Choroba afektywna dwubiegunowa to powszechne zaburzenie psychiczne, a osoby cierpiące na tę dolegliwość często poszukują sposobów na złagodzenie swoich objawów. Warto jednak zrozumieć, że alkohol i zaburzenie dwubiegunowe tworzą wyjątkowo niebezpieczne połączenie. W tym artykule przyjrzymy się, czym dokładnie jest choroba afektywna dwubiegunowa i w jaki sposób spożycie alkoholu wpływa na jej objawy.
Badania wskazują, że alkohol może zaostrzać zarówno epizody depresyjne, jak i maniakalne, co stawia pacjentów w trudnej sytuacji. Dlaczego tak się dzieje? Przyjrzyjmy się bliżej tej kwestii.
Alkohol i choroba dwubiegunowa
Objawy depresji i manii często są potęgowane przez alkohol, który działa depresyjnie na centralny układ nerwowy, potęgując uczucie smutku. Co więcej, alkohol redukuje zahamowania, co może prowadzić do nieodpowiedzialnych zachowań. Połączenie alkoholu z chorobą afektywną dwubiegunową nie tylko zagraża zdrowiu psychicznemu, ale również może mieć poważne konsekwencje zdrowotne.
Czym jest zaburzenie używania alkoholu?
Zaburzenie używania alkoholu to diagnoza dla osób, które doświadczają negatywnych skutków picia, mimo że nie są jeszcze uzależnione. Objawy mogą narastać powoli, a wiele z nich nie wydaje się od razu wskazywać na problem. Gdy symptomy się nasilają, zaburzenie to może znacząco wpływać na życie osoby.
Objawy zaburzeń związanych z używaniem alkoholu mogą się różnić pod względem nasilenia, a ich lista obejmuje:
- Picie w sposób trwający dłużej niż planowano
- Silna chęć lub pragnienie picia
- Nieudane próby ograniczenia spożycia alkoholu
- Duża ilość czasu spędzonego na piciu lub dochodzeniu do siebie po piciu
- Picie, które wpływa na codzienne życie
- Rezygnacja z hobby na rzecz picia
- Unikanie sytuacji, które mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas picia, jak prowadzenie samochodu
- Próby zaprzestania picia, które prowadzą do objawów abstynencyjnych, takich jak drżenie, drażliwość, lęk, nudności czy depresja
Leczenie zaburzeń związanych z piciem alkoholu
Wczesne zidentyfikowanie problemu z alkoholem to klucz do skutecznego działania. W przypadku wczesnej diagnozy wiele osób jest w stanie wprowadzić zmiany, które zapobiegają pogłębianiu się problemu. Im więcej objawów występuje, tym pilniejsza staje się zmiana nawyków. Czasami może być konieczna zmiana kręgu znajomych, a nawet miejsca pracy. W niektórych przypadkach skorzystanie z pomocy specjalisty w zakresie zdrowia psychicznego może być niezbędne do skutecznej korekty zaburzeń picia.
Osoby, które zauważają u siebie wiele z wymienionych symptomów, powinny skonsultować się z lekarzem w celu omówienia bezpiecznych metod redukcji spożycia alkoholu.
Czy jest link?
Zarówno zaburzenia afektywne dwubiegunowe, jak i spożycie alkoholu prowadzą do istotnych zmian w mózgu. Alkohol działa zarówno depresyjnie, jak i uspokajająco, co sprawia, że wiele osób sięga po niego w celu relaksu. Dla pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym, którzy znajdują się w fazie depresyjnej, picie alkoholu staje się szczególnie problematyczne. Spożycie alkoholu oddziałuje na te same obszary mózgu co wiele leków stosowanych w terapii depresji, a jego efekty mogą przypominać symptomy depresji.
Jednak to nie koniec. Badania wskazują, że osoby z zaburzeniem dwubiegunowym częściej doświadczają epizodów, gdy piją alkohol, niezależnie od jego ilości. Długotrwałe badania pokazały wyraźny związek między spożyciem alkoholu a częstotliwością epizodów manii i depresji, nawet przy stosunkowo niewielkich ilościach alkoholu.
Dla osób z chorobą afektywną dwubiegunową najlepszym rozwiązaniem jest całkowite unikanie alkoholu.
Alternatywy dla alkoholu
Ponieważ alkohol często postrzegany jest jako sposób na relaks po długim dniu, warto znaleźć zdrowe alternatywy. Można osiągnąć podobny efekt uspokajający poprzez aktywność fizyczną, np. spacerowanie w okolicy czy regularne ćwiczenia w siłowni.
Inne zdrowe nawyki, które sprzyjają relaksacji, to:
- Picie ziołowych herbat, takich jak rumianek
- Medytacja
- Wzięcie relaksującej kąpieli
Aromaterapia także przynosi korzyści w postaci obniżenia poziomu stresu, ciśnienia krwi i lęku. Bez względu na wybór, kluczowe jest, aby zastąpić nawyk picia zdrowszą alternatywą.
Czym jest zaburzenie dwubiegunowe?
Choroba afektywna dwubiegunowa to zaburzenie neurologiczne, które powoduje nagłe i nieregularne zmiany nastroju, energii oraz poziomu aktywności. Ma to znaczący wpływ na zdolność do wykonywania codziennych zadań.
Zaburzenie to dotyka ponad 6 milionów dorosłych w Stanach Zjednoczonych i znane jest również jako depresja maniakalna. Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową doświadczają zarówno epizodów manii, jak i depresji. Epizod maniakalny charakteryzuje się intensywnym uczuciem euforii i optymizmu, co może prowadzić do niezdrowych decyzji i nadmiernych planów.
Z kolei epizody depresyjne wiążą się z uczuciem beznadziei, smutku i osamotnienia, co sprawia, że osoba nie potrafi skupić się na żadnym zadaniu.
Osoby doświadczające epizodu depresyjnego często opisują to jako uczucie, jakby utknęły w najciemniejszej części siebie, z brakiem perspektyw na lepsze jutro.
Objawy
Zmiany nastroju to coś, co dotyka nas wszystkich. Różnice w diecie, poziomie aktywności fizycznej i relacjach mogą wpływać na nasze samopoczucie. Jednak długoterminowe objawy choroby afektywnej dwubiegunowej mają ogromny wpływ na codzienne życie.
Główne typy objawów to maniczne i depresyjne. Typowe objawy epizodów maniakalnych to:
- Intensywne uczucie szczęścia trwające przez dłuższy czas
- Wysoka pewność siebie lub wyolbrzymiona samoocena
- Impulsywne zachowania, takie jak nadmierne wydawanie pieniędzy czy ryzykowne zachowania seksualne
- Szybkie myśli i mowa
- Problemy z koncentracją i rozpraszanie uwagi
Natomiast objawy epizodów depresyjnych obejmują:
- Ekstremalne uczucie smutku lub drażliwości
- Izolację i poczucie osamotnienia
- Niekończąca się rozpacz i cierpienie
- Bezsenność lub nadmierną senność
- Uczucie winy związane z powyższymi emocjami
- Znaczne wahania wagi
- Trudności w koncentracji na zadaniach
Objawy muszą występować przez kilka dni lub tygodni, aby można je było uznać za epizod. Tylko wykwalifikowany psycholog lub psychiatra może postawić odpowiednią diagnozę, dlatego ważne jest, aby zwrócić się o pomoc profesjonalną, gdy zauważysz u siebie te symptomy.
