Aspartam jest powszechnym substytutem cukru stosowanym jako słodzik w wielu przygotowanych produktach spożywczych i napojach, w szczególności w napojach dietetycznych. Jest to powszechny wybór dla osób, które próbują schudnąć, ponieważ obniża to liczbę kalorii w żywności. Jednak nowe badania sugerują, że substancja słodząca może być nieskuteczna w przypadku utraty wagi, a może nawet mieć odwrotny skutek.
![[Kieliszek sody i słomy]](https://demedbook.com/images/1/diet-soda-sweetener-may-cause-weight-gain.jpg)
Niektóre badania wskazują, że nawet akceptowalne dzienne spożycie aspartamu, zgodnie z regulacjami Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA), może spowodować, że będziesz bardziej głodny i prowadzić do przybierania na wadze.
Inne badania na gryzoniach wykazały, że w porównaniu z cukrem, słodziki, takie jak sacharyna i aspartam, powodują przyrost wagi zamiast utraty wagi.
Powody, dla których może się to zdarzyć, nie są całkowicie jasne, ale zespół naukowców z Massachusetts General Hospital postanowił zbadać, dlaczego aspartam nie promuje utraty masy ciała.
Ich badania – opublikowane w czasopiśmie – sugerują, że jeden z metabolitów aspartamu może odgrywać pewną rolę.
Badaczami byli dr Richard Hodin z Massachusetts General Hospital Department of Surgery.
Badanie spożycia aspartamu u myszy
Jednym z produktów rozpadu aspartamu jest fenyloalanina, inhibitor enzymu jelitowego zwany jelitową fosfatazą alkaliczną (IAP), który, jak wykazano, zapobiega występowaniu zespołu metabolicznego u myszy.
Zespół metaboliczny to ogólna nazwa nadana grupowym objawom związanym z cukrzycą typu 2, chorobą sercowo-naczyniową i otyłością.
Dr Hodin i zespół przeprowadzili poprzednie badania, w których podawali IAP myszom stosującym dietę wysokotłuszczową. Odkryli, że IAP może zapobiegać wystąpieniu zespołu metabolicznego, a także zmniejszać objawy u zwierząt, które już chorowały.
W oparciu o tę znaną zależność między IAP, fenyloalaniną i aspartamem naukowcy wysunęli hipotezę, że spożywanie aspartamu może sprzyjać zespołowi metabolicznemu z powodu jego hamowania fenyloalaniny.
Do badania naukowcy dodali aspartam do diety i zwykłego napoju gazowanego, przed pomiarem aktywności IAP u myszy.
Naukowcy wykorzystali cztery grupy myszy. Dwie grupy zostały poddane normalnej diecie, a jedna grupa otrzymywała wodę pitną z aspartamem, a druga – zwykłą wodą. Pozostałe dwie grupy zostały poddane diecie wysokotłuszczowej, przy czym jedna grupa otrzymywała czystą wodę, a druga dostawała wodę z aspartamem.
Grupa otrzymująca normalną dietę, która otrzymywała aspartam, codziennie spożywała równowartość 3 ½ puszek sody oczyszczonej. Grupa, która stosowała dietę wysokotłuszczową, otrzymywała aspartam w dawkach odpowiadających prawie dwóm puszkom sody oczyszczonej.
Myszy monitorowano przez 18 tygodni.
Aspartam nie pomaga w utracie wagi
Dr Hodin i zespół odkryli, że aktywność IAP została zmniejszona, gdy dodano ją do napoju zawierającego aspartam, ale poziomy IAP pozostały takie same po dodaniu IAP do napoju zawierającego cukier.
Naukowcy wstrzykiwali aspartam do jelita cienkiego myszy, gdzie zwykle produkuje się IAP. Znalazły to obniżone poziomy IAP.
Naukowcy wstrzyknęli również roztwór soli fizjologicznej w segmentach jelit, ale aktywność IAP pozostała taka sama.
Pod koniec 18-tygodniowego okresu nie było znaczącej różnicy pomiędzy masami obu grup, którym karmiono regularną dietę.
Jednak myszy na diecie wysokotłuszczowej, która otrzymywała aspartam, zyskały na wadze większej niż myszy, które nie otrzymały aspartamu.
Myszy, które otrzymały słodzik, miały również wyższy poziom cukru we krwi niż te bez aspartamu.
Mieli również wyższe poziomy białka zapalnego TNF-alfa we krwi, co zwykle wiąże się z zespołem metabolicznym.
„Substytuty cukru, takie jak aspartam, mają na celu promowanie utraty masy ciała i zmniejszenie częstości występowania zespołu metabolicznego, ale wiele badań klinicznych i epidemiologicznych sugeruje, że te produkty nie działają bardzo dobrze i mogą faktycznie pogorszyć sytuację” – mówi dr Hodin. .
Aspartam blokuje enzym, który zapobiega otyłości
Wewnątrz ludzkiego ciała aspartam jest metabolizowany i rozkładany na fenyloalaninę, kwas asparaginowy i metanol. Fenyloalanina i kwas asparaginowy są aminokwasami naturalnie występującymi w wielu produktach zawierających białko.
Jednakże fenyloalanina hamuje wytwarzanie IAP.
„Uważamy, że aspartam może nie działać, ponieważ nawet zastępując cukier blokuje korzystne aspekty IAP” – mówi dr Hodin.
„Ludzie tak naprawdę nie rozumieją, dlaczego te sztuczne słodziki nie działają. Istnieją pewne dowody na to, że faktycznie mogą one powodować, że jesteś głodny i mogą być związane ze zwiększonym spożyciem kalorii. Nasze odkrycia dotyczące hamowania IAP przez aspartam mogą pomóc wyjaśnić, dlaczego zastosowanie aspartamu jest nieproduktywny. „
Dr Richard Hodin
Podczas gdy naukowcy przyznają, że inne czynniki mogą odgrywać pewną rolę, dr Hodin podkreśla, że wyniki „jasno pokazują, że aspartam blokuje aktywność IAP, niezależnie od innych efektów.”
Przeczytaj, jak zamiana sody na wodę może zmniejszyć przyrost masy ciała.
