Zmiany w chodzie, takie jak wolniejsze chodzenie lub bardziej zmienny krok i rytm, mogą być wczesnymi oznakami upośledzenia umysłowego, które mogą rozwinąć się w Alzheimera, zanim takie zmiany można zaobserwować w testach neuropsychologicznych, oświadczyli naukowcy podczas konferencji w tym tygodniu. Sugerują, że diagnozowanie zmian może zachęcić lekarzy do rozpoczęcia testów na spadek zdolności poznawczych.
Grupa badań zaprezentowanych na Międzynarodowej Konferencji Stowarzyszenia Alzheimera w 2012 roku (AAIC), która ma miejsce do 19 lipca w Vancouver w Kanadzie, jest pierwszym, który łączy fizyczne zmiany z chorobą. Naukowcy sugerują, że zmiany w chodzeniu mogą zacząć się pojawiać nawet przed pojawieniem się upośledzeń poznawczych.
Analiza chodu może być niedrogim sposobem wykrywania wczesnych znaków
William Thies, dyrektor medyczny i naukowy Stowarzyszenia Alzheimera, powiedział prasie, że gdy pokolenie wyżu demograficznego zbliża się do wieku wyższego ryzyka demencji i choroby Alzheimera, lekarze muszą być coraz bardziej świadomi wczesnych objawów.
„Badania te sugerują, że obserwowanie i mierzenie zmian chodu może być cennym narzędziem do sygnalizowania potrzeby dalszej oceny poznawczej” – powiedziałThies.
„Dla zapracowanych lekarzy, którzy mają ograniczony czas ze swoimi pacjentami, monitorowanie pogorszenia stanu zdrowia i innych zmian w chodzie osoby jest idealne, ponieważ nie wymaga żadnej kosztownej technologii lub zajmuje dużo czasu, aby ocenić, jest to stosunkowo proste i proste” – dodał .
Powiązanie zmian w chodzie z zaburzeniami poznawczymi nie jest nowe: ale do czasu tych badań nie było jasne, które cechy chodu (np. Prędkość, rytm czy rytm, długość kroku) mogą być powiązane z przyszłym spadkiem poznawczym.
Gaence Cadence, prędkość i amplituda
W jednym z badań, Rodolfo Savica i jego współpracownicy z Mayo Clinic Study of Aging (MCSA) w USA, zarejestrowali wzorce chodu ponad 1300 osób podczas dwunastodniowych wizyt w klinice, w odstępie około 15 miesięcy.
Podczas tych wizyt uczestnicy przechodzili również serię testów neurologicznych i neuropsychologicznych, które oceniały cztery obszary funkcjonowania umysłowego: pamięć, wykonawczą, językową i wzrokowo-przestrzenną. U 158 uczestników zdiagnozowano MCI (łagodne upośledzenie funkcji poznawczych) i 11 z otępieniem.
Kiedy badacze przeanalizowali zmiany wzorców uczestników za pomocą narzędzia komputerowego GAITRite, stwierdzili, że osoby o niższej kadencji, prędkości i długości kroku wykazywały większe spadki ogólnego poznania, pamięci i funkcji wykonawczych:
„Obserwowaliśmy związek pomiędzy zmniejszoną prędkością chodu, rytmem i długością kroku, a także globalnym i specyficznym dla danej domeny spadkiem zdolności poznawczych w naszej populacji” – mówi Savica.
„Wyniki te potwierdzają możliwą rolę zmian chodu jako wczesnego czynnika predyktującego upośledzenie funkcji poznawczych” – dodał.
Szybkość kroku i zmienność
W innym badaniu przeprowadzonym w Szwajcarii, które analizowało miary charakterystyki chodu, sugerowano również, że szybkość kroku i zmienność mogą śledzić kognitywne ułomności.
Stephanie A Bridenbaugh, z Basel Mobility Center, wraz z kolegami, wzięło udział ponad 1150 pacjentów w wieku około 77 lat, którzy uczęszczali do Basel MemoryClinic i Basel Mobility Centre, oraz grupa poznawczo zdrowych ochotników, którzy brali udział w kohortowym badaniu Bazylei, od Od 2007 do 2011 r.
Uczestnicy przeszli analizę chodu, przechodząc przez 10-metrowy elektroniczny tor z prawie 30 000 połączonych ze sobą czujników ciśnienia. Zrobili trzy rodzaje chodzenia: jeden i dwa podwójne.
W przypadku pojedynczego chodzenia wystarczyło tylko przejść normalnie po elektronicznym torze. W jednym podwójnym zadaniu chodzili normalnie, ale również liczyli do tyłu, w głośnych, w drugim, szli normalnie i wypowiadali imiona zwierząt, które im pokazano.
Aby przeanalizować dane, badacze umieszczają uczestników w grupach, zgodnie z diagnozą: poznawczo zdrowe, łagodne upośledzenie funkcji poznawczych (MCI) i demencja Alzheimera (łagodna, umiarkowana i ciężka).
Stwierdzono, że chód uczestników stał się wolniejszy i bardziej zmienny, ponieważ ich funkcje poznawcze uległy pogorszeniu. W przypadku wszystkich grup prędkości chodzenia były wolniejsze podczas podwójnych testów w porównaniu do normalnego pojedynczego zadania.
Bridenbaugh powiedział: „Ci z demencją Alzheimera szli wolniej niż ci z MCI, którzy z kolei szli wolniej niż ci, którzy poznali się zdrowo”.
„Analiza chodu nie zastąpi kompleksowej oceny neuropsychologicznej, aby zdiagnozować stan poznawczy pacjenta, jednak analiza chodu może okazać się ważnym narzędziem wspomagającym diagnozę i rejestrować efekty leczenia lub postęp choroby” – dodała.
Inne ustalenia z Holandii, USA i Japonii
W innym badaniu naukowcy z Centrum Medycznego Erasmus w Rotterdamie w Holandii stwierdzili, że pewne funkcje poznawcze były związane tylko z pewnymi aspektami chodu. Na przykład prędkość przetwarzania informacji była powiązana z rytmem chodu, funkcja wykonawcza była powiązana z tempem i zmiennością, podczas gdy pamięć nie była związana z jakimkolwiek szczególnym aspektem chodu. W badaniach wzięło udział ponad 1200 osób w wieku powyżej 48 lat biorących udział w badaniu theRotterdam Study.
W badaniu przeprowadzonym w USA naukowcy odkryli, że ciągłe monitorowanie w domu może być dokładniejszym sposobem oceny chodu niż pojedyncze testy. LisaSilbert, z Oregon Health & Science University w Portland pracowała z 19 wolontariuszami wolnymi od demencji i stwierdzili, że prędkość chodzenia w jednym punkcie czasowym pozwala oszacować zdolność chodzenia w podeszłym wieku.
„Nasze dane sugerują, że ciągłe monitorowanie w domu może zapewnić dokładniejsze odzwierciedlenie prędkości chodu i może być bardziej czułe w wykrywaniu zmian motorycznych związanych z przyszłym spadkiem zdolności poznawczych” – powiedział Silbert.
Naukowcy z uniwersytetu Tohoku Graduate School of Medicine w Sendai w Japonii odkryli, że prędkość chodu znacznie się zmniejszyła, ponieważ nasilenie otępienia zwiększyło się. W badaniu, w którym wzięło udział 525 osób mieszkających w społeczności w wieku 75 lat i starszych w Japonii, mierzyli atrofię mózgu za pomocą MRI, a obecność kory śródwęchowej, regionu, który służy jako centrum w powszechnej sieci pamięci i nawigacji, była znacznie połączony z gaitvelocity.
Napisane przez dr Catharine Paddock
