Załamanie nerwowe i załamanie psychiczne to termin określający stres emocjonalny lub fizyczny, który tymczasowo powoduje, że ktoś nie może funkcjonować w codziennym życiu.
Chociaż społeczność medyczna niegdyś wykorzystywana jako catchall dla wielu chorób psychicznych, nie używa już określenia „załamanie nerwowe”, aby opisać jakąkolwiek konkretną chorobę.
Niemniej jednak, tak zwany załamanie nerwowe pozostaje znakiem rozpoznanego, leżącego u podstaw stanu zdrowia psychicznego, takiego jak depresja, lęk lub zespół stresu pourazowego lub PTSD.
A zatem oznaki i objawy tego, co niektórzy ludzie mogą jeszcze nazwać załamaniem nerwowym, zależą od leżących u podstaw schorzeń.
Szybkie fakty dotyczące załamania nerwowego:
- Objawy tak zwanego załamania nerwowego są bardzo różne u poszczególnych osób.
- Medycznie rzecz biorąc, nie ma czegoś takiego jak załamanie nerwowe.
- Leczenie załamania nerwowego lub psychicznego zależy od przyczyny.
16 objawów
Ponieważ nie jest związany z żadnym konkretnym stanem chorobowym, załamanie nerwowe lub umysłowe nie ma żadnych zdefiniowanych objawów poza trudnościami lub niezdolnością do normalnego funkcjonowania „normalnie”.
To, co należy zrobić, aby dana osoba była uważana za „w pełni funkcjonującą”, różni się w zależności od kultury, regionu, a nawet rodziny.
Jednak 16 typowych objawów załamania nerwowego lub psychicznego to:
- odczuwać lęk, przygnębienie, łzawienie lub ciągłą irytację
- czuje się bezradny, beznadziejny i ma niską samoocenę
- wycofywanie lub unikanie normalnych sytuacji społecznych
- wezwanie chorego do pracy przez kilka dni z rzędu lub brakujące spotkania
- nieregulowany harmonogram snu, albo zbyt dużo snu, albo zbyt mało
- niezdrowe odżywianie i higiena, często ze względu na to, że ludzie zapominają lub nie są zmotywowani do jedzenia lub czyszczenia
- trudności z ogniskowaniem lub zapamiętywaniem wydarzeń dnia
- uczucie ciągłego wyczerpania emocjonalnego i fizycznego wyczerpania, często bez przyczyny
- brak motywacji i zainteresowania rzeczami
- bycie niezdolnym do czerpania przyjemności lub spełnienia z rzeczy, które normalnie przynoszą radość lub satysfakcję
- niewyjaśnione ogólne bóle i bóle
- trudności z dogadaniem się lub tolerowaniem innych ludzi
- myśli samobójcze lub myślenie o wyrządzeniu sobie krzywdy
- brak zainteresowania seksem i zmianami menstruacyjnymi
- poruszanie się lub mówienie wolniej niż zwykle
- przerażające retrospekcje, poważne koszmary i symptomy walki lub ucieczki, takie jak bicie serca, suchość w ustach i pocenie się, gdy nie ma zagrożenia ani niebezpieczeństwa
W przypadkach skrajnych lub nieleczonych, zwłaszcza w odniesieniu do stanów psychicznych związanych z psychozą, objawy mogą również obejmować halucynacje, paranoję, urojenia i brak wglądu.
Leczenie i zapobieganie
Jest kilka rzeczy, które mogą pomóc zmniejszyć objawy stresu emocjonalnego i fizycznego. Ponadto większość opcji leczenia załamania nerwowego również pomaga zapobiegać chorobie.
Wspólne strategie leczenia i zapobiegania zaburzeniom nerwowym obejmują:
- poszukiwanie poradnictwa, zazwyczaj kognitywnej terapii behawioralnej lub CBT
- rozmowy z lekarzem na temat leków przeciwdepresyjnych, przeciwlękowych lub przeciwpsychotycznych
- próbuje zmniejszyć lub rozwiązać źródła stresu, takie jak konflikty w domu lub w miejscu pracy
- wykonywanie ćwiczeń wspomagających relaks umysłowy i fizyczny, takich jak głębokie oddychanie i medytacja
- wykonywanie ćwiczeń, takich jak joga i tai chi, które promują delikatne rozciąganie lub ruch w połączeniu z kontrolowanym oddychaniem
- co najmniej 20 minut ćwiczeń o umiarkowanej intensywności lub 10 minut ćwiczeń o wysokiej intensywności dziennie
- próbowanie wyjść na zewnątrz przez co najmniej kilka minut dziennie lub znaleźć hobby, które zachęca do wyjścia na zewnątrz
- rozmawiając z przyjaciółmi, rodziną, partnerami i współlokatorami o kłopotliwych uczuciach
- ustawianie zdrowej higieny, spanie i spożywania posiłków oraz trzymanie się ich
- poszukiwanie lokalnych lub internetowych grup wsparcia dla osób z podobnymi objawami
- stworzenie beztroskiego środowiska do spania w celu poprawy jakości snu
- unikanie nadmiernego stosowania kofeiny, alkoholu i nikotyny
- unikanie użycia nielegalnych narkotyków
Przyczyny i czynniki ryzyka
Wszystko, co powoduje więcej emocjonalnego i fizycznego stresu niż ciało może znieść, może doprowadzić do załamania nerwowego lub wywołać stan chorobowy.
Ale są pewne sytuacje, czynniki genetyczne i doświadczenia, które są częściej związane z załamaniami nerwowymi lub psychicznymi niż inne.
Przyczyny i czynniki ryzyka załamań nerwowych obejmują:
- skrajny żal
- traumatyczne przeżycia
- życie w nieuczciwym związku
- miejsca pracy związane z sytuacjami stresowymi
- miejsca pracy związane z wypaleniem emocjonalnym
- rodzinna historia chorób psychicznych
- surowa izolacja osobista
- traumatyczne i nieubłagane stresy, takie jak na wojnie
- poważny konflikt społeczny, zwłaszcza jeśli ma wpływ na pracę i życie rodzinne
- ciężkie lub przewlekłe schorzenia lub urazy
Diagnoza
Nie jest już uznanym terminem medycznym, więc technicznie nie ma sposobu na zdiagnozowanie załamania nerwowego.
Lekarz lub, częściej, pracownik służby zdrowia psychicznego, spróbuje określić przyczynę czynników lub schorzeń, które mogą powodować tak zwany rozkład nerwowy. Zrobią to, zadając pytania na temat objawów, wykonując badanie fizyczne i przeglądając historię medyczną danej osoby.
Kiedy iść do lekarza
Dobrym pomysłem jest rozmowa z lekarzem zawsze wtedy, gdy stres fizyczny lub emocjonalny koliduje z codziennym życiem, rutyną lub czynnościami.
Ale często ludzie doświadczający tak zwanego załamania nerwowego nie są w stanie rozpoznać zakresu swoich objawów lub mogą potrzebować pomocy.
Niestety, wiele osób niechętnie poszukuje pomocy z zewnątrz dla warunków psychicznych z obawy, że zostaną osądzeni. Mogą także myśleć, że to, co się z nimi dzieje, jest jakoś ich winą lub że nie ma dostępnych opcji leczenia.
Jeśli ukochana osoba, przyjaciel lub współlokatorka wykazuje kilka oznak załamania nerwowego, należy ich zachęcić do skorzystania z pomocy medycznej lub uzyskania wsparcia w tym zakresie.
Powiązane warunki
Stany chorobowe, które mogą powodować objawy powszechnie związane z tak zwanymi zaburzeniami nerwowymi, obejmują:
- depresja kliniczna lub choroba lękowa
- złożony smutek
- PTSD lub zespół ostrego stresu (ASD)
- zaburzenia regulacji
- choroba afektywna dwubiegunowa
- schizofrenia
- dysocjacyjne zaburzenie tożsamości (DID)
- przewlekły ból i stany zapalne
Choć nie jest to termin oficjalny, załamanie nerwowe jest często luźno używane do opisania warunków, które powodują wiele czasowych zaburzeń psychicznych i fizycznych, szczególnie gdy przyczyna jest nieznana.
Na wynos
Większość ludzi doświadcza okresów skrajnego smutku, niepokoju i beznadziejności od czasu do czasu, szczególnie po bardzo stresujących wydarzeniach.
Ale gdy ktoś staje się niezdolny do wykonywania codziennych zadań, wycofuje się ze społeczeństwa lub zaczyna myśleć o tym, że sam siebie skrzywdzi, potrzebuje pomocy medycznej.
Dostępne są leki i terapie wspomagające leczenie, które pomagają w leczeniu większości schorzeń związanych z załamaniami nerwowymi.
