Katar sienny lub alergiczny nieżyt nosa to częste schorzenie z objawami podobnymi do objawów przeziębienia. Mogą wystąpić kichanie, zatory, katar i ciśnienie zatok.
Jest to spowodowane reakcją alergiczną na substancje przenoszone drogą powietrzną, takie jak pyłki. Pora roku, kiedy to nastąpi, zależy od substancji lub alergenu, na który reaguje dana osoba.
Pomimo swojej nazwy, katar sienny nie oznacza, że osoba jest uczulona na siano i ma gorączkę. Hay prawie nigdy nie jest alergenem, a gorączka nie jest objawem.
Alergiczny nieżyt nosa jest piątą najczęstszą chorobą w Stanach Zjednoczonych (USA).
Ten artykuł dotyczy kataru siennego lub alergicznego nieżytu nosa. Możesz przeczytać o niealergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa.
Szybkie fakty na temat kataru siennego
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących kataru siennego. Więcej szczegółów znajduje się w głównym artykule.
- Alergiczny nieżyt nosa, często nazywany katarem siennym, może wywoływać kichanie, zatkany nos lub katar, łzawienie oczu i świąd nosa, oczu lub podniebienia.
- W USA, 20 milionów osób w wieku 18 lat i starszych zdiagnozowano w 2016 roku z katarem siennym lub 8,2 procent dorosłej populacji. Dziewięć procent dzieci, czyli 6,1 miliona, otrzymało diagnozę.
- Sezonowe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa występuje częściej na wiosnę, lato i wczesną jesienią.
- Objawy są zwykle spowodowane nadwrażliwością alergiczną na pyłki drzew, traw, chwastów lub zarodników pleśni.
- Leczenie obejmuje unikanie, eliminowanie lub zmniejszanie ekspozycji na alergeny, leki i immunoterapię lub strzały alergiczne.
Objawy
Objawy mogą rozpocząć się w różnych porach roku, w zależności od substancji, na którą pacjent jest uczulony.
Osoba uczulona na wspólny pyłek będzie miała bardziej nasilone objawy, gdy liczba pyłków jest wysoka.
Typowe objawy to:
- kichanie
- łzawiące oczy
- swędzące gardło
- zablokowany, swędzący lub cieknący nos
Poważne objawy mogą obejmować:
- poty
- bóle głowy
- utrata zapachu i smaku
- ból twarzy spowodowany zatkaniem zatok
- swędzenie rozprzestrzenia się od gardła do nosa i uszu
Niektóre osoby mogą odczuwać zmęczenie lub zmęczenie, drażliwość i bezsenność.
Osoby cierpiące na astmę mogą częściej odczuwać świszczący oddech i duszność, gdy objawy związane z katarem siennym są częste.
Leczenie
Zakres leczenia bez recepty (OTC) może pomóc w opanowaniu kataru siennego. Czasami najlepsza jest kombinacja dwóch lub trzech. Lekarz może doradzić w sprawie opcji.
Leki
Obejmują one:
Spraye lub tabletki antyhistaminowe: Powszechnie dostępne leki bez recepty, hamują uwalnianie histaminy. Zazwyczaj skutecznie łagodzą objawy kataru, swędzenie i kichanie, ale nie odblokowują zatkanych zatok. Starsze leki przeciwhistaminowe mogą powodować senność.
Krople do oczu: zmniejszają swędzenie i obrzęk w oczach. Zwykle są używane razem z innymi lekami. Krople do oczu często zawierają kromoglikan.
Kortykosteroidy donosowe: te rozpylacze leczą zapalenie wywołane katarem siennym. Oferują bezpieczne i skuteczne długoterminowe leczenie. Wyświetlanie korzyści może potrwać tydzień.
Przykłady obejmują flutikazon (Flonase), flutikazon (Veramyst), mometazon (Nasonex) i beklometazon (Beconase).
Może występować nieprzyjemny zapach lub smak lub podrażnienie nosa.
Doustne kortykosteroidy: Ciężkie objawy kataru siennego mogą dobrze reagować na tabletki prednizonowe przepisane przez lekarza. Są one przeznaczone tylko do krótkotrwałego użytku. Długotrwałe stosowanie wiąże się z zaćmą, osłabieniem mięśni i osteoporozą.
Immunoterapia: Immunoterapia może zapewnić długotrwałą ulgę poprzez stopniowe odczulanie układu immunologicznego na alergeny wywołujące objawy. Zazwyczaj przyjmuje się je w postaci zastrzyków alergicznych lub podjęzykowych kropli u osób, u których objawy są poważne i nie rozwiały się po innych terapiach.
Immunoterapia może prowadzić do trwałej remisji objawów alergii i może pomóc w zapobieganiu rozwojowi astmy i nowych alergii.
Zastrzyki są podawane przez lekarza, ale podjęzykowa immunoterapia lub leki rozpuszczone pod językiem mogą być przyjmowane w domu.
Alternatywne terapie
Alternatywne terapie, które twierdzą, że leczą katar sienny obejmują akupunkturę, ale wyniki badań nie potwierdziły znaczącej poprawy.
Nie zaleca się stosowania ziołowych środków.
W czasie ciąży ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem przed zażyciem jakiegokolwiek leku, aby zapobiec potencjalnym szkodliwym wpływom na rozwój płodu.
Diagnoza
Aby określić właściwe leczenie, lekarz przyjrzy się objawom i zapyta o historię medyczną i rodzinną.
Badanie krwi lub skóry może zidentyfikować substancję, na którą pacjent jest uczulony.
W teście skórnym skórę nakłuwa się niewielką ilością znanego alergenu.
Badanie krwi pokaże poziom przeciwciał IgE. To będzie wysokie, jeśli pojawi się alergia. Test trwa około 20 minut.
Zerowe przeciwciała IgE wskazują brak wrażliwości, a 6 oznacza bardzo wysoką czułość.
Kolejny test skórny polega na wstrzyknięciu alergenu pod skórę i sprawdzeniu reakcji po około 20 minutach.
Czym jest katar sienny?
Katar sienny jest reakcją alergiczną na substancje przenoszone drogą powietrzną, takie jak pyłki.
Alergia ma miejsce, gdy układ odpornościowy popełnia szkodliwą substancję szkodliwą, a organizm uwalnia od niej substancje chemiczne.
Ta reakcja wywołuje objawy.
Alergeny są często powszechnymi substancjami, na które układ odpornościowy u większości ludzi nie reaguje lub reaguje tylko łagodnie.
Jednak niektóre osoby wymagają leczenia, ponieważ ich objawy utrudniają wykonywanie codziennych zadań.
Leczenie nie może wyeliminować objawów, ale może zmniejszyć ich wpływ.
Leczenie domowe
Osoba nie może zapobiec rozwojowi alergii, ale osoby, które doświadczają kataru siennego, mogą znaleźć kilka strategii przydatnych w minimalizowaniu skutków.
Oto kilka porad:
- Bądź świadomy liczby pyłków podczas miesięcy podatności. Informacje są dostępne za pośrednictwem Internetu i innych mediów. Liczba pyłków jest wyższa w wilgotne i wietrzne dni deszczowe i wczesnym wieczorem.
- Trzymaj okna i drzwi zamknięte, gdy liczba pyłków jest wysoka.
- Unikaj koszenia trawnika podczas miesięcy podatnych, wybieraj dni o małej porze deszczowej do ogrodnictwa i trzymaj się z dala od trawiastych obszarów, gdy liczba pyłków jest wysoka.
- Regularnie pluskaj oczy zimną wodą, aby je ukoić i usunąć z pyłków.
- Prysznic i zmień ubranie po wejściu do domu, gdy liczba pyłków jest wysoka.
- Używaj okularów owiniętych wokół oczu, aby chronić oczy przed pyłkami.
- Załóż kapelusz, aby zapobiec gromadzeniu się pyłków we włosach, a następnie spryskuj oczy i twarz.
- Czy Twój samochód wyposażony jest w filtr przeciwpyłkowy i jeździ z zamkniętymi oknami o wysokim czasie odliczania.
- Nie masz kwiatów w swoim domu.
- Wszystkie powierzchnie, podłogi i dywany powinny być jak najbardziej wolne od kurzu.
- Wybierz odkurzacz z dobrym filtrem.
- Użyj „odpornego na roztocza” pościeli.
- Użyj osuszacza, aby zapobiec pleśni.
- Trzymaj się z daleka od dymu papierosowego i przestań, jeśli jesteś palaczem.
- Zwierzęta myć, gdy wchodzą do pomieszczenia w dzień wysokiej ilości pyłków lub wygładzić je wilgotną ściereczką.
- Smear Wazelina wokół wewnętrznych krawędzi nozdrzy, ponieważ pomaga powstrzymać przed dostaniem się pyłków.
- Zapytaj lekarza o plan, jeśli wiesz, że twój podatny czas jest tuż za rogiem.
Przyczyny
Katar sienny występuje wtedy, gdy układ odpornościowy pomija zwykle nieszkodliwą substancję w powietrzu dla zagrożenia.
Ciało wytwarza przeciwciało zwane immunoglobuliną E (IgE), aby zaatakować zagrożenie i uwalnia chemiczną histaminę. Histamina powoduje objawy.
Sezonowe wyzwalacze kataru siennego obejmują pyłki i zarodniki, które powodują objawy tylko w określonych porach roku.
Przykłady wyzwalaczy kataru siennego obejmują:
- pyłek drzewny na wiosnę
- pyłek traw pod koniec wiosny i lata
- pyłek chwastów, zwłaszcza w okresie jesiennym
- grzyby i zarodniki pleśni, częstsze w ciepłe dni
Innymi wyzwalaczami są sierść zwierząt domowych lub sierść, roztocza kurzu, pleśń i pył karalucha. Drażniące, które mogą prowadzić do objawów kataru siennego, to dym papierosowy, perfumy i spaliny z silników wysokoprężnych.
Czynniki ryzyka
Niektóre czynniki zwiększają ryzyko wystąpienia kataru siennego.
Czynniki genetyczne: jeśli bliski członek rodziny ma katar sienny lub inną alergię, ryzyko jest większe.
Inne alergie lub astma: Osoby z innymi alergiami lub astmą również częściej mają katar sienny.
Płeć i wiek: przed okresem dojrzewania gorączka sienna występuje częściej u chłopców, ale po okresie dojrzewania częściej dotyka kobiety.
Data urodzenia: Ludzie urodzeni w czasie wysokiego sezonu pyłkowego mają nieco wyższe ryzyko zachorowania na katar sienny.
Bierne palenie: Ekspozycja na dym papierosowy we wczesnych latach życia zwiększa ryzyko wystąpienia kataru siennego.
Inne czynniki to bycie pierworodnym, pochodzącym z mniejszej rodziny lub rodziny o wyższych dochodach. Te trzy ostatnie czynniki ryzyka mogą być powiązane z infekcjami wieku dziecięcego.
Niemowlę, które miało mniej infekcji wieku dziecięcego, może mieć większe ryzyko problemów autoimmunologicznych w późniejszym życiu.
Perspektywy
Obecnie nie ma lekarstwa na katar sienny. Jednak objawy można opanować w ciągu roku, w którym występuje wysoka liczba pyłków.
Aby leczenie mogło rozpocząć się w pierwszym roku leczenia, należy rozpocząć leczenie na 3 miesiące przed sezonem, w którym rozprzestrzenia się pyłek.
Kontynuacja leczenia może spowodować zmniejszenie objawów, poprawę odporności na alergen i poprawę jakości życia. Wykazano, że trzy lata leczenia prowadzą do długotrwałej desensytyzacji przeciw pyłkom.
Jeśli jednak objawy nie ulegną znaczącej poprawie po roku, należy przerwać leczenie, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby zadziałało.
Katar sienny może stać się poważniejszy, przenosząc się do płuc i rozwijając w astmę alergiczną. Osoby z alergią na pyłki mogą być bardziej narażone na rozwój innych alergii, takich jak nietolerancja pokarmowa.
Ciężka katar sienny może również zwiększać wrażliwość błon śluzowych nosa na inne czynniki drażniące, takie jak dym papierosowy lub suche powietrze. Może to prowadzić do zapalenia zatok.
