Nadmierna senność to stan, w którym dana osoba doświadcza znaczących epizodów senności, nawet po 7 godzinach lub więcej snu o wysokiej jakości.
Inne terminy używane do opisania hipersomalności obejmują nadmierną senność w ciągu dnia, nadmierną senność w ciągu dnia i nadmierną senność.
Czym jest hypersomnolence?
Wiele osób znajduje się w trudnej sytuacji życiowej pozbawionej snu lub nadmiernie zmęczone. Z drugiej strony, osoba z hipersomalnością może odczuwać potrzebę snu nawet po tym, jak spali dobrze przez zalecaną liczbę godzin.
Nadmierna senność może być problematyczna, ponieważ wpływa na umiejętności danej osoby w pracy i szkole. Może również wpływać na ich bezpieczeństwo podczas jazdy i może wskazywać na podstawowe zaburzenie medyczne.
Objawy hipersomalności pojawiają się zwykle u osób w wieku od 17 do 24 lat. Według artykułu w czasopiśmie średni wiek zachorowania wynosi 21,8 lat.
Nieleczona hipersomalność może wpływać na jakość życia danej osoby.
Objawy
U osób z hipersomalnością nadmierna senność nie jest spowodowana innym zaburzeniem medycznym lub lekami.
Głównym objawem hipersomalności jest nadmierna senność, mimo że osoba ma 7 godzin snu na dobę. Inne objawy to:
- zasypiając kilka razy w ciągu dnia
- zażywanie drzemek, aby zwalczyć senność, ale nie obudzić się odświeżone
- spanie dłużej niż 9 godzin, ale nie czuje się wypoczęty
- mając trudności z przebudzeniem ze snu
- czując się zdezorientowany lub walczący, próbując się obudzić
Nadmierne spanie może powodować problemy w pracy, szkole lub w innych codziennych czynnościach.
Hipersomalność ma trzy kategorie: ostra, podostra i uporczywa.
- ostra hipersomoscencja, trwająca 1 miesiąc lub krócej
- podostra hipersomalność, trwająca od 1 do 3 miesięcy
- utrzymująca się hipersomalność, trwająca dłużej niż 3 miesiące
Hipomaniofencja jest podobna do innej choroby snu znanej jako narkolepsja, ponieważ ludzie doświadczają epizodów senności w ciągu dnia.
Jednak osoby z narkolepsją często opisują epizody senności jako nagłe ataki snu. W przeciwieństwie do tego epizody hipersomalności mają tendencję do stopniowego pojawiania się.
Przyczyny
Naukowcy wciąż pracują nad rozpoznaniem, jakie interakcje w mózgu powodują hipersomnencję. Możliwe, że ludzie mają zwiększoną ilość substancji chemicznych w mózgu, o których wiadomo, że wywołują senność. Ten wzrost może działać podobnie jak pigułka nasenna.
Chociaż naukowcy nie zidentyfikowali jeszcze konkretnej substancji lub cząsteczki, która może uczestniczyć w hipersomalności, uważają, że oddziałuje ona z substancją zwaną kwasem y-aminomasłowym (GABA), która jest odpowiedzialna za promowanie snu w mózgu. Leki uspokajające stosowane w chirurgii na tej samej substancji GABA, aby utrzymać osobę we śnie podczas operacji.
Czynniki ryzyka dla rozwijającej się hiperspunencji obejmują:
- naprężenie
- nadmierne spożycie alkoholu
- poprzednia historia infekcji wirusowej
- poprzednia historia urazu głowy
- wywiad rodzinny dotyczący hipersomalności
- medyczna historia depresji, nadużywania substancji, choroby afektywnej dwubiegunowej, choroby Alzheimera lub choroby Parkinsona
Chociaż są to znane czynniki ryzyka i potencjalne czynniki przyczyniające się do tego stanu, niektóre osoby mogą mieć hipersomalność bez znanej przyczyny.
Nadmierna senność bez znanej przyczyny nazywana jest idiopatyczną hipersomością, która dotyka około 0,01 do 0,02 procent populacji.
Diagnoza
Hipersomalność jest jedną z wielu chorób opisanych w kategorii „zaburzenia snu i czuwania”. Inne warunki w tej kategorii obejmują zaburzenia koszmarów, zespół niespokojnych nóg i zaburzenia snu związane z oddychaniem.
Lekarze często diagnozują hipersomalność przez wykluczenie innych możliwych przyczyn nadmiernej senności.
Lekarz zada pytania dotyczące objawów danej osoby, które mogą obejmować:
- Kiedy po raz pierwszy je zauważyłeś?
- Czy cokolwiek je pogarsza? Czy cokolwiek czyni je lepszymi?
- Jakie inne schorzenia są obecnie leczone?
- Jakie są twoje wzorce spania?
- Jakie jest twoje środowisko snu?
Lekarz dokona również przeglądu leków, które osoba może zażywać, aby pomóc określić, czy może to powodować senność w ciągu dnia.
Lekarz może również zalecić badanie snu. Wymaga to noclegu w „laboratorium snu”, w którym osoba jest podłączona do różnych monitorów, w tym pulsoksymetru, elektrokardiogramu i monitora fal mózgowych. To wyposażenie pomaga lekarzowi zdecydować, czy senność w ciągu dnia może być spowodowana zaburzeniami snu, takimi jak obturacyjny bezdech senny.
Jeśli nie ma oznak zaburzeń podstawowych lub przyczyn medycznych, lekarz może zdiagnozować hipersonomię.
Leczenie
Używki są najczęściej przepisywane w celu leczenia hipersomalności. Przykłady tych leków obejmują:
- amfetamina
- metylofenidat
- modafinil
Dodatkowe leki stosowane w leczeniu hipersomatyczności obejmują klonidynę, lewodopę, bromokryptynę, leki przeciwdepresyjne i inhibitory monoaminooksydazy (IMAO).
Oprócz leków, lekarz może zalecić wprowadzenie „higieny snu” danej osoby, aby pomóc im w spokojny sen.
Przykłady tych zmian obejmują:
- Unikanie substancji pobudzających przed snem, takich jak kofeina i nikotyna.
- Picie alkoholu tylko z umiarem. Chociaż alkohol może wywoływać senność, picie alkoholu w nadmiarze może spowodować gorszą jakość snu.
- Unikanie pokarmów, które powodują zgagę lub trawienie. Przykłady obejmują żywność przygotowaną z wysokotłuszczowych kremów, smażonych potraw, pikantnych posiłków, owoców cytrusowych i napojów gazowanych.
- Używanie wskazówek wizualnego oświetlenia do rozróżniania dnia i nocy.Może to obejmować wystawienie na działanie dużej ilości światła na zewnątrz w ciągu dnia, a także zaciemnienie pokoju przed pójściem spać.
- Ustanawianie rutyny na dobranoc, którą osoba znajduje odprężającą i pomaga zasygnalizować ciału, że nadszedł czas na łóżko. Przykłady obejmują branie prysznica lub czytanie książki.
- Zmiana środowiska snu, aby było wygodniejsze. Obejmuje to chłodzenie pomieszczenia w zakresie 60 ° F-67 ° F, unikanie światła ze sztucznych źródeł, w tym telefonów komórkowych i komputerów, oraz spanie na wygodnym materacu.
Perspektywy
Wraz ze zmianami stylu życia i leczeniem lekarze uważają hipersomalność za bardzo uleczalną zaburzenie snu.
Osoba może również skorzystać z poradnictwa i terapii poznawczo-behawioralnych, aby zmienić swoje nawyki snu i nauczyć się zmniejszać stres, kiedy to możliwe.
