Lekarze często błędnie diagnozują niedobór cynku, zgodnie z audytem klinicznym w Szkocji, a zatem indukują przypadki niedoboru miedzi, ponieważ niewłaściwie umieszczone leczenie skutkuje zbyt dużą ilością cynku.
![[ostrygi]](https://demedbook.com/images/2/doctors-cause-copper-deficiency-by-misdiagnosing-a-need-for-zinc.jpg)
Opublikowane w publikacji wyniki pochodzą z analizy notatek z 70 pacjentów przepisujących suplementy cynku w szpitalach w Glasgow w dekadzie 2000-10.
Badanie wykazało, że 62% pacjentów przepisano cynk w dawkach wystarczających do spowodowania niedoboru miedzi.
„Te odkrycia podkreślają brak świadomości niedoboru miedzi indukowanego cynku” – podsumowują autorzy. Oni kontynuują:
„Cynk jest istotnym pierwiastkiem śladowym i dlatego klinicyści mogą uważać go za bezpieczny składnik odżywczy, a nie za lek potencjalnie niebezpieczny.
„Badanie to dostarcza przekonujących dowodów na potencjalne ryzyko, że jatrogenny niedobór miedzi zostanie nieświadomie spowodowany przez przepisanie wysokich dawek cynku.”
Autorzy wskazują, że zapotrzebowanie na cynk w przypadku dorosłych wynosi mniej niż 10 mg na dobę. Jednak najczęściej przepisywana dawka wynosi 135 mg na dobę – ale „na tym poziomie nie ma dowodów na poparcie receptury cynku”. Naukowcy odkryli:
„U znacznej liczby pacjentów cynk został przepisany po tym, jak niedobór cynku został błędnie zdiagnozowany po błędnej interpretacji niskiego stężenia cynku w osoczu”.
Zbyt dużo cynku w postaci suplementów diety może zakłócić pobieranie miedzi, wyjaśniają naukowcy, co prowadzi do problemów neurologicznych i niedokrwistości.
Cynk jest niezbędnym pierwiastkiem śladowym. Codzienne zapotrzebowanie na mężczyzn wynosi od 5,5 do 9,5 mg, a 4-7 mg dla kobiet. Suplementy cynku są zwykle dostępne w preparatach o dawce 45 mg lub 50 mg, a zalecany dopuszczalny limit wynoszący 40 mg na dobę.
Krótkoterminowa suplementacja cynku może nie być szkodliwa, uważają badacze – ale może to być długotrwałe stosowanie. Autorzy mówią:
„Badanie to wskazuje na potencjalne ryzyko wystąpienia niedoboru miedzi indukowanego cynkiem w wyniku takiego przepisywania”.
Problemy z nerwami obejmowały ból i mrowienie
W analizie dokumentacji pacjentów badacze przyjrzeli się:
- Powody doradztwa w zakresie obróbki cynku
- Czy lekarze rodzinni zostali ostrzeżeni o potencjalnym wpływie wysokich dawek cynku
- Czas trwania leczenia
- Rozwój niedokrwistości lub objawów neurologicznych.
Wyniki testów laboratoryjnych zestawiono również tam, gdzie są dostępne, dla poziomów cynku, miedzi, albuminy i białka C-reaktywnego (CRP). (Niski poziom cynku związany jest z niskim poziomem albuminy i wysokim CRP.)
Informacje na temat suplementów cynku wykazały, że 21 przypadków (43% z 52 pacjentów dających informacje) dotyczyło korekty niedoboru cynku.
Poziom cynku został zmierzony przed przepisaniem w ponad połowie wszystkich badanych przypadków – jednak poziom miedzi oceniano tylko u dwóch pacjentów, a 60% pacjentów było przepisywanych cynkiem w dawkach dziennych od 90 mg do 180 mg na dobę, mówią naukowcy.
Tylko jeden zestaw notatek z przypadku pokazał, że GP został ostrzeżony o potencjalnych skutkach długotrwałego używania cynku.
Naukowcy odkryli problemy typowo związane z niedoborem miedzi indukowanym cynkiem: niedokrwistość, neutropenia (mała liczba białych krwinek) i / lub objawy neurologiczne u 13 pacjentów.
Przykładowe problemy obejmowały neuropatię (ból nerwu obwodowego), parestezję (mrowienie palców), ataksję (trudności z równowagą i koordynacją) oraz ból nerwu nogi.
