Migotanie przedsionków: jakie leki

Kiedy ludzie rozwijają migotanie przedsionków, normalny, zdrowy rytm serca zostaje przerwany z nieregularnym i szybkim biciem jego górnych komór.

Objawy migotania przedsionków (A-fib) obejmują szybkie bicie serca. Mogą występować zawroty głowy, dezorientacja, kołatanie serca, duszność, osłabienie i ból w klatce piersiowej. Osoba może mieć szmer serca.

Wyzwalacze obejmują kofeinę, stres i spożywanie alkoholu. Osoba z nadciśnieniem tętniczym, chorobą wieńcową, wrodzoną wadą serca i innymi chorobami serca częściej doświadcza A-fib.

Ludzie, którzy mają a-fib, mają większe ryzyko niewydolności serca i pięciokrotnie większe ryzyko udaru niż osoby, które nie mają tego stanu.

Jednak A-Fib można zarządzać za pomocą leków i zmian stylu życia.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jakie leki są dostępne dla A-Fib.

Lista leków na krowę

Leki na A-Fib są określane przez specyficzne problemy zdrowotne, którym się zajmują: zapobieganie zakrzepom, kontrolowanie częstości akcji serca i zarządzanie rytmem serca.

Zapobieganie zakrzepom

Zapobieganie zakrzepom jest jednym z głównych powodów, dla których ludzie przyjmują leki przeciwfuzowe. Leki mogą być stosowane w leczeniu zakrzepów, które już są obecne lub w celu rozrzedzenia krwi, aby utrzymać tworzenie się skrzepów w pierwszej kolejności.

Stosuje się dwa różne rodzaje leków:

• przeciwpłytkowe, takie jak aspiryna
• antykoagulanty, takie jak warfaryna (Coumadin)

Inne leki przeciwzakrzepowe zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) obejmują:

• dabigatran (Pradaxa)
• rivaroxaban (Xarelto)
• apixaban (Eliquis)
• edoksaban

Kontrolowanie tętna

Kontrolowanie częstości akcji serca, często poprzez jej spowolnienie, może poprawić jakość życia osoby z A-fib. American Heart Association informuje, że trzy główne typy leków stosowanych do kontrolowania częstości akcji serca to:

• beta-blokery, takie jak atenolol, bisoprolol, karwedilol, metoprolol, nadolol, propranolol i tymolol
• blokery kanałów wapniowych, takie jak dilitiazem i werapamil
• naparstnica lub digoksyna (Lanoxin), która reguluje prądy elektryczne w sercu

Zarządzanie rytmem serca

Zarządzanie rytmem serca jest jednym z bardziej złożonych wymagań niektórych leków na A-FOB. Stosowanie leków w celu przywrócenia prawidłowego rytmu serca jest również określane jako lek lub kardiowersja chemiczna.

Według American Heart Association, kardiowersję lekową lub chemiczną można osiągnąć na dwa sposoby:

• Ograniczając zdolność serca do przewodzenia prądu. W tym podejściu stosuje się blokery sodowe, takie jak flekainid lub tambocor, propafenon lub rythmol i chinidyna.
• Zakłócając zakłócające sygnały elektryczne, które powodują, że serce wydostaje się z rytmu. Wykorzystuje to blokery potasu, takie jak amiodaron, cordaron, paceron, sotalol lub betapace i dofetilid.

Lekarze bardzo ostrożnie podchodzą do przepisywania tych leków, znanych również jako leki antyarytmiczne. Powodem jest to, że ich działania niepożądane mogą powodować poważne problemy z częstością akcji serca i innymi istotnymi czynnościami organizmu.

Które leki są najlepsze dla jakich osób?

A-fib dotyka od 2,7 do 6,1 miliona osób w USA. Najczęściej występuje u osób w wieku powyżej 65 lat, chociaż może również wpływać na osoby młodsze.

Przy tak wielu ludziach doświadczających tego stanu, lekarze analizują szereg czynników, zanim opracują plany leczenia, w tym:

• wiek osoby
• nasilenie i częstotliwość objawów
• tętno
• ryzyko udaru
• wcześniej występujące choroby serca i inne schorzenia

Wielu lekarzy stosuje obecnie metodę punktowania CHA2DS2-VASc, aby ocenić ryzyko udaru u pacjenta i określić, które leki A-fib najlepiej zaspokoją jego potrzeby.

Aby obliczyć indywidualne ryzyko udaru, podejście to przyznaje punkty w oparciu o:

• obecność zastoinowej niewydolności serca
• obecność wysokiego ciśnienia krwi
• jeśli dana osoba ma 65-74 lata
• jeśli dana osoba ma więcej niż 74 lata
• obecność cukrzycy
• poprzednie uderzenia lub zakrzepy krwi
• choroba naczyniowa
• płeć żeńska

Wszystkie te czynniki zwiększają ryzyko udaru i zachęcają lekarza, aby zalecił bardziej agresywne leczenie osoby z A-fib.

Głównym celem leczenia A-Fib jest zmniejszenie ryzyka udaru mózgu, często z użyciem leków takich jak warfaryna lub inne leki przeciwzakrzepowe. Leki te są na ogół łączone z lekami kontrolującymi częstość rytmu serca, aby spowolnić bicie serca do normalnego tempa.

Jeśli leki przeciwzakrzepowe i leki rytmiczne utrzymują pacjentów bez objawów i ze zdrowym rytmem serca, lekarze mogą zdecydować, że dalsze leczenie nie jest wskazane, nawet jeśli pacjent nadal jest w fazie A.

Jeśli lekarz uważa, że ​​pacjent powinien dążyć do prawidłowego rytmu serca lub jeśli początkowe leczenie nie kontroluje ich objawów lub częstości akcji serca, leki są przepisywane w celu lepszej kontroli rytmu serca.

Kiedy ich używać?

Leczenie A-Fib służy do kontrolowania objawów choroby, takich jak wyścigi, nieregularne bicie serca oraz zapobieganie ryzyku zakrzepów, udarów i niewydolności serca.

Istnieją trzy podstawowe typy A-Fib:

• Napadowe: częstsze we wczesnych stadiach choroby, w których epizody występują co jakiś czas.
• Trwałe: gdy nieregularne bicie serca trwa dłużej niż 7 dni.
• Trwałe: gdy nie jest możliwe przywrócenie normalnego rytmu serca.

Chociaż epizody napadowego AF mogą wydawać się odejść, jest to na ogół stan długofalowy. Według National Heart, Lung and Blood Institute, wiele epizodów A-fib może w rzeczywistości zmienić system elektryczny serca i sprawić, że konieczne będzie kontynuowanie leczenia.

Wszystkie osoby, które mają epizod A-fib, muszą współpracować z lekarzami, aby uważnie obserwować stan swojego serca. Powinni to robić, nawet jeśli nie czują, że coś jest nie tak, ponieważ czasami ludzie nie są świadomi swoich objawów.

Większość osób cierpiących na tę chorobę będzie musiała zażywać leki, aby opanować objawy i zmniejszyć ryzyko udaru mózgu.

Dla niektórych, same leki nie wystarczają do kontrolowania A-fib, a w takich przypadkach zalecane mogą być bardziej zaangażowane opcje, takie jak ablacja cewnika, zabiegi chirurgiczne w labiryncie i stymulacja elektryczna lub kardiowersja.

Zagrożenia i skutki uboczne

Leki są bardzo ważne dla utrzymania zdrowia i dobrego samopoczucia osób z A-fib. Istnieje jednak ryzyko związane z każdym lekiem. Ludzie powinni ściśle współpracować z lekarzem, aby upewnić się, że ich leki działają tak, jak powinny.

Ogólnie rzecz biorąc, kobiety powinny poinformować swoich lekarzy, czy karmią piersią, są w ciąży lub planują ciążę, ze względu na możliwość interakcji z lekami A-Fib.

Leki przeciwzakrzepowe

Osoby przyjmujące antykoagulanty powinny pamiętać, że te leki mają na celu zakłócenie zdolności ciała do zatrzymania krwawienia. Bardziej prawdopodobne jest nadmierne krwawienie i może zaistnieć potrzeba ograniczenia niektórych czynności.

Osoba powinna upewnić się, że ich lekarze, farmaceuci i dentyści wiedzą, że zażywają takie leki i obserwować oznaki nietypowego krwawienia.

Beta-blokery

Beta-blokery mogą również powodować bezsenność, zawroty głowy, impotencję, zimne dłonie i stopy oraz inne działania niepożądane. Mogą również sprawić, że ludzie będą bardziej wrażliwi na światło słoneczne i zimną pogodę. Sok grejpfrutowy może wpływać na sposób działania leków.

Leki antyarytmiczne

Osoby przyjmujące leki antyarytmiczne muszą zdawać sobie sprawę, że w niektórych przypadkach mogą one powodować arytmię. W innych przypadkach leki wiązały się z poważnym uszkodzeniem płuc, wątroby i tarczycy, a także zawrotów głowy, trudności z widzeniem i „metalicznego smaku”.

Osoba powinna uważnie obserwować zmiany w częstości akcji serca, wzroku i wadze. Zawroty głowy, duszność i obrzęk stóp lub nóg to znane działania niepożądane tego rodzaju leków.

Specyficzne skutki uboczne

Specyficzne efekty uboczne niektórych leków na A-FOB obejmują:

• Amiodaron (kordaron), jeden z bardziej skutecznych leków przeciwarytmicznych, może być szkodliwy dla płuc i, jak mówią pacjenci, powoduje, że skóra staje się niebieska.
• Aspiryna, stosowana do rozrzedzania krwi, może powodować wewnętrzne krwawienie.
• Dilitiazem (Cardizam lub Taztia) może powodować zmęczenie, a także zaparcie lub biegunkę.
• Warfaryna (Coumadin), lek przeciwzakrzepowy, może powodować krwawienie. Osoby używające go muszą regularnie wykonywać badania krwi, aby upewnić się, że ich dawka jest odpowiednia.

Warfaryna wchodzi w interakcję z niektórymi pokarmami, takimi jak szpinak i kapusta, jak również z witaminami i innymi lekami. Osoby stosujące warfarynę muszą zapytać swoich lekarzy, na co należy zwrócić uwagę.

Lek zwiększa również ryzyko złamań kości, zwłaszcza u osób starszych. Wreszcie, badania wskazują, że genetyka może utrzymać aż 25 procent pacjentów dobrze reaguje na ten lek.

Opcje dostępne bez recepty

Aspiryna jest zalecana tylko u pacjentów z bardzo niskim ryzykiem A-fib. Kiedy aspiryna jest stosowana w leczeniu arytmii serca, osoby powinny współpracować z lekarzami i przyjmować nawet te bez recepty leki zgodnie z zaleceniami.