Co musisz wiedzieć o porażeniu mózgowym?

Spis treści

1. Przyczyny
2. Objawy
3. Rodzaje
4. Leczenie
5. U dzieci
6. U dorosłych
7. Diagnoza

Porażenie mózgowe to termin używany do opisania zestawu stanów neurologicznych, które wpływają na ruch. Jest to najczęstsza forma niepełnosprawności w dzieciństwie.

Wpływa na około 734 000 osób w Stanach Zjednoczonych.

Stan utrudnia poruszanie niektórymi częściami ciała. Istnieje wiele stopni dotkliwości.

Z powodu uszkodzenia niektórych części mózgu, mogą wystąpić zaburzenia ruchów dobrowolnych lub mimowolnych.

Porażenie mózgowe nie jest zakaźne, niekoniecznie wpływa na inteligencję lub zdolności poznawcze i nie jest progresywne, więc nie narasta wraz z wiekiem. Niektórzy ludzie zauważają, że objawy poprawiają się z czasem.

Ludzie z mózgowym porażeniem dziecięcym mają zwykle normalną długość życia, aw wielu przypadkach można oczekiwać dobrej jakości życia.

Przyczyny

Kontrola mięśni odbywa się w części mózgu zwanej mózgiem. Mózg jest górną częścią mózgu. Uszkodzenie mózgu przed, w trakcie lub w ciągu 5 lat od urodzenia może powodować porażenie mózgowe.

Ciało mózgowe jest również odpowiedzialne za pamięć, zdolność uczenia się i umiejętności komunikacyjne. Dlatego niektóre osoby z porażeniem mózgowym mają problemy z komunikacją i uczeniem się. Uszkodzenie mózgu może czasami wpływać na wzrok i słuch.

Niektóre noworodki są pozbawione tlenu podczas porodu i porodu.

W przeszłości uważano, że ten brak tlenu podczas porodu doprowadził do uszkodzenia mózgu.

Jednak w latach 80. XX wieku badania wykazały, że mniej niż 1 na 10 przypadków porażenia mózgowego pochodzi z niedoboru tlenu podczas porodu.

Najczęściej uszkodzenie występuje przed porodem, prawdopodobnie w ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży.

Istnieją co najmniej trzy możliwe przyczyny takiego stanu rzeczy.

Leukomalacja okołokomorowa (PVL)

PVL jest rodzajem uszkodzenia, które wpływa na białą materię mózgu z powodu braku tlenu w macicy.

Może wystąpić, jeśli matka ma infekcję podczas ciąży, np. Różyczkę lub niemiecką odrę, niskie ciśnienie krwi, poród przedwczesny lub jeśli używa nielegalnego narkotyku.

Nieprawidłowy rozwój mózgu

Zakłócenia w rozwoju mózgu mogą wpływać na sposób, w jaki mózg komunikuje się z mięśniami ciała i innymi funkcjami.

Podczas pierwszych 6 miesięcy ciąży mózg szczególnie narażony jest na zarodek lub płód.

Uszkodzenia mogą wynikać z mutacji w genach odpowiedzialnych za rozwój mózgu, niektórych infekcji, takich jak toksoplazmoza, infekcja pasożytnicza, opryszczka i wirusy opryszczki oraz uraz głowy.

Krwotoki wewnątrzczaszkowe

Czasami krwawienie wewnątrz mózgu występuje, gdy płód doświadcza udaru mózgu.

Krwawienie w mózgu może zatrzymać dopływ krwi do zdrowej tkanki mózgowej, a tkanka ta może ulec uszkodzeniu lub umrzeć. Uciekła krew może krzepnąć i uszkodzić otaczającą tkankę.

Kilka czynników może powodować udar u płodu w czasie ciąży:

• zakrzep krwi w łożysku, który blokuje przepływ krwi
• zaburzenie krzepnięcia u płodu
• przerw w dopływie krwi tętniczej do mózgu płodu
• nieleczona stan przedrzucawkowy u matki
• zapalenie łożyska
• infekcja zapalna miednicy u matki

Podczas dostawy ryzyko zwiększają następujące czynniki:

• cięcie cesarskie
• drugi etap porodu jest przedłużony
• ekstrakcja próżniowa jest używana podczas dostawy
• anomalie serca płodu lub noworodka
• nieprawidłowości pępowiny

Wszystko, co zwiększa ryzyko porodu przedwczesnego lub niskiej masy urodzeniowej, również zwiększa ryzyko porażenia mózgowego.

Czynniki, które mogą przyczyniać się do wyższego ryzyka porażenia mózgowego obejmują:

• wielokrotne porody, na przykład bliźnięta
• uszkodzone łożysko
• infekcje przenoszone drogą płciową (STI)
• spożywanie alkoholu, narkotyków lub substancji toksycznych podczas ciąży
• niedożywienie w czasie ciąży
• losowe zniekształcenie mózgu płodu
• mała miednica u matki
• dostarczenie zamka

Uszkodzenie mózgu po urodzeniu

Niewielka część przypadków zdarza się z powodu uszkodzeń po urodzeniu. Może się to zdarzyć z powodu infekcji, takiej jak zapalenie opon mózgowych, uraz głowy, utonięcie lub zatrucie.

Kiedy wystąpią szkody, zrobi to wkrótce po urodzeniu. Wraz z wiekiem ludzki mózg staje się bardziej odporny i może znieść większe obrażenia.

Objawy

Niemowlę z porażeniem mózgowym może mieć problemy mięśniowe i ruchowe, w tym słabe napięcie mięśniowe. Napięcie mięśniowe odnosi się do automatycznej zdolności do zaciskania i rozluźniania mięśni w razie potrzeby.

Funkcje mogą obejmować:

• nadmiernie rozwinięte lub niedorozwinięte mięśnie, prowadzące do sztywnych lub miękkich ruchów
• słaba koordynacja i równowaga, znana jako ataksja
• mimowolne, powolne ruchy wijące się lub atetoza
• sztywne mięśnie, które kurczą się nienormalnie, znane jako paraliż spastyczny
• czołganie się w niezwykły sposób
• leżąc w niewygodnych pozycjach
• faworyzowanie jednej strony ciała nad drugą
• ograniczony zakres ruchu

Inne objawy to:

• późne osiągnięcie kamieni milowych rozwoju, takich jak czołganie się, chodzenie lub mówienie
• problemy ze słuchem i wzrokiem
• problemy z kontrolowaniem ruchów pęcherza i jelit
• drgawki
• ślinotok i problemy z karmieniem, ssaniem i połykaniem
• być łatwo zaskoczonym

Objawy zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 3 lat życia.

Rodzaje

Istnieją cztery rodzaje porażenia mózgowego: Spastyczne, atetotyczno-dyskinetyczne, ataksyjne i hipotoniczne.

Spastyczne porażenie mózgowe

Istnieją trzy różne typy spastycznego porażenia mózgowego.

Spastyczne porażenie połowiczne: dziecko z porażeniem połowiczym spastycznym zwykle ma spastyczność lub sztywność mięśni po jednej stronie ciała. Zazwyczaj jest to tylko dłoń i ramię, ale może również obejmować nogę.Strona, która jest dotknięta, może nie rozwinąć się prawidłowo. Mogą pojawić się problemy z mową. Na inteligencję zazwyczaj nie ma wpływu. Mogą wystąpić drgawki.

Spastyczne diplegia: dolne kończyny są dotknięte, a górna część ciała nie ma spastyczności lub tylko nieznacznie. Mięśnie nóg i bioder są napięte. Nogi krzyżują się na kolanach, utrudniając chodzenie. Skrzyżowanie nóg w pozycji pionowej jest często określane jako scissoring.

Spastyczne czworokąty: dotyczy to nóg, rąk i ciała. Jest to najcięższa postać spastycznego porażenia mózgowego. Może obejmować deficyty poznawcze. Chodzenie i mówienie będzie trudne. Mogą wystąpić drgawki.

Athetoidalne lub dyskinetyczne porażenie mózgowe

Znany również jako atetotyczne dyskinetyczne porażenie mózgowe, jest to drugi najpowszechniejszy typ. Inteligencja jest zwykle normalna, ale problemy mięśniowe wpływają na całe ciało. Słaby lub napięty mięsień powoduje przypadkowe i niekontrolowane ruchy ciała.

Dziecko będzie miało problemy z chodzeniem, siedzeniem, utrzymaniem postawy i mówieniem wyraźnie, ponieważ język i struny głosowe są trudne do kontrolowania. Niektóre dzieci ślinią się, jeśli mają problemy z kontrolowaniem mięśni twarzy.

Ataksyjne porażenie mózgowe

Równowaga i koordynacja są najbardziej dotknięte. Zadania wymagające wysokich umiejętności motorycznych będą trudne, takie jak wiązanie sznurówek, zapinanie koszulek i cięcie nożyczkami.

Trudności z równowagą mogą sprawić, że dziecko będzie chodzić z rozstawionymi stopami. Większość dzieci z ataksyjnym porażeniem mózgowym ma normalną inteligencję i dobre umiejętności komunikacyjne, ale niektóre z nich mogą mieć błędną mowę.

Hipotoniczne porażenie mózgowe

Hipotoniczne porażenie mózgowe powstaje w wyniku urazu móżdżku.

Problemy z mięśniem pojawiają się wcześniej. Głowa i ciało niemowlęcia będą miękkie jak „szmaciana lalka”. Opór jest umiarkowany tylko wtedy, gdy dorosły próbuje poruszać kończynami niemowlęcia. Niemowlę może odpoczywać z łokciami i kolanami luźno wysuniętymi, zamiast zginać. Mogą wystąpić trudności z oddychaniem.

Leczenie

Nie ma lekarstwa na porażenie mózgowe, ale leczenie może pomóc w opanowaniu objawów i zwiększeniu niezależności.

Gdy dziecko otrzymuje diagnozę porażenia mózgowego, zespół pracowników służby zdrowia pomoże zadbać o ich potrzeby. W skład zespołu może wchodzić lekarz, pediatra, logopeda i psycholog edukacyjny.

Indywidualny plan opieki będzie odpowiadał potrzebom dziecka i rodziny. W miarę starzenia się dziecka, plan zostanie poddany przeglądowi i poprawiony.

Leczenie zależy wyłącznie od indywidualnych potrzeb. Celem jest pomóc dziecku osiągnąć jak największą niezależność.

Zapobieganie

Przez większość czasu nie można zapobiec porażeniu mózgowemu, ale niektóre działania mogą zmniejszyć ryzyko.

Kobieta, która planuje zajść w ciążę, powinna zapewnić, że wszystkie jej szczepienia są aktualne.

Podczas ciąży ważne jest, aby:

• weź udział we wszystkich spotkaniach przedporodowych
• unikać alkoholu, tytoniu i narkotyków
• wykonywać regularne ćwiczenia, zgodnie z radą lekarza
• jedz zdrowo

W przypadku drugiej lub następnej ciąży może być przydatne zidentyfikowanie potencjalnej niezgodności Rh, ponieważ może to zwiększyć ryzyko porażenia mózgowego.

U dzieci

Wiele z tego artykułu omawia porażenie mózgowe u dzieci.

Choroba często pojawia się przed urodzeniem dziecka i może wpływać na rozwój napięcia mięśniowego, ruchów i percepcji zmysłowej w miarę rozwoju dziecka. Normalne kamienie milowe w dzieciństwie, takie jak chodzenie lub mówienie po raz pierwszy, zwykle mają miejsce później u dzieci z porażeniem mózgowym.

Ponieważ stan nie jest uleczalny, ale nie pogarsza się, pozostaje do dorosłości.

U dorosłych

Ponieważ porażenie mózgowe nie jest postępowe, nie będzie się pogarszać w miarę starzenia się osobnika. Jednakże może on stwarzać pewne trudności. Trudności te zazwyczaj dzielą się na dwie kategorie: motoryczną i intelektualną.

Najczęstsze wyzwania dla osób z porażeniem mózgowym w ich wieku obejmują:

• Chodzenie: Ponieważ porażenie mózgowe wpływa na ruch i elastyczność, nieprawidłowości mięśniowo-szkieletowe mogą się pogarszać wraz z wiekiem. Może to wymagać użycia środków ułatwiających poruszanie się, takich jak kij lub wózek inwalidzki.
• Problemy z połknięciem: Często występują dysfagia, problemy z połykaniem. Są one generalnie spowodowane uszkodzeniem nerwów w szyi lub głowie. Objawy mogą obejmować kaszel po jedzeniu lub piciu, jedzenie utknięte w jamie ustnej, zapalenie płuc, utrata masy ciała i złe odżywianie. Pomocna może być praca z mową lub fizjoterapeutą.
• Przedwczesne starzenie się: Chociaż całkowita długość życia osób z porażeniem mózgowym jest podobna do ogólnej populacji, niektóre oznaki starzenia mogą pojawić się wcześniej. Ponieważ stan powoduje dodatkowe obciążenie ciała, może wystąpić zwiększony ból, na przykład podczas wchodzenia po schodach. Istnieje również zwiększone ryzyko problemów z zębami, upadków i sztywności mięśni.
• Zespół po upośledzeniu: Jest to spowodowane zwiększoną energią potrzebną do poruszania się. Objawy obejmują osłabienie, zwiększony ból, powtarzające się uszkodzenia mięśni i zmęczenie. Praca z terapeutą może pomóc wzmocnić mięśnie najbardziej dotknięte chorobą.
• Warunki zdrowia psychicznego: Z powodu stresu społecznego, zastraszania lub dokuczania, osoby z porażeniem mózgowym częściej stają się nieśmiałe w sytuacjach społecznych i mają zaburzenia depresyjne lub lękowe.

Chociaż dorosłość z porażeniem mózgowym może być wyzwaniem, nie ma powodu, aby dana osoba nie mogła cieszyć się satysfakcjonującym i pozytywnym życiem.

Diagnoza

Każdy rodzic, który jest zaniepokojony rozwojem swojego dziecka, powinien zgłosić się do swojego lekarza.

Lekarz zapyta rodziców o historię i rozwój niemowlęcia oraz historię medyczną matki podczas ciąży.

Lekarz zbada dziecko i będzie obserwować jego postawę, ruchy, napięcie mięśniowe, zdolności motoryczne, a także sprawdzi odruch dziecka.

Jeśli jest to odpowiednie do wieku, lekarz może skierować dziecko do psychologa edukacyjnego w celu oceny rozwoju intelektualnego.

Wykluczanie innych warunków

Mogą być wykluczone inne stany z podobnymi objawami, takie jak guza lub dystrofia mięśniowa.

Testy, które mogą pomóc w diagnozie obejmują:

• Badania krwi
• Głowica ultradźwiękowa
• Skan MRI lub CT

W wieku od 2 do 3 lat możliwa jest bardziej wszechstronna diagnostyka porażenia mózgowego, ale stopień zaawansowania nie jest zwykle w pełni oceniany przed ukończeniem 4 do 5 lat.

Rozpoznanie porażenia mózgowego wymaga regularnych ocen, dokonywania porównań i określania potrzeb i problemów rozwojowych.

Potrzeba czasu na kompleksową i pewną diagnozę, ponieważ dokładna ocena musi być przeprowadzana kilkakrotnie.