Nowe badanie bada związek między autyzmem, układem odpornościowym, problemami żołądkowo-jelitowymi i bakteriami jelitowymi. Historia jest złożona i wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi, ale ten najnowszy projekt dodaje wgląd.
Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) dotyczą 1 na 68 dzieci w Stanach Zjednoczonych.
Charakteryzuje się trudnościami z utrzymywaniem kontaktów towarzyskich i często towarzyszą im powtarzające się zachowania. To zaburzenie neurorozwojowe kryje wiele tajemnic.
Pomimo rozpowszechnienia i dużej liczby badań, przyczyny ASD nadal nie są w pełni zrozumiałe.
Chociaż ASD wpływa przede wszystkim na mózg, w ostatnich latach ujawniły się powiązania z innymi systemami – w szczególności wydaje się, że problemy żołądkowo-jelitowe (GI) występują częściej u osób z ASD niż u reszty populacji.
W jednym badaniu, w porównaniu z typowo rozwijającymi się (TD) dziećmi, osoby z ASD były sześć do ośmiu razy bardziej narażone na zgłaszanie objawów przewodu pokarmowego, takich jak wzdęcia, zaparcia i biegunka.
Inne badania wykazały, że u dzieci z ASD, u których występują problemy z przewlekłą niewydolnością oddechową, częściej występują cięższe objawy ASD. Również leczenie objawów przewodu pokarmowego może czasami złagodzić behawioralne i społeczne objawy ASD.
Co ciekawe, problemy behawioralne występują wraz z innymi warunkami, które wpływają na jelito. Na przykład osoby z celiakią częściej mają cechy podobne do autyzmu i inne objawy psychiczne. Jeść i zachowanie wydają się w jakiś sposób powiązane.
Według wielu badaczy problemy związane z przewodem pokarmowym związane z ASD mogą wynikać z dwóch czynników: po pierwsze, niewłaściwej aktywacji immunologicznej, powodującej zapalenie przewodu pokarmowego; i, po drugie, różnice w rodzajach bakterii jelitowych, które są obecne.
Jednak obraz jest wciąż niesamowicie mętny, a badania dają różne wyniki, znajdując różne typy zapalenia i różne zmiany w bakteriach jelitowych.
Jelita i układ odpornościowy
Niedawno naukowcy z University of California, Davis MIND Institute w Sacramento postanowili zbadać te relacje bardziej szczegółowo. Prowadzone przez pierwszych autorów, Paula Ashwooda i Destanie Rose, ich wyniki zostały niedawno opublikowane w czasopiśmie.
Naukowcy przebadali 103 dzieci w wieku 3-12 lat. Uczestnicy zostali podzieleni na cztery grupy:
- dzieci z zaburzeniami ASD i GI (ASD + GI)
- dzieci z ASD, ale bez zaburzeń układu pokarmowego (ASD)
- Dzieci TD z problemami z GI (TD + GI)
- Dzieci TD bez problemów z GI (TD)
Aby ocenić zarówno odpowiedź immunologiczną, jak i bakterie jelitowe, naukowcy przeanalizowali próbki krwi i kału.
Dzieci z grupy ASD + GI wykazywały wiele różnic w porównaniu z pozostałymi trzema grupami. Na przykład, mieli wyższe poziomy cytokin zapalnych – które sygnalizują cząsteczki promujące zapalenie – takie jak interleukina 5 (IL-5), IL-15 i IL-17.
Zarówno dzieci z ASD + GI, jak i ASD miały niższe poziomy TGF beta 1, białka, które pomaga regulować układ odpornościowy i utrzymywać go w ryzach. Fakt, że zmiana ta została zmierzona w obu grupach, jest interesującym odkryciem; sugeruje to, że dzieci z ASD, ale bez objawów przewodu pokarmowego mogą doświadczać innych stanów zapalnych.
„Znaczące jest to, że regulacyjny aspekt układu immunologicznego jest zmniejszony, co naraża je na stan zapalny”, mówi Rose. „Wiele badań wskazuje na różne rodzaje stanów zapalnych i myślę, że ten jeden rodzaj podsumowuje, dlaczego wszystkie te inne odkrycia mogą być prawdziwe w tym samym czasie.”
Wiadomo również, że TGF beta 1 ma duże znaczenie w rozwoju neurologicznym, więc białko to może potencjalnie być łącznikiem między objawami neurologicznymi a dysfunkcją układu odpornościowego. Jednak potrzeba znacznie więcej badań, aby dojść do sedna tego związku.
Podobnie dzieci z grupy ASD + GI miały zwykle niższy poziom zonuliny białkowej, co pomaga regulować przepuszczalność ściany jelita.
Wcześniejsze badania wykazały, że dzieci z ASD mają „nieszczelne” wnętrzności, co oznacza, że toksyny i niestrawione jedzenie są w stanie przeniknąć z jelita do krwioobiegu.
ASD i bakterie jelitowe
Dzieci z ASD, zarówno z objawami GI, jak i bez, miały różne populacje flory jelitowej niż grupy TD. Jednak grupa ASD + GI różniła się także od grupy ASD.
Co ciekawe, badacze zauważyli różnice między dziećmi z ASD + GI i TD + GI.
„Ta praca otwiera nowe interesujące sposoby określania, w jaki sposób mikrobiom może stymulować śluzówkową odpowiedź immunologiczną w ASD lub czy aktywacja immunologiczna napędza zmiany mikrobiomu, obecnie nie wiemy”.
Paul Ashwood
Jak wspomniano wcześniej, dzieci z zaburzeniami ASD i GI wykazują gorsze zachowanie niż dzieci z ASD, ale bez problemów z żołądkiem. Ta zależność musi być dalej zbadana. Ashwood mówi:
„Ta aktywacja immunologiczna nie pomaga tym dzieciom, może nie wywoływać autyzmu – tego jeszcze nie wiemy – ale na pewno pogarsza sytuację.”
Ashwood kontynuuje: „Jest to krok w kierunku zrozumienia chorób współistniejących, które są obecne u co najmniej połowy dzieci z ASD i ustalenie, które z tych dzieci mogą dobrze reagować na niektóre rodzaje terapii. Chociaż jest jeszcze wcześnie, praca ta sugeruje, że potrzebujemy znaleźć sposoby na złagodzenie stanu zapalnego, aby pomóc tym dzieciom. „
Chociaż istnieje wiele pytań, na które można odpowiedzieć, to badanie wypełnia puste pola i pokazuje, że relacje są złożone. Mamy nadzieję, że wyniki mogą pomóc w opracowaniu i opracowaniu przyszłych metod leczenia.
