Bilirubina jest pigmentem i naturalnym przeciwutleniaczem. Często nadmiar bilirubiny jest pewnym wskaźnikiem choroby, ale nowe badania sugerują, że wysoki poziom tego związku może rzeczywiście pomóc w utrzymaniu zdrowia układu krążenia.
Pigment ten ma żółtawy odcień, co powoduje żółte zabarwienie skóry w żółtaczce.
Jest to naturalny produkt uboczny rozpadu czerwonych krwinek, który ma miejsce, gdy komórki krwi starzeją się lub stają się wadliwe.
Bilirubina jest następnie przetwarzana przez wątrobę; niektóre z nich są ponownie wchłaniane do krwioobiegu, a reszta jest wydalana z moczem lub kałem.
Czasami, z powodu różnych dysfunkcyjnych mechanizmów biologicznych, nadmiar bilirubiny nie jest przetwarzany i usuwany z organizmu. Kiedy tak się dzieje, może to prowadzić do żółtaczki; czasami wskazuje, że jest problem z wątrobą lub trzustką.
Jednak według naukowców z szeregu renomowanych instytucji w Stanach Zjednoczonych – w tym Atlanta Veteran Affairs Medical Center w Gruzji, Yale University w New Haven, CT, Vanderbilt University w Nashville, TN i Boston University w Massachusetts – poziomy we krwi bilirubina może być również stosowana do określenia ryzyka wystąpienia problemów sercowo-naczyniowych u danej osoby.
Ich wyniki, opublikowane w tej publikacji, wskazują, że osoby z podwyższonym poziomem bilirubiny we krwi mogą być lepiej chronione przed stanami i zdarzeniami, takimi jak niewydolność serca, zawał serca lub udar.
Wyższa bilirubina wiąże się z lepszymi wynikami
Poprzednie badania sugerują, że poziomy bilirubiny mogą przewidywać ryzyko sercowo-naczyniowe, ale badacze zaangażowani w obecne badania byli zainteresowani tym, czy związek był inny u osób zakażonych wirusem HIV w porównaniu z osobami zakażonymi HIV.
Byli tym zainteresowani, ponieważ ludzie żyjący z HIV są często bardziej narażeni na choroby sercowo-naczyniowe. W tym samym czasie wiadomo, że ataznawir HIV zwiększa poziom bilirubiny w surowicy.
„Chcieliśmy ustalić, czy zwiększony poziom bilirubiny całkowitej był związany ze zmniejszonymi zdarzeniami sercowo-naczyniowymi w badaniu [Veterans Ageing Cohort Study] oraz w celu ustalenia, czy te asocjacje różniły się ze względu na status HIV, stosowanie atazanawiru i choroby wątroby” – wyjaśniają autorzy w swoich artykułach .
W tym celu pracowali z 96.381 uczestnikami, których średnia wieku wynosiła 48 lat. Spośród nich 31 418 było nosicielami wirusa HIV, a 66 987 było nosicielami wirusa HIV. Dziewięćdziesiąt siedem procent z nich to mężczyźni, a 48 procent zostało zidentyfikowanych jako Afroamerykanie.
„Początkowo chcieliśmy sprawdzić, czy bilirubina i choroby sercowo-naczyniowe mają odmienny związek z ludźmi, którzy byli nosicielami wirusa HIV, w porównaniu do HIV-negatywnych” – mówi pierwszy autor Vincent Marconi z Centrum Medycznego Weteranów w Atlancie.
Marconi i zespół podzielili uczestników na cztery grupy lub kwartyle, w oparciu o poziom bilirubiny w surowicy. Osoby z najwyższą kategorią bilirubiny miały mniejsze ryzyko zawału serca, udaru mózgu i niewydolności serca.
Innymi słowy, im wyższy poziom bilirubiny, tym mniejsze ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych i odwrotnie. Ryzyko spadło „o 8 procent za każdy wzrost w kwartylu bilirubiny ogółem” – napisali autorzy.
Co więcej, trendy ryzyka były podobne wśród kohorty HIV-pozytywnej i HIV-negatywnej, chociaż dla tych pierwszych były nieco wyższe.
Naukowcy zauważają również, że „wysoki poziom” związku nie oznaczał „z wykresów” i że stężenie bilirubiny w surowicy zawsze utrzymywało się w zdrowych granicach.
„Duże zwiększenie bilirubiny nie było konieczne, aby zobaczyć wpływ na redukcję ryzyka [sercowo-naczyniowego]”, wyjaśnia Marconi, dodając: „Większość zmian nastąpiła dobrze w normalnym zakresie fizjologicznym, a konkretnie od pierwszego do drugiego kwartylu”.
W badaniu nie stwierdzono niezależnego wpływu ataznawiru na wyniki w zakresie układu sercowo-naczyniowego, ale naukowcy zauważają, że wcześniejsze analizy sugerują, że lek może mieć pozytywny wpływ w tym zakresie.
W podsumowaniu, Marconi i zespół zauważają, że lepsze zrozumienie mechanizmów leżących u podstaw wywołanych przez bilirubinę może pomóc w ulepszeniu terapii dla osób z wysokim ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych, a także różnych chorób zapalnych.
„Ważne jest ustalenie, czy uwzględnienie poziomów bilirubiny w obecnych modelach stratyfikacji ryzyka może poprawić prognozowanie chorób zapalnych.”
„Ponadto,” konkludują autorzy, „dalsze badania nad mechanizmami związanymi z właściwościami przeciwutleniającymi bilirubiny mogą zapewnić nowy wgląd w strategie terapeutyczne.”
