Osoba z szumem w uszach często słyszy „dzwonienie w uszach”, ale może również słyszeć odgłosy syczenia, klikania lub gwizdy. Może być tymczasowy lub może być chroniczny i uporczywy.
Uważa się, że szum w uszach dotyka 50 milionów Amerykanów. Zwykle występuje po 50 roku życia, ale dzieci i młodzież mogą tego doświadczyć.
Typowe przyczyny to nadmierne lub kumulatywne narażenie na hałas, urazy głowy i szyi oraz infekcje ucha. Może czasami wskazywać na poważny stan chorobowy.
Nie ma lekarstwa na szumy uszne, ale istnieją sposoby radzenia sobie z nim. Większość osób z przewlekłym szumem usznym dostosowuje się do dzwonienia w miarę upływu czasu, ale 1 na 5 osób uważa je za niepokojące lub wyniszczające.
Dla niektórych może to prowadzić do bezsenności, trudności z koncentracją, złej pracy lub wyników w szkole, drażliwości, niepokoju i depresji.
Szybkie fakty dotyczące szumu w uszach
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących szumu w uszach. Więcej szczegółów znajduje się w głównym artykule.
- Około 50 milionów Amerykanów doświadcza szumu w uszach.
- Większość szumów usznych jest spowodowana uszkodzeniem ślimaka lub ucha wewnętrznego.
- Niektóre leki mogą powodować lub nasilać szumy uszne, na przykład aspirynę, szczególnie w dużych dawkach.
- Osoby z szumami usznymi mogą być zbyt wrażliwe na głośny hałas.
- Większość ludzi uczy się żyć z szumem w uszach, ale pomoc jest dostępna dla tych, którzy uważają to za trudne.
Co to jest szum uszny?
Szumy uszne występują, gdy świadomie słyszymy dźwięk, który nie pochodzi z żadnego źródła poza ciałem. To nie jest choroba, ale objaw podstawowego problemu.
Hałas jest zazwyczaj subiektywny, co oznacza, że słyszy go tylko osoba z szumem w uszach.
Najczęściej spotykaną formą jest stały, wysoki dzwonek. Może to być denerwujące, ale zazwyczaj nie oznacza poważnego stanu.
W mniej niż 1 procent przypadków może być obiektywny. Oznacza to, że inni ludzie mogą usłyszeć hałas. Ten rodzaj hałasu może być spowodowany przez ruchy sercowo-naczyniowe lub mięśniowo-szkieletowe w ciele osoby. Może to być oznaką nagłego wypadku medycznego.
Objawy
Szum w uszach jest niesłuchiwanym, wewnętrznym dźwiękiem, który może być przerywany lub ciągły, w jednym lub obu uszach, i niskim lub wysokim tonie.
Różne dźwięki zostały opisane jako gwizdy, ćwierkanie, klikanie, pisk, syczenie, szum, ryczenie, brzęczenie, pulsowanie, whooshing lub musical.
Głośność dźwięku może się zmieniać. Często jest to najbardziej zauważalne w nocy lub w okresach ciszy. Może wystąpić utrata słuchu.
Leczenie
Pierwszym krokiem jest leczenie wszelkich przyczyn szumu w uszach.
Może to obejmować:
- szybka dbałość o infekcję ucha
- przerwanie przyjmowania leków ototoksycznych
- leczenie wszelkich problemów stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ), które wpływają na staw między kością szczęki i kością policzkową
Nie ma lekarstwa na większość przypadków szumu w uszach. Większość ludzi przyzwyczaja się do tego i nauczy się go dostroić. Ignorowanie go zamiast skupiania się na nim może przynieść ulgę.
Kiedy to nie zadziała, osoba może skorzystać z leczenia szumów usznych, bezsenności, lęków, trudności ze słuchem, izolacji społecznej i depresji. Radzenie sobie z tymi problemami może znacznie poprawić jakość życia danej osoby.
Strona główna zadośćuczynienie
Oto kilka innych rzeczy, które osoba może zrobić, aby zarządzać szumem w uszach i jego skutkami.
Terapia dźwiękiem wykorzystuje szum zewnętrzny do maskowania indywidualnego postrzegania szumu w uszach. Niski poziom muzyki w tle, biały szum lub wyspecjalizowane maski nauszne mogą pomóc.
Wybór dźwięku powinien być przyjemny dla jednostki. Urządzenia maskujące zapewniają chwilową ulgę, a świadomość szumu w uszach powraca, gdy terapia dźwiękiem jest wyłączona.
Aparaty słuchowe są częstym rodzajem terapii dźwiękiem. Wzmacniają dźwięki otoczenia i kierują uwagę na te odgłosy zamiast szumu w uszach.
Terapia przekwalifikowania Tinnitus (TRT) polega na przekwalifikowaniu systemu słuchowego, aby zaakceptować nienormalne dźwięki szumu usznego jako naturalne, a nie destrukcyjne.
Obejmuje pomoc wykwalifikowanego profesjonalisty i noszenie urządzenia emitującego niski poziom białego szumu. Ciągłe sesje doradcze mogą pomóc ludziom radzić sobie z szumem w uszach.
Sukces terapii jest proporcjonalny do nasilenia szumu w uszach i ogólnego stanu zdrowia psychicznego jednostki.
Dalsze badania sugerują, że TRT zapewnia ulgę około 80 procent osób z szumami usznymi.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może pomóc złagodzić depresję u osób z szumami usznymi, chociaż wydaje się, że nie zmniejsza ona dźwięku.
Zdrowy tryb życia
Jednym ze sposobów zapobiegania szumom w uszach i ewentualnym ubytkom słuchu jest unikanie ekspozycji na głośne dźwięki.
Aby zapobiec rozwojowi lub pogorszeniu się słuchu:
- używać środków ochrony słuchu, takich jak nauszniki i zatyczki do uszu, w hałaśliwym otoczeniu
- odtwarzać osobiste urządzenia do słuchania przy umiarkowanej głośności
Poprawa dobrego samopoczucia nie powstrzyma szumu w uszach, ale ogólne samopoczucie może pomóc ograniczyć jego intensywność i zapewnić fizyczne i emocjonalne korzyści.
Ćwiczenia, zdrowe odżywianie, dobre nawyki snu, unikanie palenia i nadużywania alkoholu, zajęcia rekreacyjne i towarzyskie oraz techniki radzenia sobie ze stresem i relaksacji mogą pomóc osiągnąć optymalne samopoczucie.
Niestety, po zniszczeniu, nie ma sposobu, aby to odwrócić.
Diagnoza
Każdy, kto doświadcza szumu w uszach, powinien udać się do lekarza na badanie i ocenę w celu ustalenia przyczyny.
Ocena medyczna może wykluczyć wszelkie rzadkie, ale zagrażające życiu, przyczyny szumu w uszach. Może być konieczne skierowanie do otolaryngologa, specjalisty od ucha, nosa i gardła.
Pytania, które lekarz może zadać, obejmują:
Jak lub kiedy to się zaczęło?
- Czy hałas jest stały, przerywany lub pulsujący?
- Czy występuje ubytek słuchu lub zawroty głowy?
- Czy pojawia się jakikolwiek ból lub szczęka?
- Czy miałeś ostatnio chorobę lub kontuzję?
- Czy było jakieś narażenie na głośny hałas, na przykład koncert rockowy lub materiały wybuchowe?
Testy mogą obejmować:
- pełne badanie ucha, głowy, szyi i tułowia
- testy słuchu
- laboratoryjne badania krwi
- badania obrazowe
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną szumu w uszach jest uszkodzenie i utrata drobnych zmysłów komórek rzęsatych w ślimaku ucha wewnętrznego.
Zdarza się to, gdy ludzie się starzeją, i może to również wynikać z przedłużonej ekspozycji na nadmiernie głośny hałas. Utrata słuchu może zbiegać się z szumem usznym.
Badania sugerują, że utrata czucia niektórych częstotliwości dźwięku prowadzi do zmian w sposobie, w jaki mózg przetwarza dźwięk.
Ponieważ mózg otrzymuje mniej bodźców zewnętrznych wokół określonej częstotliwości, zaczyna się dostosowywać i zmieniać. Szum w uszach może być mózgowym sposobem wypełniania brakujących częstotliwości dźwiękowych, których już nie otrzymuje z własnego układu słuchowego.
Niektóre leki, takie jak aspiryna, ibuprofen, niektóre antybiotyki i leki moczopędne mogą być „ototoksyczne”. Powodują uszkodzenie ucha wewnętrznego, powodując szum w uszach.
Inne możliwe przyczyny to:
- urazy głowy i szyi
- infekcja ucha
- obcy przedmiot lub woskowina dotykająca bębenka
- problemy z trąbką elektronową (ucho środkowe)
- zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ)
- usztywnienie kości ucha środkowego
- Poważny uraz mózgu
- choroby sercowo-naczyniowe
- cukrzyca
Jeśli obce ciało lub woskowina powoduje szum w uszach, usunięcie obiektu lub wosku często powoduje odejście szumu w uszach.
Szum w uszach, który brzmi jak bicie serca, może być poważniejsze. Może to być spowodowane nienormalnym wzrostem w okolicy ucha, takim jak nowotwór lub nieprawidłowe połączenie między żyłą a tętnicą.
Potrzebuje oceny medycznej tak szybko, jak to możliwe.
Nastolatki, głośna muzyka i możliwe przyszłe problemy ze słuchem
Jedno z badań wykazało, że spośród 170 nastolatków ponad połowa doznała szumów usznych w poprzednim roku. Badania wykazały, że „potencjalnie niebezpieczne nawyki związane z wypoczynkiem”, takie jak słuchanie głośnej muzyki na urządzeniach osobistych, mogą powodować szumy uszne.
Jednakże badacze stwierdzili, że ci, którzy mieli skłonność do szumu w uszach, zwykle zmniejszali głośność muzyki, sugerując, że mogą już mieć ukrytą podatność na utratę słuchu w przyszłości.
Proponują monitorowanie szumów usznych i niską tolerancję na głośny hałas od najmłodszych lat, ponieważ mogą to być wczesne objawy przyszłego ubytku słuchu.
Czynniki ryzyka
Szumy uszne są częstym problemem w populacji ogólnej, szczególnie wśród osób z określonymi czynnikami ryzyka.
Obejmują one:
- narażenie na hałas z pracy, słuchawek, koncertów, materiałów wybuchowych i tak dalej
- palenie
- płeć, ponieważ mężczyźni są dotknięci bardziej niż kobiety
- utrata słuchu
- wieku, ponieważ osoby starsze są bardziej podatne
