Walczyć o równowagę na jednej nodze? Jest to prosta czynność, która redukuje wiele osób do chybotania i wiatraków, ale w medycynie może być na to miejsce. Według nowych badań niezdolność do równowagi na jednej nodze przez 20 sekund lub dłużej może sygnalizować uszkodzenie mózgu u zdrowych osób.
Opublikowane wyniki badań wskazują na związek między brakiem umiejętności równoważenia a zwiększonym ryzykiem małego uszkodzenia naczyń krwionośnych i zmniejszeniem funkcji poznawczych u osób, które wydają się bezobjawowe.
„Nasze badanie wykazało, że umiejętność balansowania na jednej nodze jest ważnym testem dla zdrowia mózgu” – powiedział główny autor badań Yasuharu Tabara z Uniwersytetu Kioto w Graduate School of Medicine w Kioto w Japonii.
Zdolność do stanięcia na jednej nodze została wcześniej zalecona jako predykator niektórych wyników zdrowotnych. W badaniu opublikowanym na początku tego roku naukowcy odkryli powiązanie między czasem, w jakim ludzie w wieku 53 lat byli w stanie zachować równowagę na jednej nodze a wszystkimi wskaźnikami umieralności.
Choroba małych naczyń uszkadza tętnice, czyniąc je mniej elastycznymi, zakłócającymi przepływ krwi. Częstość występowania tej choroby często wzrasta wraz z wiekiem.
Uważa się, że choroba naczyń krwionośnych naczyń krwionośnych wskazuje na zwiększone ryzyko przyszłego udaru objawowego. W poprzednich badaniach subkliniczne (bezobjawowe) uszkodzenie mózgu zostało wskazane przez utratę koordynacji ruchowej i upośledzenie funkcji poznawczych.
Zmiany i balans mózgu
Naukowcy poprosili uczestników o stanie na jednej nodze przez maksymalnie 60 sekund (jeśli to możliwe) z otwartymi oczami. Badanie to przeprowadzono dwukrotnie, z najlepszym odnotowanym czasem od każdego uczestnika wykorzystanego w analizie badania. W badaniu wzięło udział 841 kobiet i 546 mężczyzn, ze średnią wieku 67 lat.
Następnie mózgi uczestników badano za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI) w celu oceny uszkodzenia mózgu małego naczynia. Zaburzenia poznawcze mierzyli także badacze, korzystając z komputerowych kwestionariuszy.
Mózgowa choroba małych naczyń była związana z brakiem równowagi na jednej nodze przez ponad 20 sekund. W szczególności badacze zauważyli związek z małymi, subklinicznymi zawałami – niedrożnością dopływu krwi do tkanki prowadzącą do śmierci tkanek – takimi jak zawały lakunarne i mikroble.
Następująca liczba uczestników miała problem z utrzymaniem równowagi na jednej nodze:
- 34,5% uczestników z więcej niż dwoma uszkodzeniami w obrębie lakunarnego zawału
- 16% uczestników z jedną zmianą w zespole lakunarnym
- 30% uczestników z więcej niż dwiema mikrorobionymi zmianami
- 15,3% uczestników z jedną mikropłatką.
Niezdolność do stania na jednej nodze przez szczególnie długi był również niezależnie związany z niższymi wynikami czynności poznawczych.
Uczestnicy, u których stwierdzono chorobę małych naczyń mózgowordzkich, byli średnio starsi z wyższym ciśnieniem tętniczym i grubszymi tętnicami szyjnymi niż uczestnicy bez uszkodzenia mózgu. Po tym, jak naukowcy skorygowali swoje wyniki dla tych czynników, stwierdzono, że uczestnicy z bardziej subklinicznymi zawałami mają krótsze czasy na stanie na jednej nodze.
Potencjalnie „konsekwencja obecności nieprawidłowości mózgu”
Naukowcy piszą, że poprzednie badania konsekwentnie znajdowały dowody na poparcie związku między niestabilnością postawy i zmianami w mózgu, ale niewielu rozszerzyło to połączenie na zawał lakunarny lub mikroukłady.
Głównym ograniczeniem tego badania jest to, że badacze nie ocenili historii uczestników dotyczących spadających lub potencjalnych problemów sprawności fizycznej, w tym nieprawidłowości w ich chodzie, które mogły mieć poważne implikacje dla ich wyników.
Autorzy stwierdzają, że dodatkowe badania długoterminowe będą wymagane w celu zweryfikowania tych wyników i pełnej oceny znaczenia niestabilności postawy.
„Czas przebywania jednej nogi jest prostą miarą niestabilności postawy i może być konsekwencją obecności nieprawidłowości w mózgu”, podsumowuje Tabara. „Osoby o słabej równowadze na jednej nodze powinny otrzymać zwiększoną uwagę, ponieważ może to wskazywać na zwiększone ryzyko chorób mózgu i pogorszenia funkcji poznawczych.”
Wcześniej w tym miesiącu, doniesiono o badaniu, które wykazało, że osoby z niższym poziomem tlenu we krwi były bardziej narażone na rozwój zawałów podklinicznych.
