Insulina jest hormonem, który odgrywa ważną rolę w metabolizmie organizmu poprzez kontrolowanie poziomu cukru we krwi i innych procesów.
Jest on wytwarzany przez komórki beta trzustki i po jedzeniu uwalniany jest do krwioobiegu, aby umożliwić komórkom ciała, takim jak mięśnie, tłuszcze i komórki serca, wchłonięcie cukru z jedzenia, które jemy.
Insulina pomaga również przechowywać glukozę w wątrobie jako glikogen, gdy nie jest potrzebna, więc może być uwalniana, gdy poziom cukru we krwi jest niski lub gdy potrzebna jest większa ilość energii.
Dlatego insulina jest niezbędna do regulacji poziomu cukru we krwi, zapewniając, że poziomy pozostają w pewnych granicach i nie wspinają się zbyt wysoko lub spadają zbyt nisko.
Co to jest współczynnik wrażliwości na insulinę?
Współczynnik wrażliwości na insulinę, czyli współczynnik korekcji, odnosi się do liczby miligramów na decylitr (mg / dl) spadku poziomu cukru we krwi spowodowanego przyjęciem 1 jednostki insuliny.
Znajomość tej liczby może pomóc osobom z cukrzycą typu 1 obniżyć poziom cukru we krwi, gdy znajdą się poza ich zakresem docelowym. Zazwyczaj jest to dodawane do dawki insuliny przed posiłkiem i jest oparte na tym, jak dużo wyższy jest poziom cukru we krwi człowieka w porównaniu do celu.
Docelowy poziom cukru we krwi należy ustalić w rozmowach z lekarzem. Według Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego powinny one być jak najbardziej zbliżone do zdrowych niecukrzycowych poziomów:
- Od 70 do 130 mg / dl przed posiłkiem
- Nie więcej niż 180 mg / dl do 2 godzin po posiłku
Plany leczenia insuliną są różne, ale większość osób z cukrzycą typu 1 jest obecnie na schemacie insuliny podstawowego / bolusowego. Podstawowa dawka insuliny polega na wstrzykiwaniu insuliny o przedłużonym działaniu, aby utrzymać poziom cukru we krwi stabilny między posiłkami, a podczas snu i zastrzyków szybkodziałającej insuliny na pokrycie posiłków.
W przypadku osób na pompach insulina szybko działająca jest dostarczana przez cały dzień i noc przez pompę, a inna ilość insuliny jest dostarczana w czasie posiłków.
Wśród osób w tym rutynie „zasada 1800” jest często używana do określenia ilości insuliny o szybkim działaniu potrzebnej do obniżenia poziomu cukru we krwi o pewną ilość. Dzieje się tak, dzieląc liczbę 1800 przez całkowitą średnią dzienną dawkę szybko działającej insuliny.
W przypadku zwykłej insuliny zamiast 1800 zostanie użyty 1500, choć niewiele osób już używa tego rodzaju insuliny.
Załóżmy na przykład, że osoba przyjmuje łącznie 30 jednostek insuliny o szybkim działaniu w ciągu dnia
Podział 1800 na 30 dałby współczynnik insuliny wynoszący 60. Oznacza to, że 1 jednostka insuliny szybko działającej obniży poziom cukru we krwi o 60 mg / dl.
Jeśli ich celem było posiadanie glukozy na poziomie 100 mg / dl przed posiłkami, ale ich glukoza była aktualna 220 przed posiłkiem, osoba dodawałaby 2 jednostki insuliny szybko działającej (220-100 = 120; 120/60 = 2 ) do ich ilości insuliny na ten posiłek.
Kiedy należy przetestować współczynnik wrażliwości na insulinę
Na czynnik wrażliwości na insulinę może mieć wpływ wiele czynników w ciągu dnia. W związku z tym ważne jest, aby wybrać odpowiedni czas na test.
Lekarze zalecają, aby współczynnik wrażliwości na insulinę był oceniany tylko wtedy, gdy:
- Poziom cukru we krwi wynosi co najmniej 50 mg / dl powyżej celu
- Żadne jedzenie nie zostało zjedzone przez co najmniej 4 godziny
- Żadne jedzenie nie będzie spożywane przez następne 4 godziny
- Dawka insuliny w bolusie nie była przyjmowana przez co najmniej 4 godziny
Czasy, w których należy unikać testowania współczynnika wrażliwości na insulinę, obejmują:
- Po silnej aktywności fizycznej
- W trakcie choroby lub infekcji
- Po okresie niskiego poziomu cukru we krwi
- Podczas stresu emocjonalnego
Aby przetestować swój współczynnik wrażliwości na insulinę, osoba powinna najpierw sprawdzić i zarejestrować poziom cukru we krwi oraz pobrać dawkę korekcyjną insuliny na podstawie ich aktualnego współczynnika wrażliwości. Następnie powinni ponownie sprawdzić poziom cukru we krwi 2 i 3 godziny po przyjęciu dawki insuliny.
Jeśli ich stosunek jest prawidłowy, ich poziom cukru we krwi powinien znajdować się w zakresie 40 punktów od celu. Jeśli jest poza tym zakresem dwa lub więcej razy, może potrzebować zmiany współczynnika korekcji. Konieczne mogą być dalsze testy w celu potwierdzenia wyników.
Jeśli poziom cukru we krwi spadnie poniżej 70 mg / dl w okresie badania, należy wstrzymać ocenę i leczyć niski poziom cukru we krwi.
Ważne jest również, aby pamiętać, że zawsze należy konsultować się z lekarzem w sprawie potencjalnych korekt współczynnika wrażliwości na insulinę.
W jaki sposób insulina występuje na cukrzycę typu 1 i typu 2?
Dwa główne typy cukrzycy wpływają na insulinę na różne sposoby.
Cukrzyca typu 1
Ludzie z cukrzycą typu 1 nie są w stanie wytwarzać insuliny, aby regulować poziom cukru we krwi. U osób z cukrzycą typu 1 komórki beta produkujące insulinę ulegają zniszczeniu.
Przyczyna tego nie jest znana, ale uważa się, że przynajmniej w niektórych przypadkach układ odpornościowy ciała błędnie atakuje i niszczy komórki beta trzustki, które produkują hormon.
Według American Diabetes Association około 5 procent osób chorych na cukrzycę ma tę formę choroby. Chociaż cukrzyca typu 1 może wystąpić w każdym wieku, zwykle rozwija się ona w dzieciństwie lub w dorosłym życiu.
Objawy cukrzycy typu 1 zaczynają pojawiać się szybciej niż inne typy cukrzycy, ponieważ coraz więcej komórek beta produkujących insulinę ulega zniszczeniu i obejmuje:
- Zwiększone pragnienie
- Nadmierne oddawanie moczu
- Zmęczenie
- Suche usta
- Zwiększony głód
- Niewyjaśniona utrata masy ciała
Osoby z cukrzycą typu 1 muszą codziennie przyjmować insulinę, aby kontrolować poziom cukru we krwi, ponieważ utraciły zdolność do naturalnego wytwarzania hormonu. Insulinę można wstrzykiwać za pomocą strzykawki lub pompy insulinowej o ciągłym uwalnianiu.Insulina jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu, dlatego codzienne zastrzyki są potrzebne do życia.
Regularne kontrolowanie poziomu cukru we krwi i kontrolowanie ich za pomocą insuliny pomaga również zmniejszyć ryzyko i spowolnić postęp komplikacji związanych z cukrzycą, w tym:
- Uszkodzenie oka
- Problemy ze stopami
- Choroby serca i naczyń krwionośnych
- Choroba nerek
- Cukrzycowa kwasica ketonowa, stan, w którym organizm rozkłada tłuszcz jako źródło paliwa
- Uszkodzenie nerwów
Cukrzyca typu 2
Cukrzyca typu 2 jest stanem metabolicznym, w którym organizm nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości insuliny lub nie jest w stanie efektywnie wykorzystać insuliny, którą wytworzyła. Stan, w którym organizm nie jest w stanie efektywnie wykorzystać insuliny, którą wytwarza, nazywa się insulinoopornością.
Międzynarodowa Federacja Diabetologiczna szacuje, że aż 90 procent z 371 milionów ludzi na świecie z cukrzycą ma tę formę zaburzenia. Szacują również, że około połowa nie zdaje sobie sprawy z tego, że ma taki stan.
Osoby z cukrzycą typu 2 powinny kontrolować poziom cukru we krwi za pomocą diety i ćwiczeń fizycznych, a leki należy dodawać w razie potrzeby, aby utrzymać poziom docelowy.
Jednak postęp cukrzycy typu 2 i zapotrzebowanie na leki można często uniknąć lub przynajmniej opóźnić. Ludzie mogą zapobiegać chorobie, jeśli stan zostanie wykryty na wczesnym etapie i zostanie zastosowany środek żywieniowy i ćwiczenia fizyczne.
Czynniki ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2 obejmują:
- Nadwaga lub otyłość
- Bycie nieaktywnym fizycznie
- Wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom trójglicerydów (tłuszcze we krwi) lub niski poziom „dobrego cholesterolu”
- Posiadanie bliskiego krewnego z cukrzycą typu 2
Stwierdzono również, że wśród Amerykanów pochodzenia afrykańskiego, meksykańskich Amerykanów, Indian amerykańskich, mieszkańców wysp Pacyfiku, rdzennych Hawajów i osób z południowoazjatyckiego pochodzenia częściej rozwija się cukrzyca typu 2 niż u innych osób. Sugeruje to, że geny mogą odgrywać rolę w rozwoju choroby.
Czy obliczenia współczynnika wrażliwości na insulinę działają na cukrzycę typu 2?
Czynnik wrażliwości na insulinę można skutecznie ocenić tylko u osób z cukrzycą typu 1, które nie produkują już insuliny.
Ludzie z cukrzycą typu 2 mogą nadal wytwarzać insulinę w swoich trzustkach, więc ich współczynnik wrażliwości na insulinę nie może być obliczony w wiarygodny sposób. Ludzie powinni koniecznie porozmawiać z lekarzem, aby dowiedzieć się, co jest dla nich najlepsze.
U osób z cukrzycą typu 2 początkowo zaleca się zmiany diety i stylu życia w celu obniżenia poziomu cukru we krwi. Następnie stosuje się leki, takie jak metformina, która działa poprzez zmniejszanie ilości glukozy uwalnianej do krwioobiegu i sprawia, że komórki organizmu lepiej reagują na insulinę.
