Naukowcy twierdzą, że odkryli, że oddychanie niskim poziomem tlenu w krótkich seriach może pomóc w poprawie mobilności osób z urazami rdzenia kręgowego. Jest to zgodne z badaniem opublikowanym w prestiżowym czasopiśmie.
Uszkodzenie rdzenia kręgowego (SCI) definiuje się jako przerwanie nerwów przywiązanych do rdzenia kręgowego. Gdy nerwy są uszkodzone, może to prowadzić do zmniejszenia czucia w ciele oraz utraty zdolności poruszania się, w tym niezdolności do chodzenia.
Według National Spinal Cord Injury Statistical Center (NSCISC) w Stanach Zjednoczonych każdego roku odnotowuje się około 12 000 nowych przypadków uszkodzenia rdzenia kręgowego.
Randy D. Trumbower z Emory University w Atlancie, GA, wskazuje, że około 59% wszystkich urazów kręgosłupa to urazy niekompletne, co oznacza, że istnieje możliwość częściowego lub całkowitego odzyskania funkcji.
«Niestety, osoby z tym rodzajem urazu rzadko odzyskują zdolność normalnego chodzenia» – dodaje Trumbower.
Jednak badacze są przekonani, że ich nowa terapia może przynieść nadzieję pacjentom, którzy stracili mobilność na skutek urazów rdzenia kręgowego.
Pacjenci narażeni na leczenie hipoksji
Aby dotrzeć do swoich wyników, badacze przeanalizowali grupę 19 osób, które doznały urazów kręgosłupa w przedziale między poziomami C2 (szyjnym) a T12 (piersiowym) kręgosłupa.
Uczestnicy nie mieli skręcenia stawów i byli zdolni do wykonania przynajmniej jednego kroku bez pomocy innych.
Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy. W pierwszej grupie dziewięć osób poddano leczeniu hipoksją – krótkim okresom oddychania niskim poziomem tlenu – lub pozorowanemu leczeniu (kontrolnemu), w którym uczestnicy otrzymywali jedynie normalny poziom tlenu. Po dwóch tygodniach obie grupy zmieniły rodzaj terapii.
Leczenie hipoksją polegało na oddychaniu niskim poziomem tlenu przez maskę przez 90 sekund, a następnie 60 sekund normalnego poziomu tlenu, przez 40 minut dziennie przez 5 dni.
Druga grupa otrzymała leczenie hipoksją lub pozorowane, a następnie była proszona o jak najszybsze chodzenie przez 30 minut w ciągu godziny od zakończenia terapii. Po dwóch tygodniach również zmieniono ich rodzaj leczenia.
Badacze monitorowali szybkość oraz wytrzymałość uczestników przed rozpoczęciem badania, w pierwszym i piątym dniu leczenia oraz po 1 i 2 tygodniach od zakończenia terapii.
Wytrzymałość «wzrosła o 250%»
Odkrycia wykazały, że w teście chodzenia na dystansie 10 metrów uczestnicy, którzy korzystali z leczenia hipoksją, pokonywali trasę średnio o 3,8 sekundy szybciej w porównaniu do czasu, gdy oddychali jedynie normalnym poziomem tlenu.
W teście, który oceniał, jak daleko badani mogli przejść w ciągu 6 minut, ci, którzy odbyli terapię hipoksją i następnie chodzili, zwiększyli swoją wytrzymałość o średnio 100 metrów – co stanowi wzrost o 250% w porównaniu do grupy kontrolnej.
Ogólnie wszyscy uczestnicy wykazali poprawę w zakresie zdolności chodzenia. Ponadto, ponad 30% z nich zwiększyło prędkość chodzenia o co najmniej 1/10 metra na sekundę, a 70% poprawiło swoją wytrzymałość o co najmniej 50 metrów.
W artykule redakcyjnym związanym z badaniem, Michael G. Fehlings z University of Toronto w Kanadzie formułuje hipotezę na temat działania terapii hipoksją:
«Jednym z pytań, które nasuwa się w kontekście tego badania, jest to, jak terapia, która wymaga od ludzi oddychania niskim poziomem tlenu, może wspierać ruch, zwłaszcza u osób z zaburzeniami funkcji płuc i zdolnościami motorycznymi.»
Jedną z możliwych odpowiedzi jest to, że serotonina rdzeniowa, neuroprzekaźnik, uruchamia kaskadę zmian w białkach, które mogą przywrócić połączenia w rdzeniu kręgowym.
Badacze jednak ostrzegają, że przewlekła lub długotrwała terapia hipoksją powinna być przeprowadzana wyłącznie przez wykwalifikowany personel w kontrolowanym środowisku medycznym, aby uniknąć poważnych obrażeń.
Niedawno opublikowano badania dotyczące rozwoju pęcherza protetycznego, który może pomóc w kontrolowaniu moczu u osób z uszkodzeniem rdzenia kręgowego.
Nowe badania i ich implikacje
W ostatnich latach podjęto wiele inicjatyw badawczych, które koncentrują się na rehabilitacji osób z urazami rdzenia kręgowego. W szczególności badania nad nowymi metodami terapeutycznymi, takimi jak terapie regeneracyjne, stają się coraz bardziej popularne. Na przykład, terapie komórkowe i biomateriałowe zyskują na znaczeniu jako potencjalne metody leczenia, które mogą wspierać regenerację uszkodzonych nerwów.
Dodatkowo, technologia noszona, taka jak egzoszkielety, zyskuje na popularności w rehabilitacji pacjentów z uszkodzeniami rdzenia kręgowego, umożliwiając im powrót do aktywności fizycznej i poprawiając jakość życia. Badania wskazują, że takie urządzenia mogą nie tylko wspierać mobilność, ale także przyczyniać się do poprawy funkcji układu krążenia i metabolizmu.
Naukowcy nieustannie poszukują nowych sposobów na poprawę jakości życia osób z urazami rdzenia kręgowego. Zmiany w podejściu do rehabilitacji, w tym integracja psychologii i terapii zajęciowej, mogą przynieść nowe możliwości w odbudowie zdolności motorycznych i funkcji życiowych. W miarę postępu technologii i badań, możemy spodziewać się nowych innowacji, które jeszcze bardziej poprawią perspektywy dla pacjentów z uszkodzeniami rdzenia kręgowego.
