Infekcja pęcherza jest infekcją bakteryjną pęcherza moczowego. Jest również czasami określany jako zakażenie dróg moczowych, ponieważ układ moczowy obejmuje pęcherz moczowy, cewkę moczową, moczowody i nerki.
Infekcje pęcherza są znacznie częstsze u kobiet niż u mężczyzn. Szacuje się, że ponad 50 procent kobiet doświadcza infekcji pęcherza przynajmniej raz w życiu. Większość z nich to nieskomplikowane infekcje wywołane zwykle przez bakterię ().
Termin „niepowikłany” jest używany do opisania zakażeń, które występują u zdrowych kobiet, w przeciwieństwie do „skomplikowanych” infekcji pęcherza, które występują u osób z innymi stanami, takimi jak cewniki, stenty urologiczne, cukrzyca, ciąża lub z innych przyczyn.
Chociaż nieskomplikowane zakażenie pęcherza moczowego często łatwo można leczyć krótkim cyklem antybiotyków, może być znacznie mniej komfortowe dla osoby, która je ma.
Przyczyny
Infekcje pęcherza często występują, gdy bakterie dostaną się do cewki moczowej, rurki, która przenosi mocz z organizmu, a następnie przenosi się do pęcherza.
Gdy znajdą się w pęcherzu, bakterie mogą przykleić się do wyściółki pęcherza, powodując stan zapalny, stan znany jako zapalenie pęcherza moczowego. Bakterie mogą również przemieszczać się z pęcherza do nerek, powodując infekcję nerek.
Istnieje wiele czynników, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na pęcherz, w tym:
- częsty stosunek seksualny
- odbyć stosunek seksualny z nowym partnerem
- użycie membrany i środka plemnikobójczego do kontroli urodzeń
- nie oddawanie moczu bezpośrednio po stosunku płciowym
- z cukrzycą
- z powodu infekcji pęcherza lub nerek w ciągu ostatnich 12 miesięcy
- zmiany w układzie moczowym
Objawy
Objawy zakażenia pęcherza mogą obejmować:
- ból lub pieczenie podczas oddawania moczu
- pilną i częstą potrzebę oddawania moczu, często przepuszczając niewielkie ilości moczu
- dyskomfort w dolnej części brzucha
- obraźliwie pachnący mocz
- mętny mocz
- krew w moczu
Osoby z infekcjami nerki mają podobne objawy, ale mogą również:
- gorączka
- ból pleców lub ból w boku lub w pachwinie
- nudności lub wymioty
Lekarz może zazwyczaj zdiagnozować infekcję pęcherza po omówieniu objawów, które osoba doświadcza i przeprowadzeniu analizy moczu. Jest to badanie moczu, które wyszukuje obecność białych krwinek w moczu i objawy zapalenia, które wskazują na infekcję.
Jeśli podejrzewa się zakażenie nerek, lekarz może zalecić hodowlę moczu. Hodowla moczu jest testem laboratoryjnym stosowanym do identyfikacji różnych bakterii, które mogą być obecne w próbce moczu.
Kultury moczu są często zalecane, jeśli osoba:
- doświadcza objawów, które nie są typowe dla infekcji pęcherza moczowego
- dostaje częste infekcje pęcherza moczowego
- ma „oporne” infekcje pęcherza, które nie ulegają poprawie dzięki antybiotykom
- nie poczuje się lepiej w ciągu 24-48 godzin po rozpoczęciu antybiotyków
- jest w ciąży
Leczenie
Osoby z nieskomplikowanymi infekcjami pęcherza są zazwyczaj leczone krótkim kursem antybiotyków. Możliwości leczenia są różne, ale poniżej przedstawiono najpowszechniejsze zalecenia dotyczące nieskomplikowanego zapalenia pęcherza:
- trimetoprim-sulfametoksazol (Bactrim) – 160-800 miligramów (mg) dwa razy dziennie przez 3 dni
- Monohydrat nitrofurantoiny – 100 mg dwa razy dziennie przez 5 – 7 dni
- trometamol fosfomycyny – 3 gramy (g) w pojedynczej dawce
Okazało się, że trzydniowy cykl leczenia był tak samo skuteczny jak 7-dniowy cykl leczenia, a ludzie doświadczyli mniej działań niepożądanych. Efekty uboczne zwykle wynikają z przerostu drożdży, które mogą powodować wysypkę i drożdżakowe zapalenie pochwy. 3-dniowy kurs jest również bardziej opłacalny niż reżim 7-dniowy.
Dostępna jest również jedna dawka, ale zwykle skutkuje niższym odsetkiem wyleczeń i częstszym nawrotami.
Większość osób uważa, że ich objawy zaczynają poprawiać dzień po rozpoczęciu leczenia. Nawet jeśli ktoś czuje się lepiej, ważne jest, aby przyjmowali cały cykl antybiotyków, aby całkowicie wyeliminować infekcję. Jeśli nie zakończą całej dawki, infekcja może powrócić i może być trudniej zająć się drugim razem.
Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 2 lub 3 dni po rozpoczęciu leczenia, należy skontaktować się z lekarzem.
Osoby z bardziej skomplikowanymi infekcjami pęcherza będą zazwyczaj przyjmować antybiotyki przez 7-14 dni. Skomplikowane zakażenia obejmują te, które występują w czasie ciąży lub u osób z cukrzycą lub łagodną infekcją nerek. Zaleca się również, aby mężczyźni z ostrymi infekcjami układu moczowego przyjmowali antybiotyki również przez 7-14 dni.
Mniej powszechnie, fluorochinolony i antybiotyki beta-laktamowe są stosowane w leczeniu bardziej inwazyjnych zakażeń. Te antybiotyki są skuteczne, ale nie są zalecane do wstępnego leczenia z powodu obaw o oporność bakterii.
Strona główna zadośćuczynienie
Biorąc pod uwagę niepokojący problem bakterii opornych na antybiotyki, lekarze starają się zachęcać kobiety, które doświadczają regularnych infekcji pęcherza, do stosowania strategii profilaktycznych, gdy tylko jest to możliwe. Strategie te mogą obejmować:
- Zmiana metody kontroli urodzeń: infekcje pęcherza wydają się częściej występować u kobiet, które stosują środki plemnikobójcze i przeponę.
- Utrzymywanie nawodnienia i oddawanie moczu bezpośrednio po stosunku seksualnym: Może to pomóc w wymieceniu wszelkich bakterii, które dostają się do pęcherza.
- Miejscowe stosowanie kremu estradiolowego w przypadku kobiet po menopauzie: kobiety po menopauzie mogą korzystać z estrogenu dopochwowego w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia.
- Stosowanie antybiotyków prewencyjnych: To może być zalecane, jeśli ktoś wielokrotnie rozwija infekcje pęcherza i nie reaguje na inne środki zapobiegawcze.
Ludzie mogą również pomóc w zapobieganiu infekcjom pęcherza moczowego poprzez włączenie niesłodzonego soku żurawinowego, D-mannozy, octu jabłkowego, kwasu askorbinowego (witamina C) i probiotyków do ich diet. Spośród tych środków najbardziej popularne wydają się produkty żurawinowe i D-mannoza.
Sok żurawinowy
Picie niesłodzonego soku żurawinowego lub suplementów żurawinowych jest często promowane jako jeden ze sposobów zapobiegania częstym infekcjom pęcherza moczowego. Uważa się, że związki znane jako proantocyjanidyny znajdujące się w żurawinie zapobiegają przyklejaniu się bakterii do ścianek cewki moczowej i pęcherza, zmniejszając ryzyko infekcji.
Zalecana dawka to 3 szklanki niesłodzonego soku z żurawiny dziennie lub 2 tabletki dziennie, aż do ustąpienia infekcji.
D-mannoza
D-mannoza to naturalnie występujący cukier występujący w niektórych owocach, takich jak żurawina i jagody. Nowe badanie sugeruje, że D-mannoza jest tak samo skuteczna jak antybiotyki w zapobieganiu nawracającym zakażeniom dróg moczowych u kobiet.
Cukier dołącza się do wszelkich obecnych bakterii i zapobiega ich przywieraniu do ścian dróg moczowych lub pęcherza moczowego. Bakterie są następnie wypłukiwane podczas oddawania moczu.
D-mannoza jest dostępna w postaci proszku lub kapsułki. Zalecana dawka to 500 mg, przyjmowana co 2 godziny przez 5 dni. Osoby, które doświadczają nawracających infekcji pęcherza, mogą przyjąć niższą dzienną dawkę D-mannozy jako środek zapobiegawczy.
Perspektywy
Nieskomplikowane infekcje pęcherza są leczone krótkim kursem antybiotyków. To leczenie jest bardzo skuteczne, niedrogie i większość ludzi toleruje to dobrze. Zazwyczaj objawy ustępują po 48 godzinach i często ustępują w ciągu 72 godzin.
W przypadku osób, których infekcja rozprzestrzeniła się na nerki, antybiotyki są zwykle podawane przez 10-14 dni. Po tym czasie większość infekcji staje się lepsza bez dalszych komplikacji.
