„Broń biologiczna”. Sama fraza może wywołać dreszcze w kręgosłupie. Ale czym one są? Jak oni pracują? Czy naprawdę jesteśmy zagrożeni? W tym świetle obserwujemy ich historię i potencjalną przyszłość.
Czasami znany jako „broń germinalna”, broń biologiczna obejmuje użycie toksyn lub czynników zakaźnych pochodzenia biologicznego. Może to obejmować bakterie, wirusy lub grzyby.
Środki te są używane do obezwładniania lub zabijania ludzi, zwierząt lub roślin w ramach działań wojennych.
W efekcie wojna biologiczna wykorzystuje życie inne niż ludzkie, aby przerwać – lub zakończyć – życie ludzkie. Ponieważ żywe organizmy mogą być nieprzewidywalne i niezwykle odporne, broń biologiczna jest trudna do kontrolowania, potencjalnie niszcząca w skali globalnej i zabroniona na całym świecie w ramach licznych traktatów.
Oczywiście traktaty i międzynarodowe prawa to jedno – a ludzkość potrafi znaleźć innowacyjne sposoby zabijania się nawzajem.
Biologiczna wojna: wczesne dni
Historia biologicznej wojny jest długa, co ma sens; jego zastosowanie może być sprawą lo-fi, więc nie ma potrzeby na przykład komponentów elektrycznych, syntezy jądrowej ani tytanu rakietowego.
Wczesny przykład zabiera nas z powrotem ponad 2 i pół tysiąclecia: Asyryjczycy zarażają odwierty swoich wrogów grzybem sporyszu, który zawiera związki chemiczne związane z LSD. Spożywanie zanieczyszczonej wody powodowało zmieszanie stanu psychicznego, halucynacje, aw niektórych przypadkach śmierć.
W XIII wieku wojownicy tatarscy (mongolscy) oblegali krymskie miasto Kaffa. Podczas oblężenia wielu Tatarów zginęło z rąk plagi, a ich martwe, zainfekowane ciała zostały rzucone przez mury miasta.
Niektórzy badacze uważają, że ta taktyka mogła być odpowiedzialna za rozprzestrzenianie się plagi czarnej śmierci w Europie. Jeśli tak, to wczesne użycie biologicznej wojny spowodowało śmierć około 25 milionów Europejczyków.
Jest to doskonały przykład potencjalnego zakresu działań wojen biologicznych, nieprzewidywalności i przerażającej prostoty.
W 1763 roku armia brytyjska usiłowała wykorzystać ospę jako broń przeciwko rdzennym Amerykanom podczas oblężenia Fort Pitt. Próbując rozprzestrzenić chorobę na mieszkańców, Brytyjczycy prezentowali koce ze szpitala na ospę jako prezenty.
Chociaż teraz wiemy, że byłby to stosunkowo nieskuteczny sposób na przenoszenie ospy, cel był tam.
Podczas II wojny światowej wiele zainteresowanych stron z wielkim zainteresowaniem przyglądało się walce biologicznej. Alianci zbudowali obiekty zdolne do masowej produkcji przetrwalników wąglika, brucelozy i toksyn botulizmu. Na szczęście wojna skończyła się, zanim zostali wykorzystani.
To właśnie Japończycy najbardziej wykorzystali broń biologiczną podczas II wojny światowej, a wśród innych przerażająco bezmyślnych ataków, Japońska Armia Wojskowa zrzuciła ceramiczne bomby pełne pcheł niosących dżumę dymieniczną w Ningbo w Chinach.
Poniższy cytat pochodzi z artykułu o historii wojny biologicznej.
„[…] Japońska armia zatruła ponad 1000 studni w chińskich wioskach, aby zbadać epidemie cholery i tyfusu. […] Niektóre z epidemii, które spowodowali, utrzymywały się przez lata i nadal zabijały ponad 30 000 ludzi w 1947 r., Długo po tym, Japończycy się poddali.
Dr Friedrich Frischknecht, profesor integracyjnej parazytologii, Uniwersytet w Heidelbergu, Niemcy
Bioterroryzm: Współczesne obawy
Centra Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) definiują bioterroryzm jako „celowe uwalnianie wirusów, bakterii lub innych zarazków, które mogą niszczyć lub zabijać ludzi, zwierzęta gospodarskie lub uprawy”.
Można to osiągnąć na wiele sposobów, takich jak: rozpylanie aerozolowe; w urządzeniach wybuchowych; za pośrednictwem żywności lub wody; lub wchłonięte lub wstrzyknięte w skórę.
Ponieważ niektóre patogeny są mniej odporne niż inne, rodzaj zastosowanego patogenu określa, w jaki sposób można go wdrożyć.
Używanie takiej broni ma pewien apel do terrorystów; mogą oczywiście wyrządzić wielką szkodę, ale są również stosunkowo tanie w porównaniu z pociskami rakietowymi lub innym zaawansowanym technologicznie sprzętem.
Ponadto mogą zostać „zdetonowane”, a ze względu na długi czas, jaki zajmuje im rozprzestrzenienie się i działanie, jest mnóstwo czasu, aby sprawca uciekł niewykryty.
Broń biologiczna może być trudna do kontrolowania lub przewidywania w sytuacji na polu bitwy, ponieważ istnieje znaczne ryzyko, że oddziaływanie po obu stronach będzie dotknięte. Jednakże, jeśli terrorysta jest zainteresowany atakowaniem odległego celu jako samotny operant, bioterroryzm niesie ze sobą o wiele mniejsze ryzyko.
Wąglik
Eksperci uważają, że dzisiaj najbardziej prawdopodobnym organizmem, który zostanie użyty w ataku bioterroryzmu, będą bakterie wywołujące wąglik.
Jest szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, łatwo wytwarzany w laboratorium i długo pozostaje w środowisku. Ponadto jest wszechstronny i może być uwalniany w postaci proszków, aerozoli, wody lub żywności.
Wąglik był wcześniej używany. W 2001 r. Zarodniki wąglika zostały wysłane za pośrednictwem amerykańskiego systemu pocztowego. W sumie 22 osoby nabawiły się wąglika – pięć z nich zmarło. I nigdy nie udało się złapać winnego.
Ospa
Innym potencjalnym czynnikiem bioterroryzmu jest ospa, która w przeciwieństwie do wąglika może przenosić się z człowieka na człowieka. Ospa nie jest już powodem do niepokoju w świecie przyrody – ponieważ zdecydowane wysiłki w zakresie szczepień ją wytępiły – a ostatnia naturalnie rozsiana sprawa miała miejsce w 1977 roku.
Jednakże, jeśli ktoś miałby uzyskać dostęp do wirusa ospy prawdziwej (nadal jest przechowywany w dwóch laboratoriach – jeden w Stanach Zjednoczonych i jeden w Rosji), może to być skuteczna broń, szybko i łatwo rozprzestrzeniająca się między ludźmi.
Plaga
Wspomnieliśmy już o stosowaniu przez Tatarów zarazy, setki lat temu, ale niektórzy uważają, że można ją wykorzystać również we współczesnym świecie. jest przekazywana ludziom przez ugryzienie pcheł, które żywi się zakażonymi gryzoniami.
Gdy człowiek jest zarażony, powstała choroba może przekształcić się w dżumę dymieniczą, która jest trudna do przenoszenia wśród ludzi i dość łatwa w leczeniu antybiotykami, lub – jeśli infekcja rozprzestrzenia się w płucach – staje się dżumą płucną, która rozwija się szybko i nie reaguje dobrze na antybiotyki.
Dokument napisany na temat zarazy i jej możliwości wykorzystania w biologicznym terroryzmie mówi:
„Biorąc pod uwagę obecność i dostępność dżumy na całym świecie, zdolność do masowej produkcji i rozprzestrzeniania się aerozoli, wysoki wskaźnik śmiertelności dżumy płucnej i potencjał szybkiego rozprzestrzeniania się wtórnego, potencjalne użycie dżumy jako broni biologicznej jest poważnym problemem . „
Dr Stefan Riedel, Departament Patologii, Baylor University Medical Center, Dallas, TX
Cholera
Jako potencjalnie ciężka, a czasami śmiertelnie groźna choroba przewodu pokarmowego, cholera może potencjalnie być stosowana w bioterroryzmie. Nie rozprzestrzenia się łatwo z człowieka na człowieka, więc aby był skuteczny, musiałby być swobodnie dodany do głównego źródła wody.
W przeszłości bakterie odpowiedzialne za cholerę były uzbrojone między innymi w USA, Japonii, Afryce Południowej i Iraku.
Tularemia
Niektórzy uważają tularemię, infekcję wywołaną przez bakterię, za potencjalną broń biologiczną. Powoduje gorączkę, owrzodzenie, obrzęk węzłów chłonnych, a czasami zapalenie płuc.
Bakteria może wywoływać infekcję poprzez przedostawanie się przez przerwy w skórze lub przez wdychanie do płuc. Jest to szczególnie zaraźliwe i tylko bardzo mała liczba organizmów (zaledwie 10) musi wejść do organizmu, aby rozpocząć poważny atak tularemii.
Badanie przeprowadzone przez Japończyków podczas II wojny światowej i składowane przez Stany Zjednoczone w latach 60. XX wieku jest wytrzymałe i wytrzymuje niskie temperatury w wodzie, sianie, rozkładających się tuszach i wilgotnej glebie przez wiele tygodni.
Według Centrum Zdrowia Publicznego Johns Hopkins: „Rozpowszechnianie aerozoli w zaludnionym obszarze może spowodować nagły początek dużej liczby przypadków ostrych, niespecyficznych, przebiegających z gorączką chorób rozpoczynających się od 3 do 5 dni później [. ..], z zapaleniem pleuropneumonicznym rozwijającym się w znacznej części przypadków. „
„Bez leczenia antybiotykami przebieg kliniczny może doprowadzić do niewydolności oddechowej, wstrząsu i śmierci.”
Te patogeny są oczywiście skróconą selekcją. Inne, które uważa się za potencjalne jako broń biologiczna, obejmują brucelozę, gorączkę Q, monkeypox, encefalitydy arbowirusowe, wirusową gorączkę krwotoczną i enterotoksynę gronkowcową B.
Niepokojąca przyszłość?
Chociaż broń biologiczna jest stara jak wzgórza (jeśli nie starsze), nowoczesna technologia niesie nowe obawy. Niektórzy eksperci obawiają się najnowszych postępów w technologii edycji genów.
Kiedy są wykorzystywane na dobre, najnowsze narzędzia mogą zdziałać cuda. Jednak – jak w przypadku najnowocześniejszych technologii – zawsze istnieje możliwość niewłaściwego użycia.
Technologia edycji genów o nazwie CRISPR uruchomiła dzwonki alarmowe w społeczności obrony; technologia umożliwia naukowcom edycję genomów, w ten sposób łatwo modyfikując sekwencje DNA w celu zmiany funkcji genu.
W odpowiednich rękach narzędzie to może korygować defekty genetyczne i leczyć choroby. W niewłaściwych rękach ma jednak potencjał zła.
Technologia CRISPR staje się coraz tańsza i dlatego jest bardziej dostępna dla osób nastawionych na bioterroryzm.
Raport zatytułowany Worldwide Threat Assessment of the Intelligence Community, napisany przez Jamesa Clappera, dyrektora National Intelligence, został opublikowany w lutym 2016 r. W nim funkcje edycji genów znajdują się na liście broni masowego rażenia i proliferacji.
„Biorąc pod uwagę szeroką dystrybucję, niskie koszty i przyspieszone tempo rozwoju tej technologii podwójnego zastosowania”, wyjaśnia, „jej celowe lub nieumyślne niewłaściwe użycie może prowadzić do daleko idących konsekwencji gospodarczych i związanych z bezpieczeństwem narodowym.”
„Postępy w edycji genomu w 2015 roku”, kontynuuje, „zmusiły grupy wybitnych amerykańskich i europejskich biologów do kwestionowania nieuregulowanej edycji ludzkiej linii płciowej (komórek, które są istotne dla rozmnażania), co może stworzyć dziedziczne zmiany genetyczne.”
Dzięki przyszłym pokoleniom technologii podobnej do CRISPR i zaawansowanej wiedzy z zakresu genetyki, nie byłoby teoretycznego zakończenia nędzy, która mogłaby być spowodowana. Istnieje potencjał do tworzenia lekoopornych szczepów chorób, na przykład, lub chronionych przez pestycydy pluskiew, które mogą zniszczyć podstawowe uprawy kraju.
Na razie jednak inne metody bioterroryzmu są znacznie łatwiejsze i bliższe, więc prawdopodobnie nie będzie to miało większego znaczenia w przewidywalnej przyszłości.
W rzeczywistości, aby rozładować nastrój pod koniec nieco ciężkiego artykułu, pamiętaj, że każdy, kto żyje dziś w USA, jest znacznie bardziej narażony na zabicie w wyniku ataku zwierzęcego niż atak terrorystyczny – biologiczny lub inny.
