Utrata słuchu spowodowana hałasem jest związana z uszkodzeniem synaps, które łączą nerwy z komórkami włosowymi w ślimaku, czyli w części ucha wewnętrznego. Jednak najnowsze badania przeprowadzone na myszach sugerują, że możemy skutecznie przeciwdziałać tej utracie dzięki prostemu związkowi chemicznemu, który chroni nerwy stymulujące ślimak.
Zespół naukowców z Weill Cornell Medical College w Nowym Jorku opublikował swoje odkrycia w prestiżowym czasopiśmie. Eksperci wyjaśniają, że ślimak przekazuje dźwięki poprzez nerwy do spiralnego zwoju, który następnie przesyła te sygnały do mózgu. Podczas wystawienia na działanie głośnych dźwięków, synapsy łączące nerwy ślimakowe z komórkami rzęsatymi ulegają uszkodzeniu, co prowadzi do utraty słuchu.
Dr Kevin Brown, główny autor badań i profesor nadzwyczajny na University of North Carolina School of Medicine, podkreśla, że jedną z głównych przeszkód w radzeniu sobie z zaburzeniami ucha wewnętrznego, w tym utratą słuchu, jest bardzo ograniczona liczba dostępnych opcji terapeutycznych.
Aby zbadać potencjalne terapie, on i jego zespół zastosowali chemiczny nikotynamido-rybozyd (NR), będący prekursorem witaminy B3, u myszy przed oraz po ich narażeniu na głośne dźwięki.
Naukowcy zaobserwowali, że NR skutecznie zapobiega uszkodzeniom synaps u myszy, co chroni przed zarówno krótkotrwałym, jak i długotrwałym ubytkiem słuchu.
Co więcej, zespół odkrył, że NR działał równie skutecznie, gdy podawano go zarówno przed, jak i po wystawieniu myszy na hałas.
NR Działa Na Poziomie Komórkowym
W poprzednich badaniach dr Brown i jego zespół wykazali, że dinukleotyd nikotynamidoadeninowy (NAD+) – do którego NR jest prekursorem – chroni komórki nerwowe w ślimaku przed uszkodzeniami. Jednak ze względu na niestabilność NAD+, naukowcy zastanawiali się, czy można go zastosować u żywych organizmów.
W związku z tym postanowili zastosować NR, który jest stabilnym związkiem. Dr Samie Jaffrey, współautorka badań, tłumaczy:
«NR łatwo przenika do komórek i może być wchłaniany doustnie, posiada wszystkie właściwości, które można by oczekiwać od leku przeznaczonego dla ludzi.»
Chociaż wyniki ich badań mają istotne implikacje dla zapobiegania utracie słuchu, naukowcy sugerują również, że mogą one być zastosowane w leczeniu stanów związanych z wiekiem, takich jak nadciśnienie płucne.
Kluczowym czynnikiem jest tutaj białko sirtuiny 3 (SIRT3), które odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu komórek mitochondriów. Badania zespołu pokazały, że NR i NAD+ zapobiegają utracie słuchu poprzez zwiększenie aktywności SIRT3.
Na podstawie tego odkrycia, zespół stwierdził, że wzmocnienie SIRT3 jest związane z ochronnymi właściwościami NR.
Obiecujące Wyniki Dla Leczenia Stanów Metabolicznych
Aby dalej badać, naukowcy podnieśli poziomy SIRT3 niezależnie od NR, aby sprawdzić, czy nadal mogą zapobiegać utracie słuchu z powodu ekspozycji na hałas przy dozowaniu NR.
Odkryli, że usunięcie genu SIRT3 u myszy zniweczyło jakiekolwiek ochronne właściwości NR. Dodatkowo, naukowcy wykazali, że nowy szczep myszy, zaprojektowany do wyrażania wysokich poziomów SIRT3, był naturalnie odporny na uszkodzenia słuchu wywołane hałasem, nawet bez NR.
Ponieważ poziom SIRT3 maleje z wiekiem, naukowcy sugerują, że może to być powód utraty słuchu związanej z wiekiem. Niektóre osoby mogą mieć różne wersje genów SIRT3, które obniżają aktywność enzymów, co czyni je bardziej podatnymi na uszkodzenia słuchu spowodowane hałasem.
Podsumowując swoje badania, dr Eric Verdin, autor badań i profesor medycyny na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco, stwierdza:
«Sukces tego badania sugeruje, że celowanie w SIRT3 za pomocą NR może być obiecującym kierunkiem w leczeniu różnorodnych schorzeń związanych ze starzeniem się – nie tylko utraty słuchu, ale także zespołów metabolicznych, takich jak otyłość, nadciśnienie płucne czy cukrzyca.»
W październiku tego roku pojawiły się doniesienia o badaniach, w których naukowcy byli w stanie przywrócić utratę słuchu wywołaną hałasem u myszy. Te obiecujące wyniki otwierają nowe możliwości w terapii związanej z utratą słuchu i innymi schorzeniami metabolicznymi.
