Nowe badania przeprowadzone w Szwecji ujawniają, że opryszczka narządów płciowych może być znacznie bardziej ukryta, niż wcześniej przypuszczano. To, że masz widoczne objawy zakażenia, nie oznacza, że jesteś wolny od wirusa. Zaskakująco tylko czterech na dziesięciu pacjentów z opryszczką narządów płciowych zdaje sobie sprawę, że jest chory. Co więcej, jedna trzecia z tych osób nie była świadoma swojego zakażenia, mimo zgłaszania typowych objawów podczas wizyty kontrolnej.
Matilda Berntsson podzieliła się interesującymi informacjami:
«1 014 pacjentów, którzy odwiedzili poradnie zdrowia seksualnego, klinikę skórną Sahlgrenska University Hospital oraz poradnię zdrowia seksualnego Sesam, zostało przebadanych pod kątem wirusa opryszczki pospolitej typu 2. Obecność przeciwciał we krwi oznacza, że dana osoba jest zarażona wirusem. Warto zauważyć, że nasze postrzeganie opryszczki narządów płciowych jest często mylne – wiele osób nosi wirusa, nie zdając sobie z tego sprawy. Niespecyficzne i nawracające objawy w okolicy narządów płciowych mogą być objawem nierozpoznanej opryszczki, którą można wykryć za pomocą prostego testu u lekarza.»
Jeśli masz jakiekolwiek obawy, nie zwlekaj – umów się na wizytę. Nie czekaj, aż pojawią się otwarte rany lub inne widoczne objawy.
Opryszczka narządów płciowych, wywoływana przez wirus opryszczki typu 2, przenosi się głównie poprzez kontakt seksualny. Na całym świecie ponad 500 milionów ludzi cierpi na to schorzenie. W krajach zachodnich od 10 do 30% populacji jest nosicielami wirusa, co czyni go jednym z najczęściej występujących infekcji przenoszonych drogą płciową.
Wirus ten powoduje bolesne owrzodzenia i pęcherze w okolicy narządów płciowych, a w rzadkich przypadkach może prowadzić do poważnych infekcji mózgu i rdzenia kręgowego. Infekcja wirusem opryszczki trwa do końca życia, a obecnie nie ma skutecznych leków ani szczepionek na opryszczkę narządów płciowych. Warto dodać, że wirus opryszczki pospolitej typu 1, który zazwyczaj powoduje opryszczkę wargową, również może zakażać narządy płciowe, lecz rzadko wywołuje powtarzające się problemy.
Berntsson kontynuuje:
«Jeśli występują objawy i/lub wyniki badań sugerują opryszczkę, dostępne są skuteczne metody diagnostyki. Zgłoszone objawy można leczyć lekami, które przynoszą ulgę, a codzienne, zapobiegawcze leczenie może być stosowane przez dłuższy okres, w którym nawroty są częste.»
W powiązanym artykule opublikowanym w The Journal of American Medical Association, Anna Wald, M. D., M.P.H., z University of Washington i Fred Hutchinson Cancer Research Center w Seattle dodaje:
«Nasze odkrycia sugerują, że zarządzanie najlepszymi praktykami u osób zakażonych HSV-2, które dowiadują się o swoim zakażeniu podczas testów serologicznych, powinno obejmować wskazówki dotyczące postępowania w przypadku objawów narządów płciowych, a także porady dotyczące możliwości przeniesienia. Jest to zarówno problem pacjenta, jak i zdrowia publicznego. Głównym zmartwieniem wielu osób seropozytywnych HSV-2 jest ryzyko przeniesienia wirusa na partnerów seksualnych, co, jak pokazuje nasze doświadczenie, jest istotnym źródłem niepokoju u pacjentów z opryszczką narządów płciowych.»
Wald podsumowuje najlepsze praktyki zapobiegania i przenoszenia:
«Używanie prezerwatyw, codzienne podawanie walacyklowiru oraz ujawnianie swojego stanu serologicznego HSV-2 znacząco zmniejszają ryzyko przeniesienia wirusa. Niestety, te metody docierają do niewielkiej części populacji i nie przynoszą znaczącego wpływu na seroprewalencję HSV-2 w populacji. Jedną z przyczyn tego ograniczonego efektu jest fakt, że niewiele osób jest świadomych swojego zakażenia genitalnego HSV-2, a rutynowe badania serologiczne, mimo dostępności, są zalecane jedynie w ograniczonym zakresie. W związku z tym potrzebne są dalsze dyskusje na temat programów kontrolnych dla HSV-2 w Stanach Zjednoczonych.»
Źródła: informacja prasowa i czasopismo American Medical Association
Napisane przez Sy Kraft
Nowe Badania i Wnioski na Rok 2024
W 2024 roku badania nad opryszczką narządów płciowych wciąż dostarczają ważnych informacji. Nowe analizy pokazują, że innowacyjne metody diagnostyczne, takie jak testy PCR, mogą znacznie poprawić wczesne wykrywanie wirusa. Wzrost świadomości społecznej na temat opryszczki i jej ukrytej natury staje się kluczowy w profilaktyce. Coraz więcej ludzi decyduje się na regularne badania, co może wpłynąć na zmniejszenie liczby przypadków zakażeń.
Ostatnie badania sugerują także, że leczenie antywirusowe, takie jak walacyklowir, nie tylko zmniejsza objawy, ale również może ograniczać transmisję wirusa. W związku z tym, ważne jest, aby pacjenci edukowali się na temat dostępnych opcji terapeutycznych i regularnie konsultowali się z lekarzami.
Warto również zauważyć, że badania nad szczepionkami przeciwko HSV-2 są na coraz bardziej zaawansowanym etapie. Nowe terapie rozwojowe mogą w przyszłości oferować nadzieję na skuteczną profilaktykę tej powszechnej infekcji. W miarę jak badania postępują, istotne jest, aby osoby zarażone i ich partnerzy seksualni byli dobrze poinformowani, co pomoże w ograniczeniu stygmatyzacji i promowaniu zdrowia publicznego.