Przewlekła obturacyjna choroba płuc dotyczy zespołu chronicznych chorób płuc, które ograniczają drogi oddechowe i powodują trudności w oddychaniu. Palenie jest najczęstszą przyczyną.
Warunki, które składają się na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) zwykle obejmują przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedmę płuc.
W Stanach Zjednoczonych 6,4 procent osób ma diagnozę POChP. Połowa osób z trudnościami w oddychaniu pozostaje niezdiagnozowana, a liczba może być wyższa.
Szybkie fakty dotyczące POChP
- POChP to zbiór chorób obejmujących rozedmę płuc i przewlekłe zapalenie oskrzeli.
- Może to być śmiertelne i prowadzić do poważnie obniżonej jakości życia.
- W Stanach Zjednoczonych 6,4 procent osób ma diagnozę POChP.
- Palenie jest główną przyczyną POChP, a rzucenie palenia może zmniejszyć szanse na śmierć. Jednak 1 na 4 osoby z POChP nigdy nie paliły.
- POChP nie może być wyleczona, lecz tylko poprzez leki wziewne, zewnętrzne zaopatrzenie w tlen i rehabilitację płucną.
Co to jest POChP?
POChP jest trwającą przez całe życie, nieuleczalną chorobą układu oddechowego. Obejmuje dwa główne warunki:
- Rozedma płuc, w której uszkodzone są pęcherzyki powietrzne płuc, powodując utratę elastyczności ich płuc, przez co płuca stają się dysfunkcyjne. Zmniejsza to efektywność płuc w wymianie gazu.
- Przewlekłe zapalenie oskrzeli, przewlekłe zapalenie wyściółki dróg oddechowych, które powoduje pogrubienie i zwiększoną produkcję śluzu. Zapalenie oskrzeli staje się przewlekłe, gdy utrzymuje się i jest oporne na leczenie.
Wiele osób cierpiących na POChP będzie miało obydwie te choroby, ale nasilenie każdego z nich będzie różne u poszczególnych osób.
Objawy astmy mogą na siebie nakładać się jako część POChP, a historia astmy może zwiększać ryzyko rozwoju choroby. Astma odnosi się do stanów zapalnych dróg oddechowych, które wywołują skurcz i nadmiernie reagują na substancje wdychane.
Trudności z oddychaniem i niedrożność dróg oddechowych pogarszają się z czasem. POChP to trzecia najczęstsza przyczyna zgonów w Stanach Zjednoczonych. Osoba z zaawansowaną POChP może nie być w stanie wspiąć się po schodach lub gotować i może potrzebować pomocy w oddychaniu z lekami i tlenem.
Objawy
POChP wywołuje niektóre lub wszystkie z następujących objawów:
- chroniczna i pogarszająca się duszność, szczególnie po wysiłku
- uporczywy kaszel
- nadmierne wytwarzanie plwociny
- zmęczenie
- świszczący oddech
- częste infekcje dróg oddechowych
W poważniejszych przypadkach mogą wystąpić:
- niebieski odcień warg lub paznokcie
- duszność podczas rozmowy
- brak czujności umysłowej
- szybkie bicie serca
Osoby z łagodnymi objawami mogą nie szukać pomocy. Departament Zdrowia i Opieki Społecznej USA szacuje, że 12 milionów Amerykanów nie zdiagnozowało POChP.
Komplikacje mogą obejmować:
- nawracające infekcje dróg oddechowych, takie jak zapalenie płuc
- problemy sercowe
- rak płuc
- wysokie ciśnienie krwi w tętnicach płucnych
- depresja, ze względu na niezdolność do prowadzenia aktywnego stylu życia
- utrata masy ciała
- niedożywienie
Te komplikacje mogą być śmiertelne. Najlepiej jest podjąć środki zapobiegawcze przeciwko nim po otrzymaniu diagnozy POChP. Dla tych, którzy palą, rzucenie palenia jest niezbędne. Dalsze palenie pogorszy objawy.
Przyczyny
Palenie jest główną przyczyną i czynnikiem ryzyka POChP w USA, a około 8 na 10 zgonów związanych z POChP jest palaczami.
Czynniki ryzyka
Poza paleniem tytoniu do czynników ryzyka zwiększających ryzyko rozwoju POChP należą:
- spalanie paliwa drzewnego i biomasy w pomieszczeniach
- czynniki genetyczne, takie jak niedobór antytrypsyny alfa-1, ważnego czynnika chroniącego płuca wytwarzanego przez wątrobę
- narażenie na zanieczyszczenia powietrza i toksyny w domu i w miejscu pracy
- słaba jakość powietrza w pomieszczeniach
- rodzinna historia POChP
Około 1 na 4 osoby, które rozwinęły się w USA, nigdy nie palili tytoniu.
Większość osób z POChP ma ponad 40 lat, gdy pojawiają się objawy. Jednak może rozpocząć się w młodszym wieku u osoby z zasadniczym problemem zdrowotnym, takim jak niedobór antytrypsyny alfa-1 lub zakażenie dróg oddechowych w wywiadzie jako dziecko.
Diagnoza
W przypadku rozpoznania POChP objawy muszą się utrzymywać lub ulegać pogorszeniu. Jeśli dana osoba ma te same objawy, ale objawy ustępują, mogą mieć inny stan.
Lekarz zapyta o historię rodzinną i medyczną oraz o historię palenia.
Test czynnościowy płuc zwany spirometrią może potwierdzić diagnozę. Mierzy ilość powietrza oddawanego w krótkim oddechu i prędkość przepływu powietrza w trakcie tego oddechu. Pacjent wdmuchuje się twardo w rurkę przymocowaną do spirometru, która zapewnia odczyt.
Ten test określa, jak dobrze płuca działają na różnych poziomach.
Inne testy czynnościowe płuc są dostępne, jeśli spirometria okaże się niejednoznaczna, na przykład test pojemności płuc. Pomocne mogą być również badania krwi i zdjęcia klatki piersiowej z prześwietleniem promieniami rentgenowskimi lub skanem CT.
Leczenie
Nie ma lekarstwa na POChP, ale opcje postępowania mogą złagodzić objawy, poprawić jakość życia, zmniejszyć komplikacje i zmniejszyć tempo upośledzenia czynności płuc.
Zaprzestanie palenia
Palenie jest jedną z głównych przyczyn i agitatorów POChP. Rzucenie palenia może poprawić objawy i spowolnić postęp choroby.
Wspierające interwencje medyczne obejmują:
- doradztwo indywidualne i grupowe
- nikotynowa terapia zastępcza dostępna bez recepty, na przykład plastry nikotynowe
- leki dostępne na receptę, takie jak bupropion (Zyban) lub wareniklina (Chantix)
Rzucenie palenia może również zapobiec rozwojowi POChP w przyszłości.
Farmakoterapia
Leczenie farmakologiczne może pomóc złagodzić objawy, ale nie zmienia naturalnego przebiegu choroby, wyleczyć POChP lub odwrócić uszkodzone funkcje płuc. Leżący u podstaw spadek czynności płuc prawdopodobnie utrzyma się w tym samym tempie.
Często przepisywane są następujące leki:
- Leki rozszerzające oskrzela rozluźniają mięśnie wokół dróg oddechowych, dzięki czemu drogi oddechowe mogą się otwierać, ułatwiając oddychanie.
- Glukokortykoidy są sterydami, które mogą zmniejszać zapalenie POChP i astmy w połączeniu z lekami rozszerzającymi oskrzela.
Dawki leku są zwykle dostarczane bezpośrednio do płuc za pomocą urządzeń do inhalacji, takich jak inhalatory z odmierzaną dawką (MDI), inhalatory suchego proszku (DPI) lub maszyny do nebulizacji.
Wirusy grypy mogą powodować poważne problemy zdrowotne u osób z POChP, dlatego muszą otrzymywać coroczne szczepienia.
Osoby cierpiące na POChP są również bardziej narażone na zapalenie płuc. Szczepionka przeciw pneumokokom może być dobrym środkiem zapobiegawczym przeciwko powikłaniom. Zalecane są również regularne wzmacniacze tężca, które obejmują ochronę przed kokluszem.
Terapia tlenowa
Tlen jest podawany przez maskę lub zęby nosowe, jeśli poziom tlenu we krwi jest bardzo niski. Sprzęt może być używany w domu, w sposób ciągły lub o określonych porach dnia.
Ten rodzaj terapii może pomóc niektórym osobom z POChP żyć dłużej, lepiej spać, wykonywać codzienne zadania z mniejszą liczbą przeszkód i chronić główne organy przed uszkodzeniem.
Chirurgia
Procedury chirurgiczne są traktowane jako ostateczność w leczeniu POChP.
Zawierają:
- przeszczep płuc
- bullektomia, której celem jest usunięcie większych worków powietrznych, zwanych pęcherzykami, które mają wpływ na oddychanie
- operacja redukcji objętości płuc lub usunięcie uszkodzonej tkanki z płuc w celu poprawy funkcji.
Operacje płuc u pacjentów z POChP mogą prowadzić do powikłań śmiertelnych i nie-zgryzowych, w tym infekcji i bliznowacenia. Mogą również pogarszać objawy.
Poniżej znajduje się trójwymiarowy model POChP, który jest w pełni interaktywny.
Zbadaj model za pomocą podkładki pod mysz lub ekranu dotykowego, aby dowiedzieć się więcej o POChP.
Zarządzanie
Postępowanie w POChP często wiąże się z ustąpieniem stanu duszności. Ćwiczenia oddechowe, takie jak „oddychanie brzucha” i „oddychanie wargami zaciśniętymi ustami” mogą pomóc zmniejszyć uczucie braku tchu.
Amerykańskie Stowarzyszenie Płuc dostarczyło kilka przydatnych filmów pomocnych w nauce tych technik oddychania.
Rehabilitacja pulmonologiczna
Rehabilitacja płucna to program organizowany przez multidyscyplinarną grupę pracowników służby zdrowia, która pomaga w codziennych czynnościach i jakości życia.
Zindywidualizowany zestaw interwencji może obejmować:
- program ćwiczeń fizycznych
- ćwiczenia oddechowe
- szkolenie w zakresie zarządzania chorobami
- poradnictwo żywieniowe i psychologiczne
Program ma na celu maksymalizację niezależności społecznej dla osób z POChP.
Amerykańskie Stowarzyszenie Rehabilitacji Układu Krążenia i Płuc (AACPR) posiada katalog certyfikowanych programów rehabilitacji płucnej.
Perspektywy
Oczekiwana długość życia osoby z POChP zależy w dużej mierze od tego, czy palą i jak poważne są ich uszkodzenia płuc po zdiagnozowaniu.
Osoby niepalące z POChP lub osoby z mniej nasilonymi objawami rzadziej tracą znaczące lata z życia.
Palacze na wzmocnionym etapie POChP tracą jednak około 6 lat oczekiwanej długości życia, z wyjątkiem 4 lat, w których rozpoczyna się samo palenie.
POChP jest nieodwracalna, ale palacze mogą zmniejszyć ryzyko przez rzucenie palenia tak szybko, jak to możliwe.
