W przypadku kobiet, które mają wiele poronień, ból związany z powtarzającą się utratą często jest powiększany przez inną rzeczywistość. Przyczyny poronień są złożone i często trudne do zidentyfikowania, a nawet te warunki i skojarzenia zaproponowane jako przyczyny są słabo poznane.
Ale jest też dobra wiadomość. Kobiety z nawracającymi poronieniami mogą korzystać z kompleksowych programów oceny, leczenia i wsparcia, takich jak Program Nawrotów Ciąży w Stanford. Nawet wśród tych kobiet, których poronienia nie mają możliwej do zidentyfikowania przyczyny, ponad 80 procent kobiet, które miały dwa lub więcej poronień, ostatecznie odniesie sukces w ciąży z opieką podtrzymującą.
Stanford Hospital & Clinics specjaliści z dziedziny medycyny udostępnili tę informację na niedawnym seminarium środowiskowym „Przewaga nad nawracającą utratą ciąż”, zaprezentowanym przez Women’s Health na Uniwersytecie Stanforda.
Chociaż poronienie jest powszechne – 30 procent wszystkich kobiet doświadcza co najmniej jednego poronienia w swoim życiu, a 1-2 procent będzie miało trzy lub więcej – było stosunkowo mało dobrze przeprowadzonych badań na temat jego przyczyn i leczenia, powiedziała Ruth Lathi, MD, dyrektor programu nawrotów ciąży w Stanford Hospital & Clinics oraz adiunkt w zakresie położnictwa i ginekologii. „Możemy zrobić więcej niż to, potrzebujemy więcej badań”, powiedziała.
Aż 40 do 50 procent poronień nie ma możliwej do zidentyfikowania przyczyny.
Niektóre przyczyny poronienia zostały określone. Problemy endokrynologiczne, takie jak choroba tarczycy, są odpowiedzialne za 15-20 procent poronień; nadkrzepliwość, zwiększona tendencja do tworzenia zakrzepów krwi, powoduje także 15-20 procent; zaburzenia macierzyńskie w macicy lub szyjce macicy powodują 10-15 procent; matczyna mutacja genetyczna powoduje 2-5 procent; w 0,5-5% przypadków infekcja powoduje poronienie. Starszy wiek i historia poprzednich poronień również zwiększają ryzyko.
Niektóre z tych przyczyn można wykryć i leczyć. W przypadku kobiet z dysfunkcją tarczycy (niedoczynność tarczycy lub nadczynność tarczycy) skuteczne leczenie zmniejsza ryzyko poronienia i innych niekorzystnych skutków. W przypadku kobiet z dysfunkcją tarczycy (niedoczynność tarczycy lub nadczynność tarczycy) skuteczne leczenie zmniejsza ryzyko poronienia i innych niekorzystnych skutków. Niedawne badania wykazały również, że u wybranych kobiet z przeciwciałami przeciwtarczycowymi (choroba występująca u około 11% kobiet w wieku rozrodczym), leczenie lewotyroksyną z hormonem tarczycy może skutecznie zmniejszyć liczbę poronień.
Kobiety z nadkrzepliwością mogą być leczone terapiami, które zakłócają tworzenie się skrzepów krwi, najczęściej aspiryną lub heparyną, lub obiema. Waga jest kolejnym czynnikiem, powiedział Sun Kim, MD, adiunkt medycyny w Oddziale Endokrynologii. Badania wykazują, że otyłość lub niedowaga znacząco zwiększa powikłania ciąży i ryzyko poronienia.
Biorąc pod uwagę, że jedna trzecia Amerykanów jest otyła, wpływ otyłości na wyniki ciąży jest rosnącą obawą o zdrowie publiczne, powiedział Kim. „Utrata wagi jest trudna, nie zaprzeczam temu” – powiedziała. Dodała jednak, że nawet umiarkowana utrata masy ciała o 5-10 procent może znacznie zmniejszyć ryzyko poronienia.
Biorąc pod uwagę stopień smutku i smutku wynikającego z poronienia, nie jest zaskakujące, że nawracające poronienie wiąże się z wyższymi wskaźnikami depresji, mówi Katherine Williams, MD, kliniczna profesor psychiatrii i nauk behawioralnych. Podczas gdy częstość występowania poważnej depresji u kobiet w populacji ogólnej wynosi 5-10 procent, badania wykazały, że u kobiet po jednym poronieniu częstość występowania wzrasta do 10-20 procent, a co najmniej 30 procent u kobiet, które miały dwa lub więcej poronień.
Wiele kobiet martwi się, że depresja może spowodować poronienie – powiedział Williams. Podczas gdy pytanie to nie zostało odpowiednio uwzględnione w badaniach, podkreśliła, że depresję można z powodzeniem leczyć za pomocą leków, psychoterapii lub obu. A leczenie depresji może pomóc kobiecie podjąć inne kroki, aby zmniejszyć ryzyko poronienia, takie jak utrata wagi, przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami i uczestnictwo w grupie wsparcia.
Lathi wie, że dążenie do udanej ciąży może stać się desperackie. Ostrzegła, że ta pilna potrzeba „może zmusić niektóre kobiety do wypróbowania rzeczy, które są poza medycyną opartą na dowodach”.
Ponadto, w kilku randomizowanych kontrolowanych badaniach opublikowanych w marcu i kwietniu stwierdzono, że stosowanie heparyny i (lub) aspiryny – często przepisywanej kobietom z niewyjaśnionym nawracającym poronieniem – nie jest bardziej skuteczne w tych przypadkach niż w przypadku standardowej opieki.
Zamiast tego Lathi podkreślał wartość oceny przedkoncepcyjnej i opieki wspierającej w całym procesie. „Chcemy dać kobietom nadzieję, że pomimo wielu pytań bez odpowiedzi, mamy oparte na dowodach podejście, które, jak wiemy, pomaga wielu kobietom mieć dziecko”.
Szczególnie pomocne, zdaniem specjalistów, są multidyscyplinarne wysiłki, takie jak program powrotu nawrotów choroby Stanforda, jeden z niewielu tego rodzaju w Stanach Zjednoczonych. Program oferuje kompleksową ocenę, leczenie, obserwację i wsparcie ze strony zespołu lekarzy z kilku dyscyplin, w tym genetyki, endokrynologii, hematologii, immunologii, psychiatrii i innych. Lekarze ci pracują razem, aby dzielić się informacjami, konsultować się z pacjentami i spotykać się, aby dyskutować o złożonych przypadkach.
„Nie musisz wymyślać, co robić dalej, ani który lekarz powinien zobaczyć”, powiedziała Lathi. „Poprowadzimy Cię przez ten proces.”
Źródło: Stanford Hospital & Clinics
