Długotrwałe stosowanie inhibitorów pompy protonowej – popularnych leków powszechnie stosowanych w leczeniu zgagi, refluksu i wrzodów – może prowadzić do uszkodzenia nerek i ciężkiej choroby nerek.
Taki był wniosek, do którego doszli naukowcy po przeanalizowaniu dużych zbiorów danych pacjentów przechowywanych w krajowych bazach danych Departamentu Weteranów (VA). Zgłaszają swoje ustalenia w.
Inhibitory pompy protonowej (PPI) zmniejszają kwas żołądkowy wytwarzany przez gruczoły w wyściółce żołądka. To nie jest to samo, co leki zobojętniające, które zmniejszają nadmiar kwasu po jego wejściu do żołądka.
Są one powszechnie stosowane w łagodzeniu objawów refluksu żołądkowego lub refluksu żołądkowo-przełykowego (GERD) – stanu, w którym pokarm lub ciecz z żołądka przemieszcza się do przełyku lub przewodu pokarmowego.
IPP są również stosowane w leczeniu wrzodów żołądka i żołądka oraz uszkodzenia dolnego przełyku wywołanego refluksem kwaśnym. Istnieje wiele nazw i marek PPI. Większość działa równie dobrze, chociaż skutki uboczne mogą się różnić. Niektóre są również dostępne bez recepty – bez recepty.
Szacunki na rok 2013 wskazują, że w tym roku 15 milionów Amerykanów zostało przepisanych na pompę protonową (PPI). Naukowcy sugerują, że faktyczna liczba użytkowników PPI w USA prawdopodobnie będzie wyższa, ponieważ niektóre rodzaje są dostępne bez recepty.
Typowe rodzaje PPI to omeprazol (nazwa handlowa Prilosec, dostępny również bez recepty), esomeprazol (Nexium), lanzoprazol (Prevacid), rabeprazol (AcipHex), pantoprazol (Protonix), dekslanzoprazol (Dexilant) i Zegerid (omeprazol z wodorowęglanem sodu) .
Pacjenci przyjmujący PPI częściej doświadczają spadku nerki
W toku badań zespół przeanalizował 5 lat zapisów VA dla 173 000 nowych użytkowników IPP i 20 000 nowych użytkowników blokerów receptora H2 – inny rodzaj leku, który również tłumi kwas żołądkowy – i szukał problemów z nerkami.
Ich analiza stwierdza, że pacjenci przyjmujący PPI częściej doświadczali upośledzenia czynności nerek niż pacjenci przyjmujący blokery receptora H2.
Stosowanie PPI było również związane z 28% zwiększonym ryzykiem rozwoju przewlekłej choroby nerek i zwiększeniem o 96% ryzyka wystąpienia całkowitej niewydolności nerek w porównaniu do stosowania H2-blokerów.
Naukowcy zauważają, że im dłuższy czas trwania PPI, tym większe ryzyko problemów z nerkami. Wnioskują, że długotrwałe stosowanie IPP może powodować uszkodzenie nerek i należy ich unikać.
Starszy autor, dr Ziyad Al-Aly, nefrolog z VA Health System w Missouri, twierdzi, że ich odkrycia podkreślają wagę używania PPI tylko wtedy, gdy jest to ściśle konieczne z medycznego punktu widzenia, a także ograniczają czas użycia do jak najkrótszego. On zauważa:
„Wielu pacjentów zaczyna przyjmować PPI z powodu stanu zdrowia i trwa znacznie dłużej niż to konieczne.”
Badanie wzbogaca zbiór badań, w których pojawiają się pytania dotyczące długotrwałego stosowania IPP.
W styczniu dowiedzieliśmy się, w jaki sposób inne badanie wiązało długotrwałe stosowanie IPP z chorobą nerek, aw lutym naukowcy powiązali PPI z chorobą Alzheimera.
