Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest zakażeniem wątroby wirusem zapalenia wątroby typu B. Może być ostry i samoodnoszący się lub może być przewlekły, prowadząc do marskości i raka wątroby.
HBV jest poważnym globalnym problemem zdrowotnym. Na całym świecie około 887 000 osób zmarło w 2015 r. Z powodu choroby wątroby związanej z HBV. Uważa się, że 850 000 i 2,2 miliona osób w Stanach Zjednoczonych (USA) żyje z przewlekłym zakażeniem HBV.
W przypadku większości dorosłych HBV jest chorobą krótkotrwałą, która nie powoduje trwałych uszkodzeń, ale u 2 do 6 procent zakażonych dorosłych rozwinie się przewlekła infekcja, która może potencjalnie prowadzić do raka wątroby. Około 90 procent niemowląt z wirusem rozwinie przewlekłą infekcję.
Nie ma lekarstwa na HBV, ale szczepienie może zapobiec początkowej infekcji. Leki przeciwwirusowe mogą leczyć przewlekłe infekcje.
Szybkie fakty dotyczące zapalenia wątroby typu B
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących WZW typu B. Więcej szczegółów znajduje się w głównym artykule.
- Wirus zapalenia wątroby typu B (HBV) to wirus rozprzestrzeniający się przez krew i inne płyny ustrojowe.
- Objawy dotykają niektórych ludzi przez krótki czas, ale inni rozwiną przewlekłe objawy i powikłania, które mogą być śmiertelne.
- Do 2,2 miliona osób w Stanach Zjednoczonych (USA) ma przewlekłe zakażenie HBV.
- Wiele przypadków nie jest zgłaszanych lub pozostaje niezdiagnozowanych, dopóki dana osoba nie wykazuje oznak choroby wątroby w stanie ostatecznym.
- HBV może przetrwać do 7 dni poza ciałem w temperaturze pokojowej, na powierzchniach środowiskowych.
- Od 1991 r. Wszystkie niemowlęta w USA zostały zaszczepione przeciwko HBV.
Co to jest wirus zapalenia wątroby typu B?
HBV może powodować zakażenie i zapalenie wątroby. Osoba może zostać zainfekowana i przekazać wirusa, nie wiedząc o tym.
Niektóre osoby nie mają żadnych objawów, niektóre doświadczają jedynie początkowej infekcji, ale inne pozostają przewlekle zakażone, ponieważ wirus w dalszym ciągu atakuje wątrobę bez wykrycia. Może dojść do nieodwracalnego uszkodzenia wątroby.
W 2014 r. Do Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) zgłoszono 2953 przypadki, ale rzeczywista liczba przypadków ostrych mogła wynosić nawet 19 200.
Uważa się, że na całym świecie przewlekła infekcja wywołana HBV dotyka 240 milionów ludzi, a każdego roku z powodu chorób wątroby związanych z HBV umiera około 778 000 osób.
Przyczyny
Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest spowodowane przez zakażenie organizmu wirusem zapalenia wątroby typu B.
Wirus zapalenia wątroby typu B (HBV) znajduje się w krwi i płynach ustrojowych. Może być przenoszony przez nasienie, płyny pochwowe i krew, i może przechodzić od matki do noworodka podczas porodu. Udostępnianie igieł i seks bez zabezpieczenia zwiększają ryzyko.
Ludzie często łapią HBV, gdy odwiedzają część świata, w której infekcja jest bardziej powszechna.
Osoba może rozprzestrzeniać stan bez świadomości, ponieważ może być bezobjawowy.
Transmisja
Wirusowe zapalenie wątroby typu B przenosi się, gdy krew, nasienie lub inny płyn ustrojowy osoby zakażonej wirusem przedostaje się do ciała osoby, która nie jest zarażona. Może to nastąpić przez nakłucie skóry, wspólną igłę lub wymianę płynów ustrojowych.
Może dojść do infekcji:
- jak zarażona matka rodzi
- podczas aktywności seksualnej
- poprzez dzielenie się igłami, strzykawkami lub innym sprzętem do wstrzykiwania narkotyków
- poprzez niebezpieczne techniki tatuowania
- poprzez udostępnianie osobistych artykułów higienicznych, takich jak brzytwy lub szczoteczki do zębów
Pracownicy służby zdrowia mogą być zagrożeni, jeśli są narażeni na niebezpieczne praktyki medyczne, takie jak ponowne użycie sprzętu medycznego, niestosowanie ochrony osobistej lub niewłaściwe usuwanie ostrych narzędzi.
HBV nie rozprzestrzenia się przez pokarm lub wodę, dzieląc naczynia do jedzenia, karmienie piersią, przytulanie, całowanie, trzymanie się za ręce, kaszel, kichanie lub owady, które gryzą.
Jednak wirus może przetrwać poza ciałem przez co najmniej 7 dni. W tym czasie wirus może nadal wywoływać infekcję, jeśli dostanie się do ciała osoby, która nie jest chroniona przez szczepionkę.
Objawy
Większość zakażeń występuje w okresie niemowlęcym lub w dzieciństwie. Są rzadko zdiagnozowane, ponieważ może być kilka oczywistych objawów.
Objawy nowej infekcji mogą nie być widoczne u dzieci w wieku poniżej 5 lat i dorosłych z osłabionym układem odpornościowym. Wśród osób w wieku 5 lat i starszych, od 30 do 50 procent pokaże początkowe objawy przedmiotowe i podmiotowe.
Obejmują one:
- gorączka
- ból stawu
- zmęczenie
- nudności
- wymioty
- utrata apetytu
- ból brzucha
- ciemny mocz
- taborety w kolorze gliny
- żółtaczka lub zażółcenie skóry i białek oczu
Ostre objawy pojawiają się od 60 do 120 dni po ekspozycji na wirusa i mogą trwać od kilku tygodni do 6 miesięcy.
Osoba z przewlekłym zakażeniem HBV może mieć trwające epizody bólu brzucha, uporczywe zmęczenie i bóle stawów.
Testy i diagnoza
Badanie krwi może zdiagnozować ostre i przewlekłe zakażenie HBV.
Badanie przesiewowe jest dostępne dla osób, które mają większe ryzyko zakażenia HBV lub powikłań związanych z nierozpoznaną infekcją HBV.
Obejmują one:
- niemowlęta urodzone przez matki z HBV
- partnerzy seksualni osób zakażonych
- osoby aktywne seksualnie, które angażują się w stosunek bez zabezpieczenia lub mają wielu partnerów
- mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami
- użytkownicy narkotyków w iniekcjach
- osoby, które mają wspólne gospodarstwo domowe z osobą, która ma przewlekłe zakażenie HBV
- pracownicy służby zdrowia i bezpieczeństwa publicznego zagrożeni narażeniem zawodowym, na przykład na krew lub skażone krwią płyny ustrojowe
- pacjenci hemodializowani
- każdy otrzymujący chemioterapię na raka
- każdy pochodzący z regionu o wysokiej częstości występowania HBV, w tym z niektórych krajów azjatyckich
- wszystkie kobiety w czasie ciąży
Jeśli kobieta ma HBV podczas ciąży, noworodek musi zostać zaszczepiony i otrzymywać globulinę odpornościową wirusa zapalenia wątroby typu B (HBIG) w ciągu 12 do 24 godzin po porodzie.
Leczenie
Nie ma konkretnego leczenia, leczenia lub leczenia ostrego zakażenia HBV.Opieka wspomagająca będzie zależeć od objawów.
Leczenie podejrzewanego narażenia
Każdy, kto ma niechronioną ekspozycję na potencjalnie zakażoną krew lub płyn ustrojowy innej osoby, może przejść protokół „profilaktyki” po ekspozycji.
Obejmuje to szczepienie HBV i HBIG podane po ekspozycji i przed wystąpieniem ostrej infekcji.
Ten protokół nie wyleczy zakażenia, które wystąpiło, ale zmniejsza szybkość ostrej infekcji.
Leczenie przewlekłego zakażenia HBV
W przypadku przewlekłego zakażenia HBV Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca leczenie pacjenta lekiem przeciwwirusowym.
To nie jest lekarstwo, ale może zatrzymać replikację wirusa i zapobiec jego postępowi w zaawansowanej chorobie wątroby.
Osoba z przewlekłym zakażeniem HBV może szybko i bez ostrzeżenia wywołać marskość lub raka wątroby. W warunkach o niskim dochodzie rak wątroby może zakończyć się śmiercią w ciągu kilku miesięcy od rozpoznania.
Osoby z przewlekłym zakażeniem HBV wymagają stałej oceny medycznej i badania ultrasonograficznego wątroby co 6 miesięcy w celu monitorowania uszkodzenia wątroby lub nasilenia choroby.
Zapobieganie
Szczepionka przeciwko HBV jest dostępna od 1982 roku. Jest to seria trzech wstrzyknięć. Pierwsze wstrzyknięcie podaje się wkrótce po porodzie, drugie co najmniej miesiąc później, a trzecią dawkę podaje się co najmniej 8 tygodni po drugiej dawce.
CDC zaleca, aby wszystkie dzieci otrzymały dawkę narodzin szczepionki przeciw HBV i ukończyły serię w wieku od 6 do 18 miesięcy.
Inni, którzy powinni otrzymać szczepionkę to:
- dzieci i młodzież, które nie były uprzednio zaszczepione
- wszyscy pracownicy służby zdrowia
- każdy, kto może być narażony na krew i produkty krwiopochodne poprzez pracę lub leczenie
- pacjentów dializowanych i biorców przeszczepów narządów litych
- mieszkańcy i pracownicy zakładów poprawczych, domów w połowie i rezydencji wspólnotowych
- ludzie, którzy wstrzykują narkotyki
- kontakty domowe i seksualne osób z przewlekłym zakażeniem HBV
- z wieloma partnerami seksualnymi
- podróżnych do krajów, w których HBV jest powszechne, jeśli nie zostały zaszczepione
Kompletna seria szczepionek indukuje ochronne poziomy przeciwciał u ponad 95 procent zaszczepionych osób. Ochrona trwa co najmniej 20 lat i zwykle trwa przez całe życie.
Inne środki zapobiegawcze
Zakażeniu można zapobiec poprzez:
- noszenie odpowiedniego sprzętu ochronnego podczas pracy w placówkach służby zdrowia lub w nagłych wypadkach medycznych
- nie dzieląc się igłami
- po bezpiecznych praktykach seksualnych
- czyszczenie wszelkich rozlewów krwi lub zaschniętej krwi przy użyciu rąk w rękawiczkach przy użyciu rozcieńczenia 1:10 z jednej części wybielacza domowego do 10 części wody do dezynfekcji obszaru
HBV jest poważnym zagrożeniem dla pracowników służby zdrowia na całym świecie, ale szczepionka oferuje skuteczną ochronę.
