Nadwaga oraz otyłość to zagadnienia, które niosą ze sobą szereg negatywnych konsekwencji zdrowotnych. W ostatnich dziesięcioleciach, zarówno w Ameryce, jak i na całym świecie, znacząco wzrosła liczba osób dotkniętych otyłością. W tym artykule przyjrzymy się nie tylko liczby, ale także ich znaczeniu oraz wpływowi na zdrowie.
Otyłość wiąże się z wieloma poważnymi zagrożeniami zdrowotnymi, w tym zwiększonym ryzykiem zgonu z różnych przyczyn, nadciśnieniem, cukrzycą typu 2, chorobami serca, udarami mózgu, chorobą zwyrodnieniową stawów oraz problemami psychicznymi. Dlatego też zrozumienie liczb związanych z tym zjawiskiem jest kluczowe w kontekście zdrowia publicznego.
Obecnie, około 36% dorosłych Amerykanów zmaga się z otyłością – to więcej niż 1 na 3. Z kolei na całym świecie ponad 1 na 10 osób jest otyłych. Warto przyjrzeć się bliżej faktom i liczbom, które leżą u podstaw tego problemu, analizując dane z podziałem na państwa, regiony, wiek oraz płeć.
Definiowanie «otyłych»
Aby lepiej zrozumieć problem, należy najpierw zdefiniować, co rozumiemy przez otyłość. Centra Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) klasyfikują otyłość na podstawie wskaźnika masy ciała (BMI), definiując ją jako BMI wynoszące 30 lub więcej (sprawdź nasz kalkulator BMI).
Otyłość można podzielić na:
- otyłość klasy 1: BMI 30-34
- otyłość klasy 2: BMI 35-39
- klasa 3 («skrajna» lub «ciężka») otyłość: BMI 40 lub wyższy
W przypadku dzieci, nadwaga i otyłość są definiowane na podstawie wykresów wzrostu CDC. Dla dzieci i młodzieży w wieku 2-19 lat:
- 85. percentyl lub więcej: nadwaga
- 95. percentyl lub więcej: otyłość
- na poziomie 120 procent lub powyżej 95. percentyla: ekstremalna otyłość
Statystyka otyłości: Stany Zjednoczone
Dane te pochodzą z badania National Health and Nutrition Survey (NHANES) przeprowadzonego przez National Center for Health Statistics (NCHS):
Mężczyźni
- nadwaga: 38,7%
- otyłość (w tym skrajna otyłość): 35%
- skrajna otyłość: 5,5%
Kobiety
- nadwaga: 26,5%
- otyłość (w tym skrajna otyłość): 40,4%
- skrajna otyłość: 9,9%
Otyłość na tle etnicznym
Otyłość nie dotyka wszystkich ras w USA w równym stopniu. Oto odsetek otyłych dorosłych w poszczególnych grupach etnicznych:
- nie-latynoscy czarni: 48,1%
- Latynosi: 42,5%
- nie-latynoscy biali: 34,5%
- nie-latynoscy Azjaci: 11,7%
Otyłość według wieku
Otyłość nie występuje w równych proporcjach w różnych grupach wiekowych:
- 20-39 lat: 32,3%
- 40-59 lat: 40,2%
- 60 lat i więcej: 37,0%
Otyłość u dzieci
Dokument opublikowany w 2016 roku zbadł 40 780 dzieci i nastolatków w wieku 2-19 lat w latach 2013-2014. Ponad 17% z nich było otyłych, a 5,8% miało skrajną otyłość.
Oto szczegółowe dane według grup wiekowych:
- Wiek 2-5 lat: 9,4% otyłych i 1,7% ze skrajną otyłością.
- Wiek 6-11 lat: 19,6% otyłych i 4,3% ze skrajną otyłością.
- Wiek 12-19 lat: 20,6% otyłych i 9,1% ze skrajną otyłością.
Wskaźniki otyłości według stanu
Na podstawie danych z CDC, opracowano wskaźniki otyłości dla poszczególnych stanów na 2016 rok. Najwyższe wskaźniki otyłości występują w:
1. Zachodnia Wirginia – 37,7%
2. Mississippi – 37,3%
3. Alabama – 35,7%
4. Arkansas – 35,7%
5. Luizjana – 35,5%
Natomiast stany o najniższych wskaźnikach otyłości to:
47. Kalifornia – 25,0%
48. Hawaje – 23,8%
49. Massachusetts – 23,6%
50. Dystrykt Kolumbii – 22,6%
51. Kolorado – 22,3%
Otyłość a status społeczno-ekonomiczny
Nie stwierdzono związku między poziomem wykształcenia a otyłością u mężczyzn. Jednak w przypadku kobiet, te z wykształceniem wyższym są mniej narażone na otyłość niż te, które nie mają wykształcenia wyższego.
Podobnie, kobiety o wyższym dochodzie są mniej narażone na otyłość w porównaniu do kobiet o niższych dochodach.
Warto zauważyć, że wśród nie-latynoskich czarnych mężczyzn oraz meksykańsko-amerykańskich, osoby o wyższym dochodzie mają wyższe ryzyko otyłości niż te, które zarabiają mniej.
Koszt otyłości
Otyłość generuje nie tylko zagrożenia zdrowotne, ale także ogromne koszty finansowe. W 2008 roku roczne wydatki na leczenie osób otyłych oszacowano na 147 miliardów dolarów.
Osoby z otyłością ponoszą średnie koszty medyczne wyższe o 1 429 dolarów w porównaniu do osób o prawidłowej wadze.
Statystyki dotyczące otyłości: globalne
Otyłość była historycznie postrzegana jako problem krajów o wysokim dochodzie, jednak w ostatnich latach wzrasta jej występowanie również w krajach o niskich i średnich dochodach, szczególnie w obszarach miejskich.
Niektóre z tych krajów stoją w obliczu tzw. podwójnego ciężaru choroby, co oznacza, że w tym samym czasie zmagają się z niedożywieniem oraz otyłością:
«Często zdarza się, że niedożywienie i otyłość występują w tym samym kraju, społeczności, a nawet w tym samym domu».
Z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że na całym świecie otyłość prawie potroiła się od 1975 roku. W tym samym okresie w przedziale wiekowym 5-19 lat, otyłość wzrosła z mniej niż 1% do 7%. WHO podaje, że «większość populacji świata żyje w krajach, w których nadwaga i otyłość zabijają więcej osób niż niedowaga».
W 2016 roku ponad 1,9 miliarda dorosłych (39 procent) miało nadwagę, a ponad 650 milionów (13 procent) było otyłych.
Dane globalne według płci przedstawiają się następująco:
- Nadwaga – 39 procent mężczyzn, 40 procent kobiet.
- Otyłość – 11 procent mężczyzn, 15 procent kobiet.
Dzieci i otyłość
Otyłość wśród dzieci staje się coraz większym problemem globalnym.
- W Afryce liczba dzieci poniżej 5 roku życia z nadwagą wzrosła od 2000 roku o prawie 50 procent.
- Prawie połowa wszystkich dzieci z nadwagą lub otyłych poniżej 5 roku życia mieszka w Azji.
- W skali globalnej 41 milionów dzieci poniżej 5 lat ma nadwagę.
- 340 milionów dzieci w wieku 5-19 lat ma nadwagę lub otyłość.
Wskaźniki otyłości według krajów
Z danych WHO zebranych w 2016 roku wynika, że najwyższe wskaźniki otyłości występują w następujących krajach:
1. Nauru – 61%
2. Wyspy Cooka – 55,9%
3. Palau – 55,3%
4. Wyspy Marshalla – 52,9%
5. Tuvalu – 51,6%
6. Niue – 50%
7. Tonga – 48,2%
8. Samoa – 47,3%
9. Kiribati – 46%
10. Mikronezja – 45,8%
11. Kuwejt – 37,9%
12. Stany Zjednoczone – 36,2%
Wysokie wskaźniki otyłości na wyspach Pacyfiku są głównie wynikiem odejścia od tradycyjnych diet na rzecz importowanej żywności z krajów takich jak Chiny, Malezja czy Filipiny.
«Zanikanie tradycyjnych produktów żywnościowych sprawiło, że nie są one w stanie konkurować z atrakcyjnością i dostępnością importowanej żywności».
Dr Temo K. Waqanivalu, oficer techniczny WHO, Fidżi
Najniższe wskaźniki otyłości zarejestrowano w:
1. Wietnam – 2,1%
2. Bangladesz – 3,6%
3. Timor-Leste – 3,8%
4. Indie – 3,9%
5. Kambodża – 3,9%
6. Nepal – 4,1%
7. Japonia – 4,3%
8. Etiopia – 4,5%
9. Republika Korei – 4,7%
10. Erytrea – 5%
11. Sri Lanka – 5,2%
12. Uganda – 5,3%
13. Madagaskar – 5,3%
Wnioski
Otyłość i nadwaga to poważne problemy, które stają się coraz bardziej powszechne na całym świecie. Należy pamiętać, że choroby związane z otyłością są jednymi z głównych przyczyn śmierci, ale otyłości można w zdecydowanej większości przypadków zapobiegać.
Nowe badania i dane z 2024 roku
Z najnowszych badań wynika, że otyłość wciąż rośnie w alarmującym tempie. W 2024 roku około 40% dorosłych Amerykanów jest otyłych, co pokazuje niepokojący trend. Z raportów wynika, że otyłość staje się coraz bardziej problematyczna wśród młodszych pokoleń, z wyraźnym wzrostem przypadków wśród dzieci i nastolatków.
Badania wskazują, że niewłaściwa dieta oraz brak aktywności fizycznej są głównymi czynnikami przyczyniającymi się do tego stanu rzeczy. Statystyki z 2024 roku pokazują, że 1 na 5 dzieci w USA jest otyłych, co jest znacznym wzrostem w porównaniu do poprzednich lat. Warto zauważyć, że otyłość wśród dzieci jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ może prowadzić do przewlekłych chorób w późniejszym życiu.
W 2024 roku badania pokazują również, że otyłość ma coraz większy wpływ na zdrowie psychiczne. Otyłość jest powiązana z problemami takimi jak depresja, lęk oraz niskie poczucie własnej wartości, co dodatkowo podkreśla potrzebę wczesnej interwencji oraz wsparcia dla osób dotkniętych tym problemem.
W obliczu tego kryzysu zdrowotnego, konieczne jest podejmowanie działań na poziomie społecznym oraz indywidualnym, aby promować zdrowy styl życia i edukować społeczeństwo na temat skutków otyłości. Możliwości prewencji i leczenia powinny być w centrum uwagi polityki zdrowotnej, aby zredukować rosnący problem otyłości w przyszłości.