mięśniowego.
Stany, które mogą początkowo przypominać zapalenie skórno-mięśniowe, obejmują:
- twardzina
- toczeń rumieniowaty układowy (SLE)
Lekarz zazwyczaj będzie starał się wykluczyć te stany przy ustalaniu, czy dana osoba ma zapalenie skórno-mięśniowe.
Zabiegi
Niestety, obecnie nie ma lekarstwa na zapalenie skórno-mięśniowe. Zamiast tego lekarze koncentrują się na metodach zmniejszania stanu zapalnego i zapobieganiu dalszej niepełnosprawności.
Lekarze mogą przepisać leki zmniejszające stan zapalny, takie jak kortykosteroidy. Zmniejszają one stan zapalny w organizmie, zmniejszając liczbę przeciwciał wytwarzanych przez układ odpornościowy w stosunku do konkretnej substancji.
Lekarze często przepisują prednizon kortykosteroidowy w celu leczenia początkowych objawów zapalnych związanych z zapaleniem skórno-mięśniowym. Lekarz może początkowo przepisać dużą dawkę tych steroidów, a następnie powoli zmniejszać dawkę przez kilka lat.
Istnieje ryzyko związane z długotrwałym stosowaniem kortykosteroidów. Obejmują one większe ryzyko związane z osteoporozą, cukrzycą, przyrostem masy ciała i zaćmą.
Jeśli dana osoba nie może przyjmować kortykosteroidów lub chce uniknąć długotrwałego ryzyka związanego z ich stosowaniem, istnieją alternatywy. Obejmują one:
- Metotreksat: Metotreksat jest często przepisywany wraz z kortykosteroidami w celu leczenia osoby, u której po raz pierwszy zdiagnozowano zapalenie skórno-mięśniowe. Lek jest środkiem modyfikującym chorobę, który może zmniejszyć odpowiedź immunologiczną organizmu.
- Immunoglobulina: Są to leki dożylne (IV), które mogą blokować przeciwciała, których układ immunologiczny wykorzystuje do atakowania skóry i mięśni, gdy dana osoba ma zapalenie skórno-mięśniowe.
- Środki oszczędzające sterydy: Przykłady tych leków obejmują cyklosporyny, azatioprynę, takrolimus, leki przeciw TNF i rytuksymab. Leki te mogą powodować ciężkie działania niepożądane i są zwykle zarezerwowane dla bardziej zaawansowanych przypadków zapalenia skórno-mięśniowego.
Lekarz może również zalecić usługi wspomagające, aby pomóc człowiekowi lepiej żyć z zapaleniem skórno-mięśniowym. Przykłady tych usług obejmują:
- Odżywianie: Niektóre osoby z zapaleniem skórno-mięśniowym mogą skorzystać z wizyty u zarejestrowanego dietetyka. Dietetyk może pomóc w określeniu zdrowego menu, a jednocześnie oferuje łatwe do spożycia produkty.
- Fizjoterapia: po leczeniu początkowego stanu zapalnego ćwiczenia fizyczne mogą pomóc w wzmocnieniu mięśni, miejmy nadzieję, że zapobiegną dalszemu ich rozkładowi. Fizjoterapeuta planuje czynności zgodnie z objawami danej osoby. Na przykład ci, którzy cierpią z powodu złogów wapnia i sztywności mięśni mogą skorzystać z terapii rozciągających. Ci, których stan zapalny jest pod kontrolą, mogą skorzystać z ćwiczeń budujących siłę.
- Mowa: U niektórych osób z zapaleniem skórno-mięśniowym może wystąpić trudności w połykaniu w wyniku osłabienia mięśni. Terapia mowy może pomóc osobie zbudować te mięśnie i zmniejszyć ryzyko zadławienia i aspiracji.
Osoba z zapaleniem skórno-mięśniowym powinna także chronić skórę przed szkodliwymi promieniami słońca, które wydają się pogarszać objawy choroby.
Nosi szeroki zakres ochrony przeciwsłonecznej, odzież ochronną i kapelusz z szerokim rondem. Podjęcie tych środków ostrożności podczas wychodzenia na dwór może zmniejszyć częstość występowania wysypki skórnej i osłabienia mięśni związanych z chorobą.
W rzadkich przypadkach dana osoba może wymagać zabiegu chirurgicznego w celu zmniejszenia występowania złogów wapnia pod skórą spowodowanego zapaleniem skórno-mięśniowym. Ludzie często przechodzą operację, gdy depozyty powodują skrajny ból nerwowy.
Perspektywy
Powikłania i perspektywy zapalenia skórno-mięśniowego często zależą od:
- kiedy dana osoba została zdiagnozowana z warunkiem
- jakie są ich towarzyszące objawy
Na przykład osoby z rozpoznaniem JDM zwykle stwierdzają, że ich objawy zanikają niemal całkowicie wraz z wiekiem.
Jednak osoby z rozpoznaniem zapalenia skórno-mięśniowego jako osoby dorosłe rzadziej doświadczają całkowitej remisji objawów.
Ciężkie i długotrwałe osłabienie mięśni może prowadzić do powikłań, takich jak:
- niedożywienie
- zapalenie płuc
- niewydolność oddechowa
Ludzie, którzy mają zapalenie skórno-mięśniowe, które wpływa na ich serce i / lub płuca, mogą mieć mniej pozytywne nastawienie.
Jeśli ktoś doświadcza objawów mogących wskazywać na zapalenie skórno-mięśniowe, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Im szybciej osoba zostanie zdiagnozowana i leczy, tym lepszy będzie jej punkt widzenia.
