Jąkanie, nazywane także jąkaniem, to zaburzenie mowy, w którym osoba powtarza lub przedłuża słowa, sylaby lub frazy.
Osoba z jąkaniem (lub jąkaniem) może również zatrzymać się podczas mowy i nie wydawać dźwięku dla niektórych sylab. W tym artykule wyjaśniamy przyczyny jąkania, jego diagnozy i dostępne terapie.
Szybkie fakty dotyczące jąkania
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących jąkania. Więcej szczegółów i dodatkowe informacje znajdują się w głównym artykule.
- Jąkanie dotyka więcej chłopców niż dziewcząt.
- W niektórych przypadkach jąkanie całkowicie blokuje jednostkę przed produkcją dźwięku.
- W przypadku oficjalnej diagnozy osoba spotka się z patologiem mowy i języka.
- Większość dzieci z jąkaniem wyrasta z tego.
- Czasami jąkanie może być skutkiem urazu głowy.
Czym jest jąkanie?
Wszyscy mamy taką możliwość, może się zdarzyć podczas stresującej rozmowy kwalifikacyjnej, rozmowy ze służbami ratowniczymi przez telefon lub podczas prezentacji dla dużego tłumu.
Jąkanie jest powszechne, gdy dzieci uczą się mówić i jest szacowane pięciokrotnie częściej u chłopców niż u dziewcząt. Jednak większość dzieci to wyhoduje. Zaburzenie mowy dotyka mniej niż 1 procent wszystkich dorosłych.
Dla niektórych jednak problem utrzymuje się i wymaga profesjonalnej pomocy, takiej jak terapia logopedyczna.
Objawy jąkania
Osoba, która jąka się, często powtarza słowa lub części słów i ma tendencję do przedłużania pewnych dźwięków mowy. Może im również trudniej rozpocząć kilka słów. Niektórzy mogą stać się spięci, gdy zaczynają mówić, mogą szybko mrugać, a ich usta lub szczęka mogą drżeć, próbując komunikować się werbalnie.
Według American Speech-Language-Hearing Association, niektóre osoby, które się jąkają, wydają się bardzo spięte lub zdyszane, gdy mówią. Ich mowa może być całkowicie „zablokowana” (zatrzymana).
„Zablokowane” ma miejsce, gdy ich usta są w odpowiedniej pozycji, aby powiedzieć słowo, ale praktycznie nie ma dźwięku. Może to potrwać kilka sekund. Czasami wypowiadane jest pożądane słowo lub używane są interwencje w celu opóźnienia inicjacji słowa, o którym mówca wie, powoduje problemy. Przykłady wykrzykników obejmują takie słowa, jak „um”, „lubię”, „mam na myśli”, „dobrze” lub „umm”.
Typowe objawy związane z jąkaniem:
- Problemy z uruchamianiem słowa, wyrażenia lub zdania.
- Wahanie przed niektórymi dźwiękami musi zostać wypowiedziane.
- Powtarzanie dźwięku, słowa lub sylaby.
- Niektóre dźwięki mowy mogą być dłuższe.
- Mowa może wypływać w strumieniach.
- Słowa z określonymi dźwiękami są zastępowane innymi (oblężenie).
Ponadto podczas rozmowy mogą być:
- szybkie mruganie
- drżące usta
- stukanie stopą
- drżąca szczęka
- twarz i / lub górna część ciała zaciskają się
Rozpoznanie jąkania
Niektóre aspekty jąkania są oczywiste dla wszystkich, podczas gdy inne nie. Aby uzyskać kompleksową i rzetelną diagnozę, pacjent powinien zostać zbadany przez patologa języka mowy (SLP).
SLP odnotuje rodzaje problemów, z którymi dana osoba ma do czynienia podczas mówienia i jak często występują problemy. Ocenia się także, jak osoba radzi sobie z jąkaniem.
SLP może wykonywać inne oceny, takie jak szybkość mowy i umiejętności językowe – zależy to od wieku i historii pacjenta. SLP przeanalizuje wszystkie dane i określi, czy występuje zaburzenie płynności. Jeśli istnieje, SLP określi, w jakim stopniu zaburzenie wpływa na zdolność pacjenta do funkcjonowania i brania udziału w codziennych czynnościach.
Ważne jest, aby spróbować przewidzieć, czy jąkanie małego dziecka stanie się długotrwałe. Można to dość dokładnie wykonać za pomocą serii testów, obserwacji i wywiadów.
Oceny dotyczące starszych dzieci i dorosłych mają na celu ocenę ciężkości zaburzenia i jego wpływu na zdolność danej osoby do komunikowania się i prawidłowego funkcjonowania w codziennych czynnościach.
Przyczyny jąkania
Eksperci nie są do końca pewni, co powoduje jąkanie. Wiemy, że ktoś z jąkaniem jest znacznie bardziej prawdopodobne, że ma bliskiego członka rodziny, który również ma jednego, w porównaniu z innymi ludźmi. Następujące czynniki mogą również powodować / powodować zacinanie się:
Jąkanie rozwojowe
Gdy dzieci uczą się mówić, często się jąkają, szczególnie wcześnie, gdy ich mowa i umiejętności językowe nie są dobrze rozwinięte. Większość dzieci doświadcza coraz mniej objawów, ponieważ ten etap rozwoju postępuje, dopóki nie będą mówić płynnie.
Jąkanie neurogenne
Dzieje się tak, gdy sygnały między mózgiem a nerwami i mięśniami mowy nie działają prawidłowo. Może to wpływać na dzieci i może również wpływać na dorosłych po udarze lub uszkodzeniu mózgu. Następujące mogą powodować neurogenne jąkanie:
- uderzenie
- uraz głowy
- ataki niedokrwienne – tymczasowy blok przepływu krwi do mózgu
- guzy
- choroby zwyrodnieniowe, takie jak choroba Parkinsona
- zapalenie opon mózgowych
Czynniki psychologiczne
Uważano, że główne przyczyny długotrwałego jąkania mają charakter psychologiczny. Na szczęście tak już nie jest.
Czynniki psychologiczne mogą jednak jąkać osoby, które się jąkają.
Na przykład stres, zażenowanie i niepokój mogą sprawić, że jąkanie będzie bardziej wyraźne; ale nie są one ogólnie postrzegane jako przyczyna.
Innymi słowy, lęk, niska samoocena, nerwowość i stres nie powodują jąkania; są raczej wynikiem życia z napiętnowanym problemem mowy, który może czasem pogorszyć objawy.
Jąkanie czynników ryzyka
Historia rodziny – wiele dzieci, które mają jąkanie, które utrzymuje się poza fazą rozwojową języka, mają bliskiego członka rodziny, który się jąka.Jeśli małe dziecko ma jąkanie, a także bliski członek rodziny, który się jąka, ich szanse na to zaburzenie mowy są znacznie większe.
Wiek, w którym zaczyna się jąkanie – dziecko, które zaczyna się jąkać przed 3,5 rokiem życia, jest mniej podatne na jąkanie w późniejszym życiu. Im wcześniej zacznie się jąkanie, tym mniej prawdopodobne jest, że będzie kontynuowane w dłuższej perspektywie.
Czas od rozpoczęcia jąkania – około trzech czwartych wszystkich małych dzieci, które się jąkają, przestanie to robić w ciągu 1 lub 2 lat bez terapii logopedycznej.
Im dłużej trwa jąkanie, tym bardziej prawdopodobne jest, że problem stanie się długotrwały bez profesjonalnej pomocy (a nawet z profesjonalną pomocą).
Seks – długoterminowe jąkanie jest czterokrotnie częstsze wśród chłopców niż dziewcząt. Eksperci uważają, że mogą to być powody neurologiczne, podczas gdy inni obwiniają sposób, w jaki członkowie rodziny reagują na jąkanie małych chłopców w porównaniu z jąkaniem małych dziewczynek. Jednak nikt nie jest naprawdę pewien, jaki jest tego powód.
Szuka pomocy w jąkaniu
Eksperci twierdzą, że rodzice powinni rozważyć wizytę u lekarza, gdy:
- Jąkanie dziecka utrzymuje się przez ponad 6 miesięcy.
- Gdy jąkanie występuje częściej.
- Kiedy towarzyszy mu napięcie mięśni twarzy i górnej części ciała.
- Kiedy przeszkadza dziecku w zajęciach szkolnych.
- Kiedy powoduje trudności emocjonalne, takie jak strach przed miejscami lub sytuacjami.
- Kiedy utrzymuje się, gdy dziecko ma 5 lat.
Fundacja Stuttering of America doradza rodzicom, których dziecko od kilku tygodni jąka się, aby nie niepokoić się i nie czekać. Fundacja podkreśla, że oczekiwanie na kilka miesięcy nie wydaje się wpływać na to, jak dziecko może później reagować na leczenie.
Zabiegi na jąkanie
Dobra ocena (diagnoza) jest niezbędna, ponieważ określa to, jakie może być najlepsze leczenie. Zabiegi dla osób jąkających się mają na celu nauczenie umiejętności, strategii i zachowań osoby, które pomagają w komunikacji ustnej. Może to obejmować:
Płynna terapia kształtująca
Kontrolowanie monitorowania wskaźnika mowy – może to wymagać ćwiczenia płynnej, płynnej mowy przy bardzo niskiej prędkości, przy użyciu krótkich zdań i fraz. Osoba ta uczy się rozciągać samogłoski i spółgłoski. Dzięki praktyce osoba może mówić szybciej, z dłuższymi zdaniami i zwrotami.
Kontrola oddychania – gdy pacjent ćwiczy przedłużoną mowę, uczy się także, jak regulować oddychanie.
Terapia modyfikacji jąkania
Celem jest zmodyfikowanie jąkania tak, aby było łatwiejsze i wymaga mniejszego wysiłku, niż go eliminować. Terapia ta działa na zasadzie, że jeśli lęk jąka jąkanie, zmniejszenie wymaganego wysiłku złagodzi jąkanie.
Urządzenia do elektronicznej płynności
Niektórzy pacjenci dobrze reagują na tego typu leczenie, ale inni nie. Wykorzystuje to tak zwany zmieniony efekt sprzężenia zwrotnego słuchowego. Słuchawka odbija się echem w głosie mówiącego, tak że czują, że rozmawiają w zgodzie z kimś innym. U niektórych osób może to złagodzić jąkanie.
Rozmawiać z kimś, kto się jąka
Ludzie, którzy nie są przyzwyczajeni do rozmowy z kimś z jąkaniem, mogą nie być pewni, jak odpowiedzieć.
Czasami słuchacz odwraca wzrok, gdy jąka się jąka, lub próbuje pomóc, uzupełniając brakujące słowa lub wyrażenia – lub po prostu starając się uniknąć ludzi, którzy się jąkają.
Ważne jest, aby pamiętać, że osoba, która się jąka, jest zainteresowana komunikowaniem się, tak jak wszyscy inni. Należy skupić się na temacie rozmówcy i na informacjach, które próbują uzyskać, zamiast na ich brzmieniu.
Jąka jest bardzo świadomy tego, co ich mowa; wiedzą zbyt dobrze, że mogą dłużej trwać w wypowiadaniu zdań. W rzeczywistości ta świadomość czasami pogarsza jąkanie.
Ważne jest, aby słuchacz dawał poczucie cierpliwości, spokoju i spokoju. Niecierpliwy słuchacz lub słuchający, który wydaje się niecierpliwy, może utrudnić mówienie. Próba wypełnienia luk (na przykład brakujących słów) jest często próbą pomocy, ale może być postrzegana przez jąkającą jako niecierpliwość.
Powiedzenie jąkającemu, aby się odprężyło lub wzięło głęboki oddech, może mieć pomocne intencje, ale może je jeszcze bardziej stresować (może to jednak pomóc niektórym). Jąkanie nie jest łatwe do pokonania i zwykle nie można go łatwo wyleczyć za pomocą kilku głębokich oddechów.
Jeśli naprawdę nie wiesz, jak się zachować i rozmawiasz z osobą, która się jąka i nikt nie jest w pobliżu, warto byłoby zapytać, jaki byłby najlepszy sposób na odpowiedź.
