Leukopenia to stan, w którym dana osoba ma zmniejszoną liczbę białych krwinek. Zwiększa to ryzyko infekcji.
Krew człowieka składa się z wielu różnych typów komórek krwi. Białe krwinki, znane również jako leukocyty, pomagają zwalczać infekcje. Leukocyty są istotną częścią układu odpornościowego.
Osoby z leukopenią mają mniej białych krwinek niż powinny. To sprawia, że są bardziej narażone na infekcje.
Ten artykuł bada wpływ leukopenii na organizm, co ją powoduje oraz dostępne opcje leczenia.
Czym jest leukopenia?
Leukopenia to stan, w którym dana osoba ma mniej krwinek białych w krwioobiegu niż powinna. Leukopenii zdiagnozowano badanie krwi zwane pełną morfologią krwi lub CBC.
Zdrowa liczba białych krwinek to od 3500 do 11 000 białych krwinek na mikrolitr. Osoba z leukopenią może mieć mniej niż 3500 białych krwinek na mikrolitr.
Białe krwinki powstają w szpiku kostnym i są krytyczne dla układu odpornościowego. Posiadanie zbyt małej ich ilości oznacza, że organizm jest mniej zdolny do zwalczania infekcji i chorób.
Istnieje pięć rodzajów białych krwinek. Każdy pomaga chronić organizm przed różnego rodzaju infekcjami:
- Neutrofile: stanowią one od 55 do 70 procent wszystkich białych krwinek. Pomagają zwalczać infekcje grzybicze i bakteryjne.
- Limfocyty: są to drugi najpowszechniejszy typ białych krwinek. Chronią organizm przed infekcjami wirusowymi.
- Bazofile: są to najmniej powszechne typy białych krwinek. Są zaangażowani w reakcje zapalne na alergeny.
- Monocyty: Są to największe z białych krwinek. Odgrywają one rolę w zwalczaniu bakterii, grzybów i wirusów. Pomagają również w naprawie tkanki uszkodzonej przez stany zapalne.
- Eozynofile: zwalczają pasożyty i odgrywają rolę w reakcjach alergicznych i stanach, takich jak astma.
Istnieje pięć rodzajów leukopenii, z których każda odpowiada rodzajowi białej krwinek, która jest dotknięta.
Leukopenia vs neutropenia
Terminy leukopenia i neutropenia są często używane zamiennie. Jednak odnoszą się one do nieco innych warunków.
Leukopenia jest terminem parasolowym, który odnosi się do zmniejszenia liczby białych krwinek.
Neutropenia jest typem leukopenii, ale odnosi się konkretnie do zmniejszenia liczby krwinek białych obojętnochłonnych, najpowszechniej występującego typu białych krwinek.
Liczba neutrofili u ludzi jest ważnym wskaźnikiem ryzyka zakażenia.
Bezwzględna liczba neutrofilów (ANC) to test, który lekarze mogą przeprowadzić, aby zdecydować o ogólnym zdrowiu danej osoby. Ten test może pomóc zdiagnozować warunki, które obejmują białaczkę. Może również pomóc w ocenie odpowiedzi organizmu na leczenie, w tym na chemioterapię.
Objawy
Nie ma specyficznych objawów niskiej liczby krwinek białych. Jednakże, gdy ktoś ma leukopenię, jest bardziej podatny na infekcje. Objawy zakażenia obejmują:
- gorączka
- wyzysk
- dreszcze
Osoba z leukopenią może mieć inne objawy, które wiążą się z przyczyną niskiej liczby białych krwinek. Różne przyczyny leukopenii są omówione poniżej.
Przyczyny
Istnieje kilka stanów chorobowych, które powodują leukopenię poprzez zakłócanie produkcji białych krwinek w szpiku kostnym.
Inne warunki powodują leukopenię, niszcząc białe krwinki, a nie wpływając na ich produkcję. Leukopenia może być również wynikiem niektórych zabiegów i leków.
Stany, które mogą powodować leukopenię
Następujące objawy mogą powodować leukopenię:
- Infekcje wirusowe: Ostre infekcje wirusowe, takie jak przeziębienia i grypa, mogą prowadzić do tymczasowej leukopenii. W krótkim okresie zakażenie wirusowe może zakłócić produkcję białych krwinek w szpiku kostnym osoby.
- Komórki krwi i stany szpiku kostnego: Mogą prowadzić do leukopenii. Przykłady obejmują niedokrwistość aplastyczną, nadmierną aktywność śledziony i zespoły mielodysplastyczne.
- Rak: Białaczka i inne nowotwory mogą uszkadzać szpik kostny i prowadzić do leukopenii.
- Choroby zakaźne: Przykłady obejmują HIV, AIDS i gruźlicę. Według badania z 2015 r. U kobiet z gruźlicą częściej występuje leukopenia niż u mężczyzn.
- Choroby autoimmunologiczne: Niektóre z nich zabijają białe krwinki. Przykłady obejmują toczeń i reumatoidalne zapalenie stawów.
- Zaburzenia urodzenia: znane również jako zaburzenia wrodzone, mogą prowadzić do leukopenii. Przykłady obejmują zespół Kostmanna i mielokatheksję.
- Niedożywienie: Niektóre niedobory witamin i minerałów mogą prowadzić do leukopenii. Przykłady obejmują niedobory witaminy B12, kwasu foliowego, miedzi i cynku.
- Sarkoidoza: Jest to nadmierna reakcja układu odpornościowego, która prowadzi do niewielkich obszarów zapalnych w organizmie. Może również wpływać na szpik kostny.
Zabiegi i leki, które mogą powodować leukopenię
Leczenie raka może wpływać na liczbę białych krwinek, prowadząc do leukopenii. Przykłady, które mogą mieć ten efekt, obejmują:
- chemoterapia
- radioterapia
- Przeszczep szpiku kostnego
Niektóre leki mogą również wpływać na liczbę białych krwinek we krwi i mogą prowadzić do leukopenii. Leki, które mogą mieć ten efekt, obejmują:
- interferony w leczeniu stwardnienia rozsianego
- lamotrygina i walproinian sodu na padaczkę oraz jako stabilizatory nastroju
- bupropion, lek przeciwdepresyjny i leki przeciw rzucaniu palenia
- klozapina, lek przeciwpsychotyczny
- minocyklina, powszechny antybiotyk
- leki immunosupresyjne, takie jak syrolimus, mykofenolan mofetylu, takrolimus i cyklosporyna
- steroidy
- penicylina
Jeśli dana osoba nie jest pewna ogólnej nazwy leku, który bierze, i jeśli to wpłynie na ich układ odpornościowy, dobrym pomysłem jest zwrócenie się do lekarza.
Gradacja
Jeśli ciało osoby walczy z infekcją, może to wpłynąć na liczbę białych krwinek. Mogą mieć nieco mniej białych krwinek krążących w ich krwioobiegu. Ten stan nazywa się pseudoukopenią.
Pseudoleukopenia jest stadium przed leukopenią. Jeśli krwinki białe w dalszym ciągu spadają, mogą rozwinąć się leukopenia.
Leczenie
Jeśli lek wywołuje leukopenię, lekarz może zalecić, aby osoba przestała go przyjmować lub spróbowała innego typu. Osoba nie powinna nigdy przerwać ani zmienić leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Jeśli dana osoba ma raka, a ich chemioterapia powoduje leukopenię, może zaistnieć potrzeba przerwania leczenia, aby umożliwić uzupełnienie ich białych krwinek.
Zabiegi wykorzystujące czynniki wzrostu, takie jak czynnik stymulujący wzrost kolonii granulocytów, mogą pomóc w leukopenii. Są one często stosowane, gdy chemioterapia powoduje leukopenię lub jeśli jej przyczyna jest genetyczna.
Badanie z 2015 r. Wykazało, że gdy stosowano chemioterapię wraz z lekiem zwanym erlotynibem, inhibitorem kinazy tyrozynowej, ryzyko leukopenii było znacznie mniejsze.
Zarządzanie
Poniższe zabiegi i zachowania domowe mogą pomóc osobie z leukopenią poprawić jej stan i zmniejszyć ryzyko infekcji:
- jedzenie zdrowej diety
- dużo odpoczynku
- unikanie skaleczeń i zadrapań
- ćwiczyć dobrą higienę, aby uniknąć zarazków
Leczenie może być również konieczne w przypadku wszelkich zakażeń, które wynikają ze zmniejszenia liczby białych krwinek. Może to obejmować antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze.
Perspektywy
Leczenie leukopenii może obejmować wstrzymanie leczenia lub leczenia. Może to być problematyczne, jeśli podstawowy stan jest poważny, taki jak rak, ale lekarze pomogą osobie pracować nad tym schorzeniem.
Lekarz będzie regularnie sprawdzał liczbę białych krwinek, jeśli u pacjenta wystąpi schorzenie, o którym wiadomo, że powoduje leukopenię.
Uzyskanie regularnych badań krwi pomaga wcześnie zidentyfikować leukopenię i leczyć ją, zanim doprowadzi do powikłań.
