Według naukowców Johna Hopkinsa, osoby, które oddają część wątroby do przeszczepienia na żywo, zazwyczaj bezpiecznie odzyskują zdrowie z zabiegu i mogą spodziewać się długiego, zdrowego życia. Badanie zostało opublikowane w lutowym numerze czasopisma Gastroenterology.
Dr Dorry L. Segev, dr n. Med., Główny autor badań, chirurg transplantacyjny i profesor nadzwyczajny chirurgii i epidemiologii w Wyższej Szkole Medycznej Uniwersytetu Johna Hopkinsa wyjaśnia:
„Proces dawca jest bezpieczniejszy niż niektórzy wcześniej sądzono. Transmisje na żywo darowizna to poważna operacja z poważnych zagrożeń. Jednak w tym największym badaniu kiedykolwiek przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych, wykazały, że jest to bezpieczniejsze niż wiele wcześniej uważano, z ryzyko śmierci 1,7 na tysiąc dawców. „
Transplantacja to jedyne dostępne obecnie leczenie schyłkowej choroby wątroby. Osoby z niewydolnością wątroby wymagają funkcjonującej wątroby, aby przeżyć. Wątroba to organ, który regeneruje się stosunkowo szybko. Umożliwia to chirurgom usunięcie niewielkiej części wątroby i przeszczepienie segmentu do biorcy. Po transplantacji segment rośnie dostatecznie duży, aby pełnić ważną rolę w metabolizmie, detoksykacji krwi i trawieniu.
Ponadto dawcy są w stanie przetrwać z mniejszym segmentem własnej wątroby, ze względu na jego zdolność regeneracji.
10 lat temu wykonano około 500 przeszczepów wątroby na żywo w Stanach Zjednoczonych. Jednak po głośnej śmierci żywego dawcy wątroby w 2002 r. Procedura ta mogła być postrzegana jako bardziej niebezpieczna niż jest w rzeczywistości. Obecnie każdego roku wykonuje się tylko 200-300 przeszczepów wątroby na żywo w porównaniu z 6000 darowizn na żywo nerki w USA rocznie.
Obecnie od zmarłych dawców jest dostępnych około 6 000 wątrób, a ponad 16 000 osobników w kraju czeka na przeszczep wątroby.
Segev wyjaśnia:
„Dla wielu, ryzyko zgonu na liście oczekujących jest większe niż szanse na zmarłego dawcy przeszczepu. Za prawo pacjentów z prawem potrzeb i odpowiednich dawców, live dawców może być najlepszą opcją leczenia, a to badanie upewnia nas, że ryzyko katastrofalnej komplikacji pozostaje niskie. „
Segev i jego zespół dokonali przeglądu danych pochodzących od wszystkich 41 111 dawców w USA w okresie od kwietnia 1994 r. Do marca 2011 r. W celu ustalenia bezpieczeństwa dawstwa żywej wątroby. Pacjenci byli obserwowani przez średnio 7,6 lat.
W okresie badania 7 dawców zmarło w ciągu 90 dni po zabiegu. Jednakże, według zespołu, długoterminowe wskaźniki przeżycia dawców były podobne do dawek żywych nerki, a także zdrowa grupa kontrolna wybrana z National Health and Nutrition Survey.
Pomimo stosunkowo niskiej śmiertelności w tej procedurze jest ona nadal pięciokrotnie wyższa niż dawców żywych nerki.
Według doniesień Segeva, opublikowanego w Journal of the American Medical Association w marcu 2010 r., Śmiertelność żywych dawców nerki w USA wynosi 3,1 na 10 000.
Segev zwraca uwagę, że procedura oddawania nerki jest mniej skomplikowana, a dawcy pozostawia się jedną zdrową nienaruszoną nerkę. Ludzie są na ogół w stanie przetrwać tylko z jedną nerką.
Jednakże, żywi dawcy wątroby mogą potrzebować przeszczepu, aby przeżyć, jeśli ich wątroba nie jest wystarczająco zdrowa po dawstwie, aby przejść przez proces regeneracji.
Według Segev, dyrektora badań klinicznych w chirurgii przeszczepów w Hopkins, był bardzo zainteresowany badaniem wyników dla dawców, ponieważ większość z nich jest bardzo zdrowa.
Segev wyjaśnia:
„Idealne ryzyko śmierci z oddania narządu wynosi zero, a my pracujemy tak ciężko, jak możemy, aby szukać ideału, ale w tych poważnych, poważnych operacjach jest mało prawdopodobne, że ryzyko nigdy nie będzie zerowe.”
Inni badacze Hopkinsa biorący udział w badaniu to Abimereki D. Muzaale, M.D., M.P.H .; Nabil N. Dagher, M.D .; i Robert A. Montgomery, M. D., D.Phil.
Napisane przez Grace Rattue
