Śmiertelne geny raka mózgu zidentyfikowane

Naukowcy badający poważny rodzaj raka mózgu – glejak wielopostaciowy – zidentyfikowali osiem genów, które przewidują, jak długo pacjent przeżyje po rozpoznaniu. Geny, które są związane z układem odpornościowym, mogą pomóc klinicystom w wyborze najlepszego sposobu leczenia w przyszłości.

Glejaki są rodzajem guza, który rozpoczyna się w komórkach glejowych ośrodkowego układu nerwowego (mózg i rdzeń kręgowy). Glia są komórkami wspierającymi układu nerwowego, zapewniając fizyczne wsparcie i izolację neuronów.

Glejak wielopostaciowy, znany również jako gwiaździak stopnia 4., jest najbardziej rozpowszechnioną i agresywną postacią glejaka.

W przypadku tego podtypu raka pacjenci rzadko przeżywają dłużej niż rok po postawieniu diagnozy. Nawet gdy stosuje się chirurgię, radioterapię i chemioterapię, prognozy są złe.

Glioblastoma multiforme nie reaguje dobrze na obecne leczenie. Istnieje wiele przyczyn tego oporu wobec interwencji, takich jak trudność w dostaniu leków do miejsca guza z powodu zaburzonego dopływu krwi i gromadzenia się płynu w tym obszarze.

Guzy związane z glejakiem wielopostaciowym rosną szczególnie szybko i łatwo wędrują do sąsiadujących odcinków tkanki mózgowej.

Ze względu na pozycję guza w mózgu, nawet po przeprowadzeniu operacji, praktycznie niemożliwe jest usunięcie całej tkanki rakowej, co powoduje, że nawrót jest nieunikniony. Ten typ raka stanowi ponad połowę wszystkich guzów mózgu i dotyka około 2-3 osób na 100 000.

Odporność, geny i glejaki

Zespół naukowców z pierwszego szpitala chińskiego Uniwersytetu Medycznego w Shenyang w Chinach, niedawno podjął się badań nad rolą genetyki i odporności na przeżywalność tego szkodliwego wariantu raka.

W innych nowotworach zaprojektowano leki, które poprawiają zdolność układu odpornościowego do atakowania raka. Zabiegi skutecznie „usuwają hamulce” układu odpornościowego. Jednak do tej pory nie było to możliwe w glejakach.

W obecnym badaniu naukowcy pod kierownictwem dr Anhua Wu obejrzeli próbki tkanki od 297 osób z guzami mózgu. Spośród nich 127 osób miało glioblastoma, a pozostałe mniej agresywne formy glejaka.

W sumie zespół przeanalizował 322 geny zaangażowane w układ odpornościowy. Po obszernych badaniach przesiewowych zidentyfikowano osiem specyficznych genów odgrywających istotną rolę w glejaku wielopostaciowym.

Gene signature i wskaźniki przeżycia

Wykazano, że trzy z ośmiu genów pełnią rolę ochronną, podczas gdy pozostałe pięć zwiększyło ryzyko wcześniejszej śmierci. Naukowcy byli w stanie skonstruować sygnaturę genetyczną, która przewidywała czasy przeżycia pacjentów i dzieliła je na grupy niskiego i wysokiego ryzyka.

Nawet po uwzględnieniu czynników takich jak rodzaj leczenia, osoby z grupy wysokiego ryzyka o dwukrotnie większym prawdopodobieństwie miały krótszy czas przeżycia niż osoby z grupy niskiego ryzyka.

Grupa wysokiego ryzyka przeżyła średnio 348 dni po postawieniu diagnozy, grupa niskiego ryzyka przeżyła średnio 493 dni. Osoby z grupy wysokiego ryzyka miały prawdopodobnie krótszy czas między diagnozą a pierwszymi oznakami, że nowotwór się pogarszał – 242 dni w porównaniu z 369 dla grupy niskiego ryzyka.

Stwierdzono także, że geny przewidują przeżywalność u pacjentów z innymi postaciami glejaka.

Aby dodać jeszcze większą wagę do ustaleń, naukowcy zanurzyli się w bazie danych zawierającej 536 próbek glejaka. W obrębie tych próbek udało im się zidentyfikować w pracy ten sam podpis ośmiu genów.

Badaniom towarzyszy artykuł wstępny, napisany przez dr Rifaata Bashira, emerytowanego neurologa w Reston, VA oraz członka American Academy of Neurology i American Neurological Association.

„W dzisiejszych badaniach nad nowotworami mózgu pojawia się pytanie, czy uruchomienie immunoterapii pomoże kontrolować niekontrolowaną chorobę. Podczas gdy badanie to nie odpowiada na to pytanie, przybliża nas o krok do przekonania, że ​​pewnego dnia będziemy w stanie wykorzystać odporność system do lepszego leczenia glejaka. „

Dr Rifaat Bashir

Dr Wu uważa, że ​​odkrycia mogą pomóc w usprawnieniu leczenia glejaka. Ma nadzieję, że w przyszłości będzie możliwe „wykorzystanie tego podpisu genów w celu określenia najlepszych metod leczenia lub ścieżki leczenia”.

Dowiedz się więcej o badaniach dotyczących leczenia glejaka.