Zaburzenie nadpobudliwości z deficytem uwagi jest zaburzeniem neurorozwojowym, które dotyka miliony dzieci na całym świecie i często trwa w wieku dorosłym.
Trzy główne typy zaburzeń nadpobudliwości z deficytem uwagi to: nadaktywność-impulsywność, nieuwaga i kombinacja.
Centers for Disease Control and Prevention (CDC) szacują, że 11 procent 4-17-latków w Stanach Zjednoczonych ma zaburzenie nadpobudliwości z deficytem uwagi (ADHD).
CDC szacuje również, że w USA chłopcy są prawie 3 razy bardziej podatni na diagnozę ADHD niż dziewczęta. Doprowadziło to do błędnego przekonania wielu rodziców, opiekunów i nauczycieli, że ADHD to „zaburzenie chłopców”, które rzadko występuje u dziewcząt.
The Child Mind Institute twierdzi, że dziewczęta mogą pozostać niezdiagnozowane, ponieważ ich objawy są inne niż u chłopców i nie zaznaczają bardziej oczywistych znaków i objawów.
Objawy
Główne objawy ADHD mogą dotyczyć zarówno chłopców, jak i dziewcząt, ale następujące objawy są szczególnie związane z dziewczynami:
- Nieuwaga: Dziewczynki z ADHD mogą mieć trudności z koncentracją. Mogą nie być w stanie skoncentrować się wystarczająco długo, aby ukończyć zadanie w domu lub w szkole. Jeśli jednak znajdą coś interesującego, mogą być przez nie całkowicie pochłonięci.
- Rozpraszanie uwagi: Dziewczyny z ADHD mogą być łatwo rozkojarzone przez to, co dzieje się na zewnątrz lub przez własne myśli.
- Nadpobudliwość: Chociaż niektóre dziewczynki są nadmiernie aktywne i niespokojne, podobnie jak chłopcy, inni są spokojniejsi w swoich ruchach. Mogą się wiercić, tasować w fotelach lub doodle.
- Impulsywność: Dziewczęta mogą być przeludnione, a to może uniemożliwić im zwolnienie tempa lub zastanowienie się nad tym, co mówią. Może być im ciężko wiedzieć, co jest i nie jest społecznie odpowiednie, a to może prowadzić do trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu przyjaciół.
- Usterki wykonawcze: Umiejętności organizacyjne mogą stanowić wyzwanie. Dziewczynki z ADHD mogą mieć słabe umiejętności zarządzania czasem i mogą mieć trudności z podążaniem za kilkoma krokami lub wykonania zadania. Często mogą stracić przedmioty, takie jak telefon lub ważne dokumenty.
Jak objawy mogą się zmieniać z czasem
Dziewczynki z ADHD, które nie są zdiagnozowane z zaburzeniem aż do dorosłości, są zagrożone rozwojem innych chorób. Są również bardziej narażeni na jedno lub więcej z następujących wyzwań:
- Niska samo ocena
- Radzenie sobie ze strategiami opartymi na nieuregulowanej emocji zamiast na logice rozwiązywania problemów
- Tendencja do przypisywania sukcesu i trudności do czynników zewnętrznych, takich jak szczęście lub przypadek, zamiast postrzegania własnych działań jako odpowiedzialnych
- Wysoki poziom stresu
- Zaburzenia lękowe
- Depresja
Możliwe powikłania, jeśli nie są leczone
Dr Ellen Littman, współautorka, mówi, że jeśli dziewczyna z ADHD pozostanie nierozpoznana lub nieleczona, gdy wejdzie w wiek dojrzewania i młodą dorosłość, niemal nieuchronnie napotka na „zakres problemów z dostosowaniem”.
Może to prowadzić do jednego lub więcej dodatkowych zaburzeń, takich jak depresja, lęk lub zaburzenie odżywiania, takie jak bulimia.
Kobiety z ADHD są bardziej skłonne do podejmowania ryzykownych zachowań seksualnych i rozwijania uzależnienia od substancji, jak twierdzi dr Littman.
Ponadto kobiety z ADHD mogą doświadczać chronicznego stresu, a to może zwiększać ryzyko chorób związanych ze stresem, takich jak fibromialgia – zaburzenie, które powoduje zmęczenie i ból mięśni.
Według dr Kathleen Nadeau, „Dziewczęta z nieleczoną ADHD są narażone na chroniczne niskie poczucie własnej wartości, słabe wyniki, lęk, depresję, ciążę nastolatków i wczesne palenie w szkole średniej i liceum”.
Dodaje, że w wieku dorosłym częściej spotykają się: „rozwód, kryzysy finansowe, samotne rodzicielstwo dziecka z ADHD, nigdy nie kończenie college’u, niepełne zatrudnienie, nadużywanie substancji, zaburzenia jedzenia i ciągły stres z powodu trudności w zarządzaniu wymaganiami codziennego życia. „
Może to prowadzić do niedostatecznych osiągnięć w różnych aspektach życia.
Wczesne znaki ostrzegawcze
Wczesne objawy, że dziewczyna może mieć ADHD to:
- Trudności w śledzeniu zadań i terminów w szkole, nawet jeśli dziewczyna dokłada wszelkich starań, aby utrzymać porządek
- Często spóźnia się, mimo starań, aby pozostać na czas
- Problem z zasypianiem w nocy i wstawaniem rano
- Przeskakiwanie z jednego tematu rozmowy do drugiego bez ostrzeżenia
- Często przerywają ludziom, kiedy rozmawiają
- Nieuwaga w szkole i domu
- Zapominając o tym, co właśnie przeczytała lub powiedziała inna osoba
Czynniki ryzyka ADHD
Wiele czynników może postawić dziecko lub nastolatka na większe ryzyko rozwoju ADHD.
Obejmują one:
- Ktoś w ich biologicznej rodzinie mający ADHD lub inne zaburzenie zdrowia psychicznego
- Matczyny zażywanie narkotyków lub palenie w czasie ciąży
- Przedwczesne porody
- Ekspozycja matki na trucizny środowiskowe podczas ciąży
- Toksyny środowiskowe
- Wysokie spożycie rafinowanych cukrów i dodatków do żywności w diecie
Czym ADHD różni się u dziewcząt?
Chłopcy częściej niż dziewczęta otrzymują diagnozę ADHD, ale może to być spowodowane tym, że stan ten często przedstawia się inaczej u dziewcząt. Objawy mogą być mniej oczywiste i mogą nie pasować do typowych stereotypów związanych z ADHD.
Badania wskazują, że podczas gdy większość chłopców z ADHD ma tendencję do wyrażania frustracji fizycznej i werbalnej, dziewczęta częściej uwewnętrzniają swój gniew i ból.
Badania przeprowadzone przez dr Stephena Hinshawa, autora, konkludują, że dziewczęta z ADHD typu złożonego (hyperactive-impulsive i nieuważny) są znacznie bardziej podatne na samookaleczenie lub próby samobójcze.
Jednak około 40 procent dziewcząt wyrastają z nadpobudliwości i impulsywnych objawów w okresie dojrzewania.
Kiedy zobaczyć specjalistę
Jeśli opiekunowie uważają, że dziewczyna ma ADHD, powinni skonsultować się z pediatrą, lekarzem rodzinnym lub pielęgniarką.
Niektórzy pediatrzy mają specjalistyczne szkolenie w zakresie zachowań i rozwoju, a wielu ma co najmniej szczególne zainteresowanie tym obszarem. Inni specjaliści to psychiatrzy dziecięcy, psychologowie i terapeuci zajęciowi.
Inne przydatne kontakty można znaleźć poprzez:
- Urzędnicy w szkole dziecka
- Lokalna grupa wsparcia dla rodziców
Leczenie
Lekarz może przepisać leki, psychoterapię lub jedno i drugie, ale opiekunowie mogą również zachęcać dziewczynę do radzenia sobie z ADHD na wiele sposobów.
Obejmują one:
- Zachęcając ją do uprawiania sportu zespołowego
- Zapewnienie regularnych możliwości spędzania czasu na świeżym powietrzu i na łonie natury
- Dowiedz się więcej na temat odżywiania i sposobu, w jaki dieta wpływa na objawy ADHD
- Zachęcanie do odpoczynku i snu
- Ustalanie prostych i przewidywalnych rutyny dla posiłków, prac domowych, zabawy i łóżka
- Uznanie i nagradzanie małych osiągnięć
- Eksplorowanie profesjonalnych opcji leczenia
- Czytanie odpowiednich badań, książek lub artykułów
- Znalezienie odpowiedniej terapii behawioralnej dla grup
- Wspomaganie zarządzania czasem poprzez ustawienie budzika na czynności czasowe i terminy
Gdy dziewczyna wkracza w wiek dojrzewania i staje się bardziej niezależna, prawdopodobnie będzie potrzebować wsparcia, aby pomóc jej w regulowaniu własnego zachowania.
Może to obejmować:
- Rozumie i akceptuje swoje wyzwania zamiast osądzać i obwiniać siebie
- Identyfikacja źródeł stresu w życiu codziennym i wprowadzanie zmian w niższych poziomach stresu
- Upraszczając swój harmonogram w jak największym stopniu
- Nauka jasnego pytania o strukturę i wsparcie od rodziny i przyjaciół
- Planowanie codziennego „limitu czasu” dla siebie
- Rozwijanie zdrowych nawyków związanych z dbaniem o siebie, takich jak gotowanie pożywnych posiłków
- Pójście do łóżka o stałej porze, aby mieć wystarczająco dużo czasu na spanie
- Skupiając się na rzeczach, które kocha i nadaje im priorytet
Inne stany z podobnymi objawami
ADHD może być trudne do zdiagnozowania, częściowo dlatego, że wiele innych stanów ma podobne objawy.
Warunki te obejmują:
- Autyzm lub zespół Aspergera
- Zaburzenia lękowe
- Choroba afektywna dwubiegunowa
- Alergie lub wrażliwość pokarmowa
- Upośledzenia słuchu
- Niedoczynność tarczycy
- Niedokrwistość z niedoboru żelaza
- Ołów toksyczności
- Niedobory żywieniowe
- Zaburzenia napadowe
- Zaburzenia czucia
- Zaburzenia snu
Może być konieczne wykluczenie tych warunków przed rozpoznaniem ADHD.