Obecnie lekarze leczący pacjentów z zapaleniem wątroby typu C z marskością wątroby (bliznowaceniem wątroby) mogą zaoferować leczenie polegające na interferonie lekowym, który niestety działa tylko dla mniejszej połowy pacjentów. Obecnie nowe badanie wykazało, że bezfedonowe połączenie leków było bezpieczne, dobrze tolerowane i leczone przez ponad 90% z 380 pacjentów z marskością wątroby w ciągu 12 tygodni.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest spowodowane przez wirus, który rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt z zakażoną krwią. Według Amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) ponad 3 miliony Amerykanów jest dotkniętych tą chorobą.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest głównym czynnikiem wywołującym marskość wątroby, przeszczep wątroby i raka wątroby w USA, mówi pierwszy autor badań Fred Poordad, główny lekarz w Texas Liver Institute i profesor medycyny w University of Texas Health Science Center w San Antonio.
To nowe badanie – badanie III fazy w celu przetestowania bezpieczeństwa nowej terapii eksperymentalnej – zostało opublikowane w Internecie. Jest to ważne, ponieważ obecnie interferon jest jedynym lekiem, który może zwalczyć wirusowe zapalenie wątroby typu C, ale pacjent jest często leczony z powodu nawrotu choroby, przy zwiększonych toksycznych działaniach u tych, którzy również mają astmozę, jak wyjaśnia prof. Poordad:
„Przyczyna tego badania jest tak wielka, że interferon nie jest tolerowany, ani bezpieczny dla wielu osób z marskością wątroby. Wielu pacjentów z marskością wątroby w tym badaniu nie mogło być leczonych interferonem”.
Nowa terapia skojarzona bez interferonu obejmuje czynniki: ABT-450 / rytonawir, ombitaswir, dasabuwir i rybawirynę. Nazwa testu to TURQUOISE-II.
Badacze, wspierani przez firmę biopharma AbbVie, która sfinansowała badanie, przetestowali nową terapię u 380 pacjentów z zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C z genotypem 1 i marskością. Pacjenci byli w wieku od 18 do 70 lat i byli badani i rekrutowani od października 2012 r. Do kwietnia 2013 r. W 78 różnych szpitalach i klinikach w Kanadzie, Anglii, Niemczech, Hiszpanii i USA.
Autorzy zauważają, że dawka – podawana doustnie w postaci tabletek – to: „ABT-450 / r-ombalasvir (w dawce dobowej 150 mg ABT-450, 100 mg rytonawiru i 25 mg ombitaswiru), dasabuwir (250 mg dwa razy na dobę) i rybawiryny podawanej zgodnie z masą ciała. „
Sukces procesu pochwalony jako „nie na tej samej planecie co interferon”
Kluczowym testem skuteczności był brak śladu wirusa zapalenia wątroby typu C w krwioobiegu. Tak było w przypadku 91,8% pacjentów 12 tygodni po ostatniej dawce, a 95,9% pacjentów 24 tygodnie po ich ostatniej dawce.
Prof. Poordad opisuje te wyniki jako „wskaźniki odpowiedzi poza polem gry, a nie na sameplanecie jako interferon”.
Jednym z pacjentów leczonych przez prof. Poordada i jego współpracowników był emerytowany lekarz dr Sergio Buentello z San Antonio. Był zdiagnozowany z zapaleniem wątroby C 11 latago. A kiedy był leczony 8 lat temu, nie był leczony i doświadczał skutków ubocznych.
„Liczba wirusów spadła, ale nigdy nie zera”, mówi dr Buentello, który był sceptyczny co do sukcesu, kiedy usłyszał o możliwości bycia uczestnikiem procesu. Ale był jedną z większości pacjentów, z których skorzystał.
„Czuję się bardzo szczęśliwy, że żyję w tym czasie, ponieważ prawie zrezygnowałem z idei, że nigdy nie można wyleczyć”, mówi.
Szansa na wyleczenie dzięki krótkiej, nietoksycznej terapii
Badacze wciąż testują próbki krwi i zrobią to przez 3 lata po zakończeniu terapii, a jak dotąd nie było żadnych długotrwałych, późnych nawrotów, mówi prof. Poordad, kurtuazyjnie przedstawił dane na Międzynarodowym Kongresie Choroby w Liverpoolu w Londynie :
„Pacjentom z zaawansowaną chorobą wątroby można teraz wyleczyć zapalenie wątroby z bardzo dobrze tolerowanym i krótkim schematem”.
On i jego współpracownicy oczekują, że nowe leczenie będzie dostępne pod koniec 2014 lub na początku 2015 roku.
W grudniu 2013 r. Doniesiono o opublikowanych w czasopiśmie, które sugerują, że diabetycy z wirusowym zapaleniem wątroby typu C mogą odnieść korzyść z terapii przeciwwirusowej: główną poprawą są wyniki dotyczące układu krążenia i nerek. Jest to dowód na to, że osoby cierpiące na WZW typu C mają wyższe ryzyko rozwoju oporności na cukrzycę i insulinę.
