Zmiany hormonalne, stresy życiowe, problemy ze snem, obawy o obraz ciała, bezpłodność i starzenie się są czynnikami związanymi z menopauzą, które mogą przyczyniać się do zmian nastroju, stresu, lęku i zmniejszonego poczucia dobrostanu u kobiet.
Perimenopauza to faza przed końcową miesiączką, podczas której ciało przechodzi wiele fizycznych zmian. Te zmiany w ciele prowadzą do wyżej wymienionych czynników, które mogą prowadzić do lęku.
Menopauza występuje, gdy okresy dobiegają końca przez 12 miesięcy. Objawy okołomenopauzalne mogą trwać w okresie menopauzy, ale zwykle występują rzadziej.
Badania wykazują, że 23 procent kobiet doświadcza objawów niepokoju w okresie okołomenopauzalnym i że te objawy lęku niekoniecznie są związane z depresją.
Normalne jest odczuwanie lęku lub depresji, gdy zaczyna się perimenopauza, ale częste, silne uczucie lęku lub ataki paniki nie są typowymi objawami menopauzy.
Niepokój i menopauza
Niektóre kobiety mogą czuć się smutne lub niepokojone w okresie menopauzy z powodu zmian w organizmie, takich jak utrata płodności. Inne kobiety mogą poczuć ulgę, że nie boją się ciąży.
Oprócz tego kobiety mogą przechodzić wiele istotnych zmian w życiu w okresie menopauzy. Ich dzieci mogą opuścić dom, a ich rodzice lub partner mogą poczuć się źle w związku ze starzeniem się. Czynniki te mogą przyczynić się do podwyższonego uczucia niepokoju.
Zmiany hormonalne, które zachodzą w okresie menopauzy, mogą również wywoływać uczucie lęku. Zmiany w poziomach hormonów zwanych estrogenem i progesteronem, w szczególności, mogą mieć wpływ.
Objawy te mogą ustąpić po zakończeniu okołomenopauzalnej, a kobiety wchodzą w okres po menopauzie, gdy hormony stają się bardziej zrównoważone.
Leczenie
Często zdarza się, że kobiety przechodzące menopauzę otrzymują hormonalną terapię zastępczą (HTZ) i inne metody leczenia objawów menopauzy. Niektóre kobiety nie są dobrymi kandydatami na HTZ i powinny podejmować te decyzje wspólnie z lekarzem.
Jeśli kobieta przechodzi okres okołomenopauzalny i doświadcza wysokiego poziomu lęku, może również zostać przepisana na lekarstwo w celu leczenia lęku. Lekarz może również zalecić poradnictwo.
Kobietom z umiarkowanym do ciężkiego lęku można przepisać popularny rodzaj leków przeciwdepresyjnych, znanych jako selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).
SSRI często skutecznie łagodzą objawy lęku. Według North American Menopause Society około połowa osób, które stosują te leki, doświadcza skutków ubocznych, które wpływają na ich życie seksualne. Te działania niepożądane mogą obejmować zmniejszenie libido i trudności w utrzymaniu podniecenia lub osiągnięciu orgazmu.
Inne rodzaje leków przeciwdepresyjnych są dostępne dla kobiet, które doświadczają seksualnych skutków ubocznych z SSRI. Należą do nich nowsze rodzaje leków przeciwdepresyjnych, takich jak bupropion i duloksetyna.
Starsze typy leków przeciwdepresyjnych, takie jak tricykliczne leki przeciwdepresyjne i inhibitory monoaminooksydazy (MAO), nie są związane z zaburzeniami seksualnymi. Mogą jednak powodować inne działania niepożądane.
Zmniejszenie dawki może zmniejszyć działania niepożądane u niektórych osób, które doświadczają dysfunkcji seksualnych podczas przyjmowania leków przeciwdepresyjnych. Jednak ważne jest, aby każdy, kto rozważył zmniejszenie dawki leku, najpierw skonsultował się z lekarzem, ponieważ zatrzymanie leczenia może mieć poważne konsekwencje.
Wskazówki dotyczące stylu życia
Lekarze uważają, że po zdrowym trybie życia pomaga zarówno objawy menopauzy i zmniejsza ataki paniki.
Regularne, delikatne ćwiczenia mogą znacznie zmniejszyć lęk. Kobiety, które przechodzą okres okołomenopauzalny powinny wybrać swoją ulubioną formę ćwiczeń i spróbować uczynić ją częścią codziennej rutyny. Niezależnie od tego, czy chodzi o spacery, bieganie, pływanie czy jogę, regularne ćwiczenia pomagają spalić energię nerwową i poprawić objawy lękowe.
Ludzie powinni próbować nie pić zbyt dużo kofeiny lub alkoholu. Kofeina może wywoływać niepokój i nerwowość. Alkohol jest depresantem, który może również pogłębić przyczyny lęku.
Akupunktura może być skuteczna w zmniejszaniu lęku i leczeniu innych objawów menopauzy.
Uzyskanie dobrej jakości snu jest ważne dla zmniejszenia lęku. Jednak kobiety przechodzące menopauzę często źle śpią ze względu na nocne poty spowodowane skokami hormonów.
Niektóre osoby z lękiem mogą znaleźć „dziennik przed snem”, co może pomóc w poprawie snu. W dzienniku przedsennym ludzie wypisują wszelkie nerwowe myśli, które mogą mieć, aby ich umysł mógł odpocząć łatwiej.
Istnieją grupy wsparcia dla kobiet przechodzących menopauzę, które mogą być pomocne. W grupie wsparcia ludzie z tymi samymi problemami spotykają się, aby przedyskutować problemy, przed którymi stoją. Wspólne dzielenie się doświadczeniami może pomóc im pokonać ich niepokój.
Jeśli kobieta przechodzi menopauzę i odczuwa niepokój, ale nie chce uczestniczyć w grupie wsparcia, po prostu rozmowa z przyjaciółmi o tym, przez co przechodzi, może być bardzo pomocna.
Co ważne, kobiety powinny zadbać o to, aby same poświęciły czas. Niektóre czynności, takie jak ogrodnictwo, czytanie, medytacja, praktykowanie uważności lub joga, są dobrym sposobem na skupienie się na sobie i stworzenie dobrego samopoczucia i relaksu.
Radzenie sobie z atakiem paniki
Wiele kobiet doświadcza ataków paniki podczas menopauzy. Ponieważ osoby, które wcześniej miały ataki paniki, częściej doświadczają ataków paniki podczas perimenopauzy, lekarze uważają, że ataki paniki są raczej reakcją niż symptomem menopauzy.
Kiedy ktoś ma atak paniki, doświadcza intensywnego uczucia niepokoju lub „zguby”. Uczuciom tym mogą towarzyszyć objawy fizyczne, takie jak:
- palpitacje serca
- duszność
- zawroty głowy
- słabość
- wyzysk
- nudności
- mrowienie
Ataki paniki najczęściej trwają przez 10-30 minut, ale mogą również powtórzyć się w serii epizodów, które mogą trwać wiele godzin.
Wiele osób doświadczających ataku paniki po raz pierwszy martwi się, że mają atak serca lub załamanie nerwowe. Ataki paniki mogą być jednymi z najbardziej przerażających doświadczeń życia danej osoby.
Jeśli ktoś ma ataki paniki, powinien porozmawiać z lekarzem. Mogą przepisać leki lub skierować je na terapię psychiczną, która może pomóc.
Niektórzy uważają, że ćwiczenia technik uważności mogą pomóc w zapobieganiu atakom paniki. W uważności praktykujący koncentrują się na myślach i fizycznych objawach towarzyszących atakowi paniki i uczą się, jak nimi zarządzać.
Nieregularne oddychanie może powodować ataki paniki. Na przykład, próbując wdychać więcej niż twoje ciało, możesz pozwolić ci lub oddychać zbyt szybko. Nauka kontrolowania oddechu, gdy doświadczasz wysokiego poziomu lęku, może pomóc ludziom kontrolować ataki paniki.
Posiadanie kogoś z tobą podczas ataku paniki jest pomocne. Ta osoba może cię uspokoić, delikatnie zachęcić do spowolnienia oddechu i pozostać przy tobie, aż atak minie.
Podobnie jak w przypadku lęku, wiadomo, że niektóre zmiany stylu życia pomagają zmniejszyć napady paniki. Obejmują one:
- jedzenie zdrowej, zbilansowanej diety z dużą ilością świeżych owoców i warzyw
- unikanie alkoholu
- zmniejszenie spożycia kofeiny
- nauka technik samo-relaksacji
- zaczerpnąć dużo świeżego powietrza
