Wirus Johna Cunninghama, znany również jako wirus JC, jest zazwyczaj nieszkodliwym wirusem.
Znajduje się w próbkach krwi od 70 do 90 procent ludzi na całym świecie.
Dzieci z wirusem JC często nie wykazują żadnych objawów. Wirus JC można również znaleźć w organizmie znacznie później, bez komplikacji. Jest powszechnie spotykany w nerkach, szpiku kostnym i niektórych tkankach ciała.
Zgodnie z opublikowanym artykułem, wirus „pozostaje na tkance nerkowej i może być usunięty z moczem u 40-75 procent osób w wieku około 30 lat”.
Wirus JC jest zwykle nieszkodliwą infekcją. Jednak u niektórych osób z wirusem istnieje wysokie ryzyko rozwoju stanu potencjalnie zagrażającego życiu, zwanego postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią (PML).
Stwardnienie rozsiane i wirus JC
W PML powłoka ochronna komórek nerwowych ulega zniszczeniu, powodując uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego.
Ryzyko wystąpienia PML wzrasta u osób z obniżonym układem odpornościowym, takich jak zakażenie wirusem HIV lub przyjmowanie pewnych leków w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane (MS). Wirus JC uśpiony w ciele może reaktywować się i powodować infekcję.
Ta ponowna aktywacja wirusa JC i rozwój nieuleczalnej PML może prowadzić do poważnych efektów fizycznych. Powikłania obejmują otępienie, ślepotę, paraliż i napady padaczkowe.
Do 50 procent osób, u których zdiagnozowano PML, umiera w ciągu pierwszych kilku miesięcy, otrzymując diagnozę.
Ramírez i Palacio wyjaśniają w artykule opublikowanym w artykule, że PML ma trzy etapy:
- Etap 1: Początkowa infekcja wirusem JC bez objawów
- Etap 2: Nieaktywny wirus JC pozostaje w drogach moczowych, szpiku kostnym, migdałkach, płucach, śledzionie i tkance jelitowej
- Etap 3: Aktywny wirus rozprzestrzeniający się w kierunku mózgu i centralnego układu nerwowego
Dlaczego ludzie ze stwardnieniem rozsianym są narażeni na ryzyko rozwoju PML?
Do osób zagrożonych rozwojem PML należą:
- Pacjenci, u których układ odpornościowy jest upośledzony z powodu HIV lub leczenia niektórymi lekami
- Pacjenci z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak stwardnienie rozsiane (MS), którzy są leczeni lekami obniżającymi układ odpornościowy
Leki związane z PML obejmują:
- Cyklofosfamid
- Kortykosteroidy
- Mycophenolate mofetil
- Przeciwciała monoklonalne, w tym natalizumab (Tysabri), rytuksymab (Mabthera) i alemtuzumab (MabCampath)
Dla osób ze stwardnieniem rozsianym przyjmujących lek natalizumab, ryzyko reaktywacji wirusa JC i progresji do PML jest podwyższone.
Badanie opublikowane u ocenianych 19 pacjentów ze stwardnieniem rozsianym otrzymujących leczenie natalizumabem. Naukowcy odkryli wzrost poziomu moczu wirusa JC po rozpoczęciu leczenia lekiem. Poziom wirusów wzrósł z 19 do 63 procent po 12 miesiącach stosowania natalizumabu.
Po kolejnych 6 miesiącach próbki krwi dalej ujawniły, że wirus dostał się do komórek krwi u 60 procent pacjentów.
Naukowcy odkryli również, że odpowiedź immunologiczna organizmu na wirusa JC spadła po 12 miesiącach leczenia natalizumabem.
Podali, że wśród wielu pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, którzy stosowali lek, wirus, który wykryto w moczu lub próbkach krwi, już przeszedł zmiany związane ze zdolnością wirusa do dotarcia do mózgu i spowodowania PML.
Żaden z uczestników badania nie opracował jednak uszkodzeń mózgu PML.
Objawy PML
Zakażenie wirusem JC może spowodować śmierć komórek. Wirus może także rozkładać ochronną powłokę komórek nerwowych, wpływając na białą masę mózgu.
PML jest agresywną, potencjalnie śmiertelną chorobą wywołaną przez zakażenie mózgu wirusem JC. Objawy PML mogą być szybkie i ewoluować w ciągu kilku tygodni. Mogą również rozwijać się powoli, rozwijając się przez kilka miesięcy i mogą prowadzić do śmierci. Obecnie nie ma lekarstwa na PML.
Objawy zazwyczaj obejmują:
- Niezgrabność
- Rosnąca słabość
- Paraliż lub brak koordynacji
- Zmiany w widzeniu, takie jak ślepota
- Zaburzenia mowy
- Zmiany osobowości i zachowań
- Napady padaczkowe
Rozpoznanie i leczenie PML
PML można zdiagnozować za pomocą różnych metod. Obejmują one:
- Badanie lekarskie
- Rezonans magnetyczny (MRI) mózgu
- Badanie płynu rdzeniowego z nakłuciem lędźwiowym w celu zbadania obecności wirusa JC
Rozpoznanie PML nie można całkowicie wykluczyć za pomocą ujemnego testu płynu rdzeniowego, który może wystąpić we wczesnych stadiach choroby.
Innym sposobem diagnozowania PML jest znalezienie DNA wirusa JC lub białek po biopsji mózgu. Chociaż ten test jest uznawany za „złoty standard” w diagnozie PML, rzadko jest on stosowany ze względu na związane z tym ryzyko.
Objawy nawrotu MS mogą czasami wydawać się objawami PML. Pacjenci ze stwardnieniem rozsianym powinni rozmawiać o swoich objawach z zespołem opieki zdrowotnej, aby w pełni ocenić sytuację.
Gdy lekarz zdiagnozuje PML, leczenie może obejmować użycie wymiany osocza w celu usunięcia leków powodujących ten stan. Pomocna opieka może również pomóc.
Obecnie nie ma skutecznego leczenia PML i nie istnieją żadne specyficzne dla wirusa leki przeciwwirusowe. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków może wyrazić zgodę na stosowanie pewnych eksperymentalnych leków w szczególnych okolicznościach.
Czasami może wystąpić stan zwany zespołem zapalenia rekonstrukcji immunologicznej (IRIS). Jeśli tak się stanie, leki o nazwie kortykosteroidy można stosować u pacjentów, którzy nie mają HIV.
Osoby chore na SM powinny porozmawiać z zespołem opieki zdrowotnej w celu omówienia osobistych zagrożeń związanych z rozwojem PML.
