Nowe amerykańskie badanie sugeruje, że zakażenie pooperacyjne przez bakterię Staphylococcus aureus (Staph), powszechnie spotykane schorzenie szpitalne, jest bardziej prawdopodobne po operacji na klatkę piersiową i głowę niż w przypadku innych dużych zabiegów.
Retrospektywne badanie kohortowe jest dostępne do czytania w Internecie i ma się pojawić w lipcowym wydaniu czasopisma InfectionControl and Hospital Epidemiology.
Główny autor, dr Deverick Anderson, specjalista chorób zakaźnych w Duke University Medical Center w Durham w Północnej Karolinie, powiedział mediom, że:
„Stwierdziliśmy, że zabiegi klatki piersiowej i głowy stanowią większość infekcji gronkowcami po poważnej operacji”.
Anderson i jego koledzy przeanalizowali dane dotyczące 96 455 operacji ortopedycznych, neurochirurgicznych, kardiochirurgicznych i chirurgii plastycznej przeprowadzonych w latach 2003-2006 na 81 267 pacjentach w 11 ośrodkach (9 szpitalach lokalnych i 2 szpitalach opieki trzeciej w NorthCarolina i w Wirginii).
Okazało się, że:
- 454 pacjentów miało infekcje S. aureus: 317 miało zakażenie w miejscu operacyjnym, 188 miało zakażenie krwioobiegiem i 51 miało.
- Całkowita częstość infekcji wynosiła 0,47 na 100 zabiegów.
- Około połowa zakażeń (51 procent) była spowodowana opornym na metycylinę S. aureus (MRSA).
- Zakażenie S. aureus było częstsze po zabiegach kardiourorakii (0,79 infekcji na 100 zabiegów) niż po zabiegach chirurgicznych, neurochirurgicznych lub plastikowych (odpowiednio 0,37, 0,62 i 0,32 na 100).
- Najwyższy wskaźnik zakażeń krwi stwierdzono po zabiegach kardiochirurgicznych (0,57 infekcji na 100 zabiegów), obejmujących prawie 75% zakażeń.
- Najwyższy wskaźnik zakażenia miejsca operacji chirurgicznej był po zabiegach neurochirurgicznych (0,50 zakażeń na 100 zabiegów), obejmujących 80% zakażeń.
Autorzy doszli do wniosku, że:
„Częstotliwość i rodzaj pooperacyjnej inwazyjnej infekcji S. aureus różniły się znacznie w zależności od rodzaju postępowania”.
Zalecono, aby „procedury o najwyższym ryzyku, takie jak zabiegi kardiakorakalne, były ukierunkowane na bieżące interwencje profilaktyczne”.
Anderson, który pracuje również z Duke Infection Control Outreach Network (DICON), powiedział, że kluczowym przesłaniem tego badania było stwierdzenie, że „jedna strategia profilaktyczna nie pasuje do wszystkich” i może istnieć potrzeba posiadania strategii dotyczących procedur sercowo-naczyniowych i neurochirurgicznych, które nie są odpowiednie. niezbędne do operacji plastycznych lub ortopedycznych.
Powiedział także, że strategie koncentrujące się wyłącznie na MRSA niekoniecznie zapobiegną wszystkim infekcjom:
„Średnio MRSA występowała tylko w połowie zakażeń, które zidentyfikowaliśmy” – dodał.
Badanie zostało sfinansowane przez Merck & Co, a dwóch jego autorów pracuje w swoich laboratoriach w północnej Walii w Pensylwanii, ale zgodnie z oświadczeniem nie brali oni udziału w analizie danych.
„Różnice w typie i częstotliwości pooperacyjnych inwazyjnych infekcji Staphylococcus aureus według rodzaju procedury chirurgicznej.”
Deverick J. Anderson, Jean Marie Arduino, Shelby D. Reed, Daniel J. Sexton, Keith S. Kaye, Chelsea A. Grussemeyer, SenakaA. Peter, Chantelle Hardy, Yong Il Choi, Joelle Y. Friedman, Vance G. Fowler, Jr.
Kontrola zakażeń i epidemiologia szpitali Tom 31, nr 7, 701-709, lipiec 2010
DOI: 10,1086 / 653205
Źródło: Duke Medicine.
Napisane przez: Catharine Paddock, PhD
