Przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne (PMDD) to poważna odmiana zespołu napięcia przedmiesiączkowego, z którą zmaga się około 3-8% kobiet w wieku rozrodczym. Objawy PMDD różnią się od tych występujących w PMS, ponieważ są znacznie bardziej intensywne i mogą poważnie zakłócać codzienne życie.
To przewlekłe schorzenie wymaga odpowiedniego leczenia w momencie jego wystąpienia. Dostępne terapie obejmują zarówno modyfikacje stylu życia, jak i leki, które mogą pomóc w złagodzeniu objawów.
W artykule tym Centrum Wiedzy szczegółowo analizuje przyczyny, objawy oraz metody diagnozy tego wyniszczającego stanu, a także dostępne opcje leczenia dla osób, które borykają się z tym problemem.
Szybkie fakty na temat PMDD
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego. Więcej szczegółów i informacje pomocnicze można znaleźć w głównym artykule.
- PMDD jest znacznie poważniejsze niż PMS i wymaga specjalistycznego leczenia.
- PMDD występuje rzadziej niż PMS.
- Objawy PMDD najczęściej pojawiają się w drugiej połowie cyklu menstruacyjnego.
- U niektórych kobiet objawy PMDD mogą utrzymywać się aż do menopauzy.
- Objawy PMDD są na tyle intensywne, że często uniemożliwiają normalne funkcjonowanie w życiu codziennym.
Objawy PMDD
Choć PMDD i PMS mają pewne wspólne cechy, objawy PMDD są znacznie bardziej nasilone. Zazwyczaj występują one w tygodniu przed miesiączką i ustępują w ciągu kilku pierwszych dni po jej rozpoczęciu.
Kobiety z PMDD często doświadczają poważnych trudności w codziennym funkcjonowaniu. Objawy tego stanu mogą wpływać na ich relacje, a także zakłócać rutyny zarówno w domu, jak i w pracy.
Do najczęstszych objawów PMDD należą:
- Ciężkie zmęczenie
- Zmiany nastroju, w tym drażliwość, depresja i lęk
- Trudności z koncentracją
- Palpitacje serca
- Paranoja oraz problemy z obrazem siebie
- Problemy z koordynacją
- Zapomnienie
- Wzdęcia, zwiększony apetyt oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe
- Bóle głowy
- Skurcze mięśni, drętwienie lub mrowienie kończyn
- Problemy skórne, takie jak trądzik, egzema czy zaostrzenie innych chorób skóry
- Uderzenia gorąca
- Zawroty głowy
- Półomdlały
- Bezsenność
- Zatrzymanie płynów, tkliwość piersi, zmniejszenie produkcji moczu
- Zmiany widzenia oraz dolegliwości oczu
- Dolegliwości układu oddechowego, takie jak alergie i infekcje
- Bolesne miesiączki oraz obniżone libido.
Przyczyny PMDD
Naukowcy wciąż poszukują dokładnych przyczyn PMDD oraz jego odpowiednika, PMS. Istnieją sugestie, że PMDD może być wynikiem nieprawidłowej reakcji mózgu na wahania hormonów w cyklu menstruacyjnym, co prowadzi do niedoboru serotoniny, istotnego neuroprzekaźnika.
Niektóre kobiety są bardziej podatne na PMDD, zwłaszcza te z osobistą lub rodzinną historią depresji poporodowej, zaburzeń nastroju lub depresji.
Diagnoza PMDD
Ze względu na podobieństwo objawów PMDD do innych schorzeń, pracownicy służby zdrowia zazwyczaj przeprowadzają badanie fizyczne, zbierają wywiad medyczny i mogą zlecić dodatkowe testy w celu wykluczenia innych stanów. W procesie diagnostycznym wykorzystuje się również wykres objawów, aby określić, jak objawy pacjenta korelują z ich cyklem menstruacyjnym.
Zgodnie z wytycznymi Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, objawy PMDD muszą występować przez co najmniej dwa kolejne cykle menstruacyjne przed postawieniem diagnozy. Objawy powinny występować na tydzień przed rozpoczęciem miesiączki i ustępować w ciągu kilku pierwszych dni po jej rozpoczęciu, a także poważnie wpływać na codzienne życie.
Aby zdiagnozować PMDD, pacjentka musi doświadczyć przynajmniej jednego z następujących objawów:
- Uczucia smutku lub beznadziejności
- Uczucia niepokoju i napięcia
- Zmiany nastroju
- Uczucia złości lub drażliwości.
Inne objawy PMDD mogą obejmować:
- Apatia wobec codziennych czynności, często związana z wycofaniem społecznym
- Trudności z koncentracją
- Zmęczenie
- Zmiany apetytu
- Problemy ze snem – nadmierna senność lub bezsenność
- Poczucie przytłoczenia lub braku kontroli.
Inne fizyczne objawy PMDD mogą zawierać tkliwość lub obrzęk piersi, bóle głowy, bóle stawów i mięśni, wzdęcia oraz przyrost masy ciała.
Aby postawić diagnozę PMDD, pacjentka musi wykazywać w sumie pięć lub więcej z wymienionych objawów.
Leczenie PMDD
Leczenie PMDD może obejmować:
- Antydepresanty SSRI, takie jak fluoksetyna (Prozac, Sarafem), sertralina (Zoloft), paroksetyna (Paxil) i citalopram (Celexa)
- Doustne środki antykoncepcyjne
- Analogi hormonu uwalniającego gonadotropinę, takie jak leuprolid (Lupron), nafarelina (Synarel) i goserelina (Zoladex)
- Danazol (Danocrine)
- Leki przeciwzapalne
- Ekstrakt z chrząszczy
- Suplementacja diety wapniem, witaminą B6, magnezem i witaminą E.
- Zmiany w diecie: ograniczenie spożycia cukru, soli, kofeiny i alkoholu, a zwiększenie białka i węglowodanów
- Techniki ćwiczeń oraz metody radzenia sobie ze stresem.
Jeżeli podejrzewasz, że doświadczasz objawów PMDD, koniecznie porozmawiaj ze swoim lekarzem. Objawy PMDD mogą być długotrwałe, dlatego zaleca się jak najszybsze podjęcie leczenia.
Najnowsze wydarzenia na temat PMDD z wiadomości MNT
W ostatnich badaniach podjęto próbę przeglądu dostępnych metod leczenia ciężkiego zespołu napięcia przedmiesiączkowego.
Zespół naukowców z University of Texas Southwestern Medical Center w Dallas ma nadzieję, że ich obszerna analiza dowodów i wytycznych dotyczących leczenia pomoże pracownikom służby zdrowia w wyborze najlepszych metod terapeutycznych dla pacjentów z PMDD.
PMDD to skomplikowana forma PMS. Dowiedz się więcej o PMS, w tym o dostępnych opcjach leczenia i metodach zapobiegania temu schorzeniu.
Nowe badania nad PMDD w 2024 roku
W 2024 roku pojawiło się wiele nowych badań dotyczących PMDD, które dostarczają cennych informacji na temat skuteczności różnych terapii. Naukowcy analizują, jak zmiany w stylu życia, takie jak regularna aktywność fizyczna i odpowiednia dieta, mogą znacząco wpłynąć na łagodzenie objawów PMDD. Badania pokazują, że włączenie technik mindfulness oraz terapii kognitywno-behawioralnej może przynieść ulgę wielu kobietom z tym schorzeniem.
Dodatkowo, nowe dane wskazują na potencjalne korzyści ze stosowania suplementów diety, takich jak magnez i witamina D, w leczeniu PMDD. Większość pacjentek raportuje poprawę samopoczucia oraz zmniejszenie intensywności objawów po wprowadzeniu tych suplementów do codziennej diety.
Warto również zauważyć, że badania nad genetycznymi predyspozycjami do PMDD stają się coraz bardziej popularne. Zrozumienie, jakie czynniki mogą predysponować niektóre kobiety do wystąpienia tego schorzenia, może pomóc w opracowaniu skuteczniejszych strategii zapobiegania i leczenia.
