Zespół naukowców z Francis Crick Institute w Londynie, w Wielkiej Brytanii, podjął się fascynującego badania nad nowymi możliwościami terapeutycznymi w leczeniu raka jelita grubego. Odkryli oni nowy cel dla leków, który wydaje się być mniej toksyczny niż obecnie stosowane terapie.
Zgodnie z danymi American Cancer Society (ACS), w Stanach Zjednoczonych w 2017 roku rak jelita grubego dotknął 135 430 osób. Szacuje się, że około 1 na 21 mężczyzn oraz 1 na 23 kobiet jest narażona na to schorzenie.
Obecnie dostępne opcje leczenia obejmują terapie miejscowe, takie jak chirurgia, radioterapia czy ablacja, oraz terapie układowe, w tym chemioterapię, immunoterapię i różne formy terapii celowanej.
Jak podkreśla Vivian Li, starszy badacz w tym projekcie: «Obecne metody leczenia raka jelita grubego są w większości ogólne, podczas gdy terapia celowana może przyczynić się do rozwoju spersonalizowanej medycyny w przyszłości.»
Nowe badanie identyfikuje białko, które «ma ogromny potencjał jako cel terapeutyczny w leczeniu raka jelita» – dodaje Li, która jest również liderem grupy badawczej w Francis Crick Institute.
Laura Novellasdemunt, naukowiec z Francis Crick Institute, jest główną autorką artykułu, a jej odkrycia opublikowano w renomowanym czasopiśmie naukowym.
Badanie genów APC i sygnalizacji Wnt
Jak wyjaśniają autorzy, rak jelita grubego jest często związany z mutacjami w tzw. genie APC. W zdrowym stanie gen APC odpowiada za kodowanie białka APC, które działa jako supresor guza.
Gen APC normalnie zapobiega niekontrolowanej proliferacji komórek, skutecznie hamując rozwój nowotworów. Jednak zmutowana forma tego genu jest powiązana z wieloma nowotworami, w tym rakiem jelita grubego, a mutacja ta zwiększa ryzyko zachorowania na raka okrężnicy o 10-20%.
Mutacje w genie APC prowadzą do nadaktywności szlaku sygnalizacji komórkowej, znanego jako szlak Wnt.
Jak wskazują Novellasdemunt i jej zespół, szlak Wnt odgrywa kluczową rolę w utrzymywaniu homeostazy tkankowej, regulując równowagę między proliferacją a apoptozą w tkankach.
Z tego powodu większość terapeutycznych interwencji ukierunkowanych na szlak Wnt okazuje się toksyczna dla różnych organów.
«Interwencje ukierunkowane na szlak Wnt wiążą się z ryzykiem toksyczności w prawidłowych tkankach, takich jak jelita, co ogranicza ich skuteczność terapeutyczną,» piszą autorzy.
Nowy cel leku może prowadzić do lepszej terapii
Jednak przy użyciu narzędzi do edycji genomu CRISPR, badacze zdołali usunąć gen APC w różnych punktach i odkryli nowe warianty genów, które aktywowały szlak Wnt na poziomie patologicznym.
Zidentyfikowane warianty genów kodowały białko o nazwie USP7. Dzięki edytowaniu genów i farmakologicznym interwencjom, badacze byli w stanie zredukować to białko.
Usunięcie USP7 prowadziło do osłabienia sygnalizacji Wnt w komórkach nowotworowych oraz spowolnienia wzrostu guzów u myszy. Co ważne, interwencje były ukierunkowane wyłącznie na komórki nowotworowe, nie zaburzając funkcji zdrowych komórek.
«Aktywacja USP7 w kontekście mutacji APC może stanowić nowy cel terapeutyczny dla większości przypadków raka jelita grubego,» podkreślają autorzy.
«Istnieje pilna potrzeba opracowania skuteczniejszych i mniej toksycznych leków do leczenia raka jelita. Odkryliśmy nowy cel terapeutyczny, który ma potencjał na poprawę terapii pacjentów w przyszłości,» mówi Laura Novellasdemunt.
Naukowcy planują teraz zbadać, czy usunięcie genu kodującego białko USP7 całkowicie zapobiegnie rozwojowi raka jelita grubego u myszy. To badanie może otworzyć nowe horyzonty w terapii onkologicznej, oferując nadzieję na lepsze leczenie dla pacjentów.
Nowe badania i odkrycia w 2024 roku
W 2024 roku kontynuowane są badania nad zastosowaniem terapii celowanej w leczeniu raka jelita grubego. Nowe badania wskazują na obiecujące wyniki w stosowaniu kombinacji terapii celowanej oraz immunoterapii, co prowadzi do zwiększenia przeżywalności pacjentów. W badaniach klinicznych testowane są również nowe inhibitory USP7, które mogą potencjalnie zrewolucjonizować sposób leczenia tego nowotworu.
Dodatkowo, prace nad identyfikacją biomarkerów predykcyjnych, które mogą pomóc w selekcji pacjentów do terapii celowanej, stają się coraz bardziej zaawansowane. Oczekuje się, że w nadchodzących latach przyniosą one przełomowe zmiany w podejściu do leczenia raka jelita grubego.
Obecne dane wskazują, że zaawansowanie w zrozumieniu genetycznych podstaw raka jelita grubego oraz nowoczesne metody edycji genów mogą znacząco poprawić skuteczność terapii, a tym samym jakości życia pacjentów. To ekscytujący czas dla onkologii, pełen potencjału i możliwości, które mogą prowadzić do bardziej spersonalizowanego oraz mniej toksycznego leczenia.
