Węzeł chłonny to niewielka masa tkanki w kształcie fasoli, która pomaga chronić organizm przed infekcjami. Węzły chłonne są czasami nieprawidłowo nazywane gruczołami. Jednak gruczoły wytwarzają lub wydzielają substancje, podczas gdy węzły chłonne działają tylko jako filtry.
W całym ciele znajduje się około 600 węzłów chłonnych. Niektóre z tych węzłów chłonnych znajdują się w głębokiej tkance, ale inne łatwiej można umieścić w gronach bliżej skóry w okolicach pachowej, pachwiny i szyi.
Węzły chłonne są częścią układu limfatycznego, który pomaga organizmowi zwalczać infekcje. Węzły chłonne filtrują płyn limfatyczny, który jest przezroczystym płynem niosącym komórki zwalczające infekcje i przechowują białe krwinki.
Węzeł chłonny jest uważany za spuchnięty, jeśli mierzy około pół cala szerokości. Węzły chłonne mogą nabrzmiewać z powodu wielu różnych rodzajów zakażeń. Wśród nich obrzęk węzłów chłonnych może być wczesnym objawem zakażenia HIV.
Najczęściej atakowane są węzły chłonne szyi, pachwiny lub pod pachami.
Objawy i przyczyny
Ludzie powinni zobaczyć się z lekarzem:
- jeśli ich węzły chłonne były spuchnięte przez ponad 2 tygodnie
- jeśli ich węzły chłonne są twarde lub wydają się szybko rosnąć
- jeśli skóra nad węzłami jest czerwona i stan zapalny
Osoby, które mają obrzęk węzłów chłonnych, również powinny zobaczyć się z lekarzem, a także mogą mieć jeden z następujących objawów:
- utrata masy ciała
- nocne poty
- zmęczenie
- gorączka, która nie zniknie
Podczas próby zdiagnozowania przyczyny obrzęków węzłów chłonnych lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i zada pytania dotyczące objawów, ostatniej historii podróży oraz ostatniego kontaktu ze zwierzętami. Ważne jest, aby pamiętać, że chociaż obrzęk węzłów chłonnych jest objawem wczesnego zakażenia HIV, istnieje również wiele innych przyczyn obrzęku węzłów chłonnych.
Lekarze mogą również wymagać próbek krwi lub tkanek, aby pomóc im w postawieniu diagnozy. Płyn z węzła chłonnego można również wyekstrahować i umieścić w hodowli, aby przeanalizować, jaka klasa bakterii może się rozwinąć, jeśli w ogóle. Obrzęk węzłów chłonnych może być również skutkiem choroby wirusowej.
Jeśli dana osoba ma obrzęk węzłów chłonnych i możliwe jest, że była ostatnio narażona na zakażenie wirusem HIV, powinna porozmawiać z lekarzem o dostępnych opcjach testowania.
Inne przyczyny obrzęku węzłów chłonnych
Węzły chłonne zwykle stają się obrzęknięte z powodu szybkiego wzrostu liczby białych krwinek, które gromadzą się w węzłach, aby zwalczyć infekcję.
Powszechne infekcje związane z obrzękiem węzłów chłonnych obejmują: przeziębienie, odrę, anginę, infekcje ucha i infekcje zębów. Mniej powszechne infekcje, takie jak gruźlica, kiła i toksoplazmoza, mogą również powodować puchnięcie węzłów chłonnych.
Jednakże, jak również wskazuje na infekcję, obrzęk węzłów chłonnych może być również oznaką raka, takiego jak białaczka lub chłoniak, który jest rakiem układu limfatycznego.
Inne wczesne objawy zakażenia HIV
Wczesne objawy zakażenia HIV obejmują:
- gorączka
- wysypka, której nie można łatwo wytłumaczyć innymi czynnikami, takimi jak leki lub alergie
- ból gardła
- zmęczenie spowodowane reakcją zapalną wywołaną przez przepracowany układ odpornościowy
- bóle mięśni i stawów
- nowy lub poważny ból głowy
- biegunka, wymioty, nudności i brak apetytu
- nocne poty – mogą być efektem ubocznym gorączki spowodowanej przez infekcję
Leczenie
Podczas leczenia obrzęku węzłów chłonnych, lekarze będą brać pod uwagę wiek osoby, historię choroby, jak są chore i jak dobrze tolerują niektóre leki.
Jeśli podstawową przyczyną obrzęku węzłów chłonnych jest HIV, zwykle stosuje się leki przeciwwirusowe w celu opanowania zakażenia. Leki antyretrowirusowe nie mogą wyleczyć wirusa HIV, ale są w stanie zmniejszyć liczbę wirusów HIV we krwi, zwanych także wiremią.
Celem leków przeciwretrowirusowych jest obniżenie poziomu wiremii do poziomu niewykrywalnego.
Osoby z wirusem HIV, których miano wirusa jest niewykrywalne, wiadomo, że dłużej pozostają zdrowsze i rzadziej przenoszą wirusa na inne osoby. Jednakże, mając niewykrywalny ładunek wirusa, nie oznacza, że osoba jest całkowicie wolna od wirusa.
Perspektywy HIV
Istnieją trzy główne etapy zakażenia HIV: ostra infekcja, przewlekłe zakażenie i AIDS.
Podczas pierwszego stadium choroby, ostrego zakażenia HIV, ilość wirusa HIV we krwi osiąga bardzo wysoki poziom, ponieważ organizm nie jest jeszcze w stanie uzyskać odpowiedzi immunologicznej.
Drugim etapem infekcji jest przewlekła infekcja HIV. Na tym etapie HIV nadal się namnaża we krwi, ale na niższym poziomie niż w ostrej infekcji. Ludzie na tym etapie infekcji mogą nie objawiać się objawami, ale nadal mogą przenosić wirusa.
Jeśli osoba z HIV nie otrzyma leczenia, zwykle przechodzi do ostatniego etapu infekcji, czyli AIDS. Zwykle dzieje się to w ciągu 10 lat.
Na tym etapie układ immunologiczny osoby został tak bardzo uszkodzony przez wirusa HIV, że jego organizm nie jest w stanie zwalczać infekcji, które może zapewnić zdrowy układ odpornościowy. Osoby, u których zdiagnozowano AIDS, ale nie otrzymują leczenia, zazwyczaj umierają w ciągu 3 lat.
Jednak badania wykazały, że ludzie, którzy biorą swoje leki przeciwretrowirusowe w celu opanowania zakażenia wirusem HIV, mogą żyć dobrze w latach 60. i 70. XX wieku. Ich średnia długość życia jest wciąż o około 13 lat krótsza niż u osób, które nie mają HIV.
Komplikacje
U osób z HIV występuje zwiększone ryzyko wystąpienia chłoniaka i innych nowotworów. Chłoniak związany z AIDS występuje, gdy komórki nowotworowe tworzą się w układzie limfatycznym ludzi cierpiących na AIDS.
Objawy chłoniaka związanego z AIDS obejmują:
- utrata masy ciała
- gorączka
- nocne poty
- obrzęk węzłów chłonnych
- uczucie pełności poniżej żeber
Stan można zdiagnozować na podstawie badania fizykalnego i przy użyciu testów krwi, aby zliczyć liczbę czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek we krwi.
Rzadko, chłoniak związany z AIDS może występować poza węzłami chłonnymi, w szpiku kostnym, wątrobie, mózgu i żołądku.
Nowe badania i perspektywy na 2024 rok
W 2024 roku badania nad HIV i jego skutkami wciąż postępują. Ostatnie dane pokazują, że wczesna diagnoza i leczenie mogą znacząco wpłynąć na jakość życia pacjentów. Zastosowanie nowoczesnych terapii, takich jak terapie kombinowane, przynosi lepsze wyniki w redukcji wiremii i poprawie ogólnego stanu zdrowia pacjentów.
Zgodnie z nowymi badaniami, osoby, które regularnie przyjmują leki antyretrowirusowe, mogą osiągnąć pełną niezakaźność, co oznacza, że nie przenoszą wirusa na innych. Dodatkowo, innowacyjne terapie, takie jak szczepionki oraz leczenie profilaktyczne, mają na celu zmniejszenie ryzyka zakażeń.
Wzrost świadomości społecznej na temat HIV i AIDS również przyczynia się do lepszego dostępu do testów i leczenia. W 2024 roku wiele organizacji współpracuje, aby zniwelować stygmatyzację osób żyjących z HIV, co jest kluczowe dla poprawy ich jakości życia i zdrowia psychicznego.
W miarę jak badania postępują, istnieje nadzieja na opracowanie nowych metod leczenia, które mogą całkowicie wyeliminować wirusa HIV z organizmu, co może zrewolucjonizować sposób, w jaki postrzegamy tę chorobę.
