Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Wszystko, co musisz wiedzieć o paraliżu sennym

Paraliż senny to uczucie niemożności poruszania się, zarówno na początku snu, jak i po przebudzeniu.

Indywidualne zmysły i świadomość są nienaruszone, ale mogą czuć się tak, jakby były na nich naciski, lub jakby się dławią.

Może mu towarzyszyć halucynacje i intensywny lęk.

Paraliż senny nie zagraża życiu, ale może powodować niepokój. Może się to zdarzyć wraz z innymi zaburzeniami snu, takimi jak narkolepsja.

Często zaczyna się w okresie dojrzewania i może stać się częste w latach 20 i 30. To nie jest poważne ryzyko.

Szybkie fakty dotyczące paraliżu sennego

Oto kilka kluczowych punktów dotyczących paraliżu snu. Więcej szczegółów i dodatkowe informacje znajdują się w głównym artykule.

  • Paraliż senny najprawdopodobniej występuje w okresie dojrzewania.
  • Epizody trwają od kilku sekund do kilku minut.
  • Może to wywołać stres, opóźnienie w czasie jazdy, brak snu i lęk paniczny.
  • Niemożność poruszania się lub mówienia jest niezbędną cechą i mogą pojawić się halucynacje.
  • Nie jest to fizycznie szkodliwe i można temu zapobiec.

Czym jest paraliż senny?

[Paraliż senny]

Paraliż senny to parasomnia lub niepożądane zdarzenie związane ze snem.

Zdarza się to zaraz po zasypianiu lub po przebudzeniu rano, w okresie pomiędzy przebudzeniem a snem.

Epizodom często towarzyszą doświadczenia hipnagogiczne, które są halucynacjami wzrokowymi, słuchowymi i sensorycznymi.

Mają one miejsce podczas przejścia pomiędzy zaśnięciem a przebudzeniem i konsekwentnie należą do jednej z trzech kategorii:

  • Intruz: Otwierają się odgłosy otwieranych klamek, szuranie nogami, cień czy poczucie groźnej obecności w pokoju.
  • Incubus: uczucie ucisku na klatce piersiowej, trudności w oddychaniu z poczuciem bycia zgniecionym, uduszonym lub napadniętym seksualnie przez złośliwą istotę. Jednostka wierzy, że zaraz umrą.
  • Silnik przedsionkowy: poczucie wirowania, opadania, unoszenia się, latania, unoszenia się nad własnym ciałem lub innego rodzaju doświadczenia poza ciałem.

Doświadczenie paraliżu sennego zostało udokumentowane od wieków. Ludzie z różnych kultur mają podobne doświadczenia.

Paraliż senny jest krótki i nie zagraża życiu, ale osoba ta może pamiętać go jako nawiedzającego i przerażającego.

Przyczyny

Podczas snu ciało się rozluźnia, a ochotnicze mięśnie nie poruszają się. Zapobiega to urazom ludzi spowodowanym odgrywaniem marzeń. Paraliż senny obejmuje przerwanie lub fragmentację cyklu snu szybkich ruchów gałek ocznych (REM).

[Obciążenie spowodowane paraliżem snu]

Ciało przeplata się między szybkim ruchem gałek ocznych (REM) i szybkim ruchem gałek ocznych (NREM).

Jeden cykl REM-NREM trwa około 90 minut, a większość czasu spędzonego na spaniu jest w NREM. Podczas NREM organizm rozluźnia się. Podczas REM oczy poruszają się szybko, ale ciało jest zrelaksowane. Marzenia pojawiają się w tym czasie.

Podczas paraliżu sennego przejście organizmu do snu REM lub z niego nie jest zsynchronizowane z mózgiem. Świadomość tej osoby jest przebudzona, ale jej ciało pozostaje w stanie sparaliżowanego snu.

Obszary mózgu wykrywające zagrożenia są w podwyższonym stanie i są zbyt wrażliwe.

Czynniki związane z paraliżem snu obejmują:

  • narkolepsja
  • nieregularne wzorce spania, spowodowane na przykład opóźnieniem w czasie jazdy lub zmianą biegów
  • śpiąc na plecach
  • rodzinna historia paraliżu sennego

Paraliż senny może być objawem problemów medycznych, takich jak depresja kliniczna, migreny, obturacyjny bezdech senny, nadciśnienie i zaburzenia lękowe.

Symptomy i objawy

Objawy i objawy obejmują:

  • niemożność poruszenia ciała podczas zasypiania lub w stanie czuwania, trwającym kilka sekund lub kilka minut
  • świadomie się obudzić
  • nie można mówić podczas odcinka
  • halucynacje i odczucia powodujące strach
  • uczucie ucisku na klatce piersiowej
  • mając trudności z oddychaniem
  • uczucie, jakby zbliżała się śmierć
  • wyzysk
  • o bólach głowy, mięśniach i paranoi

Codzienne, nie zagrażające dźwięki, odczucia i inne bodźce, które normalnie ignoruje mózg stają się nieproporcjonalnie istotne.

Diagnoza

[Próba paraliżowania snu]

Paraliż senny zwykle nie jest uważany za diagnozę medyczną, ale jeśli objawy budzą niepokój, dobrym pomysłem może być wizyta u lekarza.

Pomoc medyczna może pomóc, gdy:

  • Paraliż senny ma miejsce regularnie
  • niepokój związany jest z zasypianiem lub trudnościami w zasypianiu
  • osoba zasypia nagle lub czuje się wyjątkowo senna w ciągu dnia

Nagłe zasypianie w ciągu dnia może być oznaką narkolepsji, rzadkiego zaburzenia mózgu, które powoduje, że osoba zasypia lub traci kontrolę nad mięśniami w nieoczekiwanych lub nieodpowiednich momentach.

Jeśli występują stres lub lęk, ich rozwiązanie może pomóc w złagodzeniu objawów.

Porady dla lepszego snu

Nie ma specyficznego leczenia paraliżu sennego, ale radzenie sobie ze stresem, utrzymywanie regularnego harmonogramu snu i przestrzeganie dobrych nawyków związanych ze snem może zmniejszyć prawdopodobieństwo paraliżu sennego.

Strategie poprawy higieny snu obejmują:

  • utrzymywanie czasu na dobranoc i pobudki, nawet w święta i weekendy
  • zapewnienie wygodnego miejsca do spania, z odpowiednią pościelą i piżamą oraz czystą, ciemną i chłodną sypialnią
  • zmniejszanie ekspozycji na światło w godzinach wieczornych i używanie nocnych świateł do nocnych wycieczek do łazienki
  • uzyskanie dobrego światła dziennego w czasie czuwania
  • nie pracuje ani nie uczy się w sypialni
  • unikanie drzemki po 3.00 po południu i przez dłużej niż 90 minut
  • nie jeść ciężkiego wieczornego posiłku lub jeść w ciągu 2 godzin od pójścia spać
  • nie śpiąc z włączonymi światłami lub telewizorem
  • powstrzymywanie się od wieczornego spożywania alkoholu lub produktów zawierających kofeinę
  • ćwiczyć codziennie, ale nie w ciągu 2 godzin przed snem
  • w tym uspokajające działanie podczas rytuału przed snem, takie jak czytanie lub słuchanie relaksującej muzyki
  • pozostawiając telefony i inne urządzenia poza sypialnią
  • odkładanie elektroniki na bok co najmniej 1 godzinę przed pójściem spać

Poniższe dodatkowe środki mogą pomóc:

  • radzenie sobie z depresją lub zaburzeniami lękowymi
  • zmniejszenie spożycia stymulantów
  • praktykowanie medytacji lub regularnej modlitwy
  • nie śpię na twoich plecach

Zrozumienie fizjologii snu i mechanizmu paraliżu sennego jest ważnym krokiem do przezwyciężenia go.

Stały stres i zakłócenia w cyklu snu mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Zdrowe nawyki snu są nie tylko niezbędne do zarządzania paraliżem snu, ale także do ogólnego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia.

PLMedBook