Zmierzch, światło księżyca, przytulne światło kominka – bez wątpienia wszystkie wywołują romantyczny nastrój, ale według nowych badań jest więcej do przyciemnienia światła, niż na pierwszy rzut oka. Okazuje się, że może istnieć dodatkowy powód, dla którego słabe oświetlenie prowadzi nas do podejmowania (czasem złych) romantycznych decyzji.
Wszyscy byliśmy w pewnym momencie: jesteś na randce w słabo oświetlonej, przytulnej małej restauracji.
Wszystko idzie dobrze, a osoba, z którą się spotykasz, jest w połowie przyzwoita. Może jednak nie są tak atrakcyjne, jak byś chciał, a może są trochę nieuprzejmi dla kelnera, a może robią dziwne żujące odgłosy. Tak czy inaczej, zdecydujesz, że nie są dla ciebie odpowiednią osobą.
Buuut, jak tam jesteś, możesz równie dobrze odpocząć i spróbować cieszyć się wieczorem. Masz kieliszek wina, może dwie, jedna rzecz prowadzi do drugiej i powiedzmy … wieczór kończy się zupełnie inaczej niż pierwotnie zamierzałeś.
Następnego ranka, gdy patrzysz na swojego … nieprzewidzianego i przedwczesnego partnera śpiącego, zaczynasz się zastanawiać: „Co myślałeś? Co doprowadziło do tego … kiepskiego romantycznego wyboru? Czy to było wino? Czy to była atmosfera? to było …?! „
Zgodnie z nowym badaniem, mogło to być światło (choć w naszym małym scenariuszu wino prawdopodobnie również nie pomogło). Jasne, przyćmione i romantyczne światło sprawia, że wszyscy wyglądamy trochę atrakcyjniej niż w okrutnym świetle dnia, ale – jak sugerują nowe badania – kiedy zdecydowałeś się wrócić do domu z tą osobą, być może … .cognitively upośledzony.
Naukowcy z Michigan State University w East Lansing testowali zdolności poznawcze szczura, który śpi w nocy i nie śpi w ciągu dnia – tak jak ludzie.
Naukowcy odsłonili gryzonie, aby przyciemnić światło i jasne światło przez okres 4 tygodni. Ich nowe odkrycia – opublikowane w czasopiśmie – mogą sprawić, że zastanowisz się dwa razy, zanim zapalisz świecę.
Ciemne światło prowadzi do upośledzenia funkcji poznawczych
Szczury, które były narażone na słabe światło, źle radziły sobie z zadaniami uczenia przestrzennego i wykazały 30-procentowy spadek ich hipokampów, które są obszarem mózgu, który jest kluczem do uczenia się i tworzenia nowych wspomnień.
Również te same gryzonie wykazały obniżony poziom peptydu mózgowego, który normalnie pomaga neuronom komunikować się ze sobą w hipokampie. Peptyd, zwany neurotroficznym czynnikiem pochodzenia mózgowego, przyczynia się do utrzymywania zdrowych połączeń między neuronami.
„Ponieważ powstaje mniej połączeń,” wyjaśnia autor badania ołowiany Joel Soler, doktorant w dziedzinie psychologii, „to powoduje zmniejszenie uczenia się i wydajność pamięci, która jest zależna od hipokampa.”
„Innymi słowy,” dodaje, „słabe światła produkują dimwity.”
Odwrotnie, gryzonie wystawione na bardzo jasne światło wydawały się, cóż, jaśniejsze; te gryzonie radziły sobie znacznie lepiej w zadaniach orientacji przestrzennej.
Dodatkowo, gdy „słabe” szczury wróciły do jasnego światła na kolejne 4 tygodnie, a następnie ponownie testowano, ich zdolność mózgowa i zdolności poznawcze wróciły do normy.
Oznacza to po raz pierwszy, że badanie wykazało, że zmiany środowiskowe w świetle mogą prowadzić do zmian strukturalnych w mózgu.
„Kiedy wystawialiśmy szczury na przygaszanie światła, naśladując pochmurne dni środkowo-zachodnich zim czy typowe oświetlenie wewnętrzne, zwierzęta wykazywały upośledzenie w nauce przestrzennej” – mówi współautor badania, Antonio Núñez, profesor psychologii.
Kontynuuje, mówiąc: „Jest to podobne do sytuacji, kiedy ludzie nie mogą znaleźć drogi powrotnej do swoich samochodów na ruchliwym parkingu po spędzeniu kilku godzin w centrum handlowym lub kinie”. Lub … podobnie jak wtedy, gdy ludzie nie mogą znaleźć drogi do własnego łóżka po spędzeniu kilku godzin w słabo oświetlonym dniu.
