Naturalne Składniki Żywności w Walce z Rakiem Prostaty

Co mają wspólnego kurkuma, jabłka i winogrona? Zgodnie z nowym badaniem, mogą one stanowić klucz do zapobiegania i leczenia jednego z najczęstszych nowotworów w Stanach Zjednoczonych.

Czerwone winogrona i jabłka w badaniach nad rakiem prostaty

Naukowcy zidentyfikowali szereg naturalnych związków, które mogą «zagłodzić» nowotwory prostaty i zmniejszyć ich rozwój.

Związki obecne w kurkumie, czerwonych winogronach i skórce jabłek wydają się mieć najsilniejszy efekt, szczególnie w połączeniu.

Współautor badania, Stefano Tiziani, z Wydziału Nauk o Żywności oraz Dell Pediatric Research Institute na University of Texas w Austin, wraz z zespołem, niedawno zgłosili swoje odkrycia w prestiżowym czasopiśmie.

Po raku skóry rak prostaty jest najczęstszym nowotworem wśród mężczyzn w USA. Według American Cancer Society, w tym roku zdiagnozuje się 161 360 nowych przypadków, a około 26 730 mężczyzn umrze z powodu tej choroby.

Wcześniejsze badania wskazały na liczne związki, szczególnie te występujące w pokarmach roślinnych, które mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia raka prostaty.

W tym najnowszym badaniu Tiziani i współpracownicy wykorzystali nowatorską, wysokoprzepustową technikę przesiewową do przetestowania 142 naturalnych związków, aby zidentyfikować te, które są najbardziej skuteczne w powstrzymywaniu wzrostu komórek raka prostaty.

Połączenie złożone zablokowało wzrost guza u myszy

Związki testowano na komórkach raka gruczołu krokowego pochodzących zarówno od myszy, jak i ludzi, indywidualnie oraz w różnych kombinacjach.

Zespół zidentyfikował trzy związki, które były najbardziej skuteczne w powstrzymywaniu wzrostu komórek raka prostaty:

  • kurkumina, jasnożółty związek występujący w kurkumie
  • kwas ursolowy, znajdujący się w skórce jabłkowej
  • resweratrol, obecny w czerwonych winogronach i jagodach

Te trzy związki zostały następnie przetestowane na mysich modelach raka gruczołu krokowego.

Naukowcy odkryli, że kiedy kwas ursolowy był łączony z kurkuminą lub resweratrolem, naturalne związki skutecznie zapobiegały wychwytowi glutaminy przez komórki raka prostaty, co hamowało wzrost guza u myszy.

Glutamina to aminokwas, który jest niezbędny do wzrostu komórek raka gruczołu krokowego, więc zapobieganie jej wychwytowi skutecznie «głodzi» komórki rakowe na śmierć.

Co więcej, ponieważ kwas ursolowy, kurkumina i resweratrol są związkami naturalnymi, nie wywoływały żadnych efektów toksycznych u myszy.

Niemniej jednak, naukowcy zauważają, że stężenia każdego z tych trzech związków były wyższe niż te, które zazwyczaj są spożywane w diecie. Mimo to zespół wierzy, że te odkrycia są obiecujące dla naturalnych strategii zapobiegania i leczenia raka prostaty.

«Te składniki odżywcze mają potencjalne właściwości przeciwnowotworowe i są łatwo dostępne. Musimy tylko zwiększyć ich stężenie ponad poziomy stwierdzone w zdrowej diecie, aby wywrzeć wpływ na komórki raka prostaty.» – podkreśla Stefano Tiziani.

Dowiedz się, jak picie kawy w stylu włoskim może zmniejszyć ryzyko raka prostaty.

Nowe badania i kierunki rozwoju

W 2024 roku zespół Tizianiego planuje kontynuować badania nad synergicznymi efektami tych związków, prowadząc do dalszych eksperymentów klinicznych. Obecne badania sugerują, że połączenie kurkuminy z innymi związkami roślinnymi, takimi jak kwercetyna, może jeszcze bardziej wzmocnić działanie przeciwnowotworowe.

Dodatkowo, w badaniach zwraca się uwagę na rolę diety w profilaktyce nowotworowej, podkreślając, że odpowiedni sposób odżywiania może znacząco wpłynąć na ryzyko wystąpienia raka prostaty. Warto zwrócić uwagę na większe spożycie warzyw i owoców, a także ograniczenie przetworzonej żywności, która może sprzyjać rozwojowi nowotworów.

Ostatnie badania pokazują również, że regularna aktywność fizyczna i zdrowy styl życia mogą wspierać działanie naturalnych związków przeciwnowotworowych, co staje się kluczowym elementem strategii zapobiegania rakowi prostaty. W 2024 roku możemy spodziewać się jeszcze większej liczby inicjatyw badawczych skupiających się na synergicznym działaniu diety i aktywności fizycznej w kontekście zdrowia mężczyzn.

PLMedBook