Jaki jest związek pomiędzy FEV1 i COPD?

FEV1 lub wymuszona objętość wydechowa to pomiar pobrany z badania czynności płuc. Oblicza ilość powietrza, jaką dana osoba może wydmuchać z płuc w ciągu 1 sekundy.

Wypracowanie wartości FEV1 osoby może pomóc w rozpoznaniu przewlekłej choroby płuc, takiej jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Pomiary FEV1 i inne pozwalają również lekarzom zrozumieć, jak ciężka jest choroba i śledzić jej postęp w czasie.

W tym artykule wyjaśniono rolę wartości FEV1 w ocenie zaawansowania, diagnostyce i leczeniu POChP.

Wartości FEV1 i COPD

POChP to termin używany do opisania pewnych schorzeń wpływających na oddychanie, takich jak przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc.

Może on obejmować zapalenie i śluz w drogach oddechowych lub uszkodzenie płuc, które prowadzą do trudności w oddychaniu.

Osoby już zdiagnozowane z POChP lub osoby podejrzane o POChP lub związane z nimi schorzenia powinny przejść test czynnościowy płuc, aby określić ich wartość FEV1.

Test czynnościowy płuc jest również nazywany testem spirometrycznym. Polega on na silnym oddychaniu w ustniku.

Wartości FEV1, które są niższe od średniej, wskazują na obecność POChP lub inny stan, który powoduje trudności w oddychaniu.

Normalne zakresy dla FEV1

Normalne wartości FEV1 są różne dla poszczególnych osób i mogą zależeć od następujących czynników:

• wiek
• płeć
• wysokość
• wyścigi

Możliwe jest uzyskanie oszacowanej normalnej wartości FEV1 z kalkulatora wartości referencyjnej spirometrii dostarczonego przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC). To da przewidywany odczyt w oparciu o średnie wartości osób zdrowych w tym samym wieku, płci, wzrostu i rasy.

Osoby, które znają już wartość FEV1, mogą wprowadzić ją do kalkulatora CDC, aby zobaczyć ich wyniki jako procent przewidywanej średniej wartości ich statusu.

W POChP niższe wyniki FEV1 zwykle sugerują poważniejszą chorobę.

FVC i FEV1

Odczyt FEV1 jest tylko jednym pomiarem pobranym z testu czynności płuc. FVC, czyli wymuszona pojemność życiowa, to kolejna ważna lektura.

FVC pokazuje ilość powietrza, jaką dana osoba może wydychać, szybko i zdecydowanie po głębokim wdechu. Pomiar FEV1 jest rejestrowany podczas pierwszej sekundy testu FVC.

Podobnie jak w przypadku odczytów FEV1, wyniki FVC są porównywane ze średnimi wartościami dla zdrowych osób, które mają taki sam wiek, wzrost i wagę, jak badana osoba. Niższe odczyty FVC mogą wskazywać na bardziej zaawansowane stadia POChP.

Stosunek FVC i FEV1 może pomóc lekarzom zdiagnozować specyficzny typ choroby płuc u danej osoby. Aby obliczyć ten stosunek, lekarz dzieli odczyt FVC przez wynik FEV1.

Według Instytutu Płuc, gdy wartość FEV1 jest mniejsza niż 80 procent FVC, wskazuje to, że występuje obturacyjna choroba płuc, taka jak COPD.

Stopień zaawansowania POChP i FEV1

Osoby, które już mają diagnozę POChP, mogą określić stopień zaawansowania choroby za pomocą wyniku FEV1. Aby to zrobić, osoba będzie musiała obliczyć odczyt FEV1 jako procent przewidywanej wartości dla zdrowych osób w tym samym wieku, płci, wzrostu i rasy.

Globalna inicjatywa dotycząca przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (GOLD) określa POChP na podstawie następujących wartości procentowych FEV1:

Jednakże GOLD zauważa, że ​​istnieje słabe powiązanie między FEV1, objawami danej osoby i jej stanem zdrowia. W związku z tym ocena przebiegu objawów przez lekarza jest również ważna w procesie stopniowania POChP.

Diagnostyka FEV1 i POChP

FEV1 stosuje się w połączeniu z innymi testami, aby pomóc w diagnozowaniu POChP.

Rozpoznanie POChP może obejmować:

• Odczyt FEV1
• Odczyt FVC
• Stosunek FEV1 / FVC
• ocena objawów
• historie medyczne i rodzinne
• testy obrazowania, takie jak skanowanie rentgenowskie lub tomografia komputerowa (CT)
• test gazometrii krwi tętniczej, w celu zbadania poziomu tlenu we krwi

Wielu lekarzy stosuje również test oceny POChP (CAT), aby dowiedzieć się, w jaki sposób POChP wpływa na życie danej osoby. Lekarze wykorzystają wyniki badania CAT wraz z innymi wynikami testów, aby określić stopień i ciężkość POChP.

Zarządzanie FEV1 i POChP

POChP jest postępującą chorobą, co oznacza, że ​​z czasem ulega pogorszeniu. Dalsze badania czynności płuc są przeprowadzane na pacjentach z POChP w celu śledzenia postępów choroby, która zmienia się w zależności od osoby.

Wyniki tych testów pomogą jednostce i lekarzowi zrozumieć postępy POChP w miarę upływu czasu.

Lekarze wykorzystują te wyniki również przy podejmowaniu decyzji o zmianach w planach leczenia i przy formułowaniu zaleceń dotyczących stylu życia danej osoby.

Wielu ekspertów zaleca ponowne sprawdzenie wyników FEV1, gdy osoba z POChP doświadcza znaczących zmian w swoich objawach, zamiast rutynowego planowania testów czynnościowych płuc.

Osoby palące mogą wymagać więcej testów, ponieważ ich objawy są bardziej prawdopodobne w porównaniu z osobami, które nie palą.

Jakie kroki może podjąć osoba z POChP?

Osoby z POChP powinny regularnie uczestniczyć w spotkaniach lekarskich i wypełniać zalecane testy czynności płuc. Ponadto znajomość odczytów FEV1 i FVC pomoże im zrozumieć powagę ich stanu.

Wyniki te pomagają opracować plan leczenia, który dana osoba powinna ściśle przestrzegać.

Istnieją inne kroki, które osoba z POChP może podjąć, aby złagodzić objawy i spowolnić postęp choroby. Obejmują one:

• rzucenie palenia, najczęstszą przyczyną POChP
• jedzenie zdrowej diety
• robienie regularnej aktywności fizycznej
• uczestnictwo w programie rehabilitacji płuc
• unikanie ekspozycji na czynniki drażniące, takie jak zanieczyszczenie powietrza, opary chemiczne i pył
• za pomocą tlenoterapii zgodnie z zaleceniami

Ważne jest również poinformowanie lekarza, jeśli dana osoba zauważy jakiekolwiek zmiany w objawach. Objawy nawrotu POChP obejmują nasilenie:

• trudności w oddychaniu
• ucisk w klatce piersiowej
• kaszel i produkcja śluzu
• trudności w wykonywaniu codziennych czynności
• duszność
• świszczący oddech

Na wynos

FEV1 jest bardzo użytecznym pomiarem, który jest brany podczas testu czynności płuc. Wartość FEV1 może być stosowana wraz z innymi testami do diagnozowania POChP i innych chorób płuc.

FEV1 pomaga również w ocenie stopnia zaawansowania choroby i postępowaniu z nią oraz pozwala lekarzom monitorować postępy POChP w czasie. Ponieważ zmienia się pojemność płuc osoby, tak samo jak ich pomiary FEV1.

Większość osób z POChP będzie musiała przejść dodatkowe badania czynnościowe płuc, aby sprawdzić FEV1, chociaż palacze lub osoby, u których występują zmiany w objawach POChP, mogą wymagać częstszych badań.