Zgodnie z badaniem, w którym połączono trzy próby leczenia przeciwwirusowego w leczeniu opryszczki narządów płciowych, wirus opryszczki typu 2 / HSV-2 może reaktywować się w „epizodach przełomowych”, nawet gdy dawki terapii przeciwwirusowej są wysokie. Badanie opublikowano w Internecie jako pierwsze w The Lancet i sugeruje, że należy przeprowadzić nowe terapie, aby skutecznie zapobiegać dalszemu przenoszeniu tego powszechnego zakażenia, które dotyka jedną na pięć osób.
Zakażenie HSV-2 charakteryzuje się wrzodami w skórze lub błonach śluzowych jamy ustnej, warg lub narządów płciowych i chociaż większość ludzi nie wykazuje widocznych objawów, nadal są w stanie pozbyć się wirusa i przekazać go partnerom seksualnym.
HSV-2 ukrywa się w układzie nerwowym zainfekowanego gospodarza i może okresowo reaktywować się. Kiedy wirus zostaje ponownie aktywowany w komórce nerwowej, jest transportowany wzdłuż nerwu do skóry, gdzie jest ponownie replikowany, powodując „zrzucanie” i nowe rany. Intensywny odbiór sekrecji genitaliów pokazuje, że epizody zrzucania HSV są trzykrotnie częstsze niż wcześniej sądzono.
Dr Christine Johnston z University of Washington Virology Research Clinic w Seattle, WA, USA i jej zespół przeprowadzili trzy oddzielne, lecz uzupełniające, otwarte, crossoverowe badania z udziałem 113 pacjentów. Porównano podawanie pacjentom żadnych leków z tymi, którym podawano standardową dawkę acyklowiru 400 mg dwa razy na dobę.
Inni pacjenci otrzymywali standardową dawkę walacyklowiru w dawce 500 mg na dobę w porównaniu z dużą dawką acyklowiru w dawce 800 mg trzy razy na dobę oraz ci, którym podawano standardową dawkę walacyklowiru w porównaniu z wysoką dawką walacyklowiru 1 g trzy razy na dobę.
Odkrycie wykazało, że krótkotrwałe epizody subklinicznego, tj. Bezobjawowego wydalania, utrzymują się zarówno w przypadku acyklowiru w dawce standardowej, jak i w dużych dawkach oraz w walacyklowiru i nawet jeśli wydalanie HSV zostało obniżone o 50% w przypadku najwyższych dawek walacyklowiru w porównaniu ze standardową dawką walacyklowiru, wskaźnik przypadków przełomowych wydalin nie zmienił się z około 16 do 20 razy w roku.
Naukowcy wyjaśniają:
„Nasze odkrycie, że wysokodawkowy walacyklowir zwiększa kinetykę klirensu wirusowego, ale nie ekspansję, potwierdza hipotezę, że te leki przeciwwirusowe nie hamują uwalniania wirionów do dróg rodnych, że nie możemy wyeliminować ani nawet zmienić częstotliwości rzucania. epizody z użyciem wysokodawkowego walacyklowiru sugerują, że prawdopodobnie osiągnięto maksymalną korzyść polegającą na zmniejszeniu dawki w przypadku obecnie dostępnych leków przeciwwirusowych. „
Podsumowują swoje wnioski, stwierdzając, że:
„Chociaż obecnie dostępna terapia anty-HSV przynosi korzyści pacjentom poprzez zapobieganie klinicznym nawrotom HSV, konieczne są supresyjne terapie o większej sile działania, w tym leki antywirusowe lub immunoterapia w postaci szczepionek terapeutycznych, w celu zapewnienia istotnych korzyści dla zdrowia publicznego, takich jak zapobieganie HSV-2 transmisja i przejęcie i transmisja wirusa HIV-1. „
Według powiązanego komentarza dr Philippe Van de Perre i dr Nicolasa Nagota INSERM U 1058 w Montpellier we Francji oraz Université Montpellier 1 w Montpellier we Francji, pomimo opracowania nowych leków przeciwwirusowych, takich jak helikaza-primaza Inhibitory są ważne, takie leki wymagałyby długotrwałego pokrycia i przestrzegania, aby skutecznie zapobiegać zrzucaniu i dalszym przekazywaniu HSV-2.
Wyjaśniają i podsumowują:
„Jest mało prawdopodobne, aby te potrzeby zostały spełnione, ponieważ około 20% ogólnej populacji jest zakażonych HSV-2 w USA i Europie, z których większość nie ma potrzeby klinicznej w zakresie terapii przeciwwątkowej Alternatywne narzędzia kontroli, takie jak strategie immunoterapeutyczne (szczepionki terapeutyczne ), są w fazie przedklinicznej, ale utrudnia je brak odpowiedniego modelu zwierzęcego i brak zaangażowania ze strony firm farmaceutycznych i sektora publicznego. „
Napisane przez Petrę Rattue
