Faza lutealna jest fazą cyklu owulacji, która występuje po uwolnieniu komórki jajowej i trwa około 2 tygodni. W tym czasie ciało kobiety uwalnia progesteron i pogrubia podszewkę macicy, aby przygotować się do ciąży.
Gdy faza lutealna trwa 10 dni lub krócej, jest znana jako krótka faza lutealna lub defekt fazy lutealnej.
Kobieta z krótką fazą lutealną może mieć trudniejszy czas na uzyskanie lub utrzymanie ciąży. Jej ciało nie będzie miało tak dużego progesteronu jak kobieta z dłuższą fazą lutealną. Jednak dostępne są zabiegi dla kobiet z krótkimi fazami lutealnymi, które chcą zajść w ciążę.
W tym artykule przyjrzymy się objawom krótkiej fazy lutealnej, wraz z jej przyczynami i dostępnymi opcjami leczenia.
Objawy
Często zdarza się niewiele objawów u kobiety, która ma krótką fazę lutealną.
W rzeczywistości wiele kobiet nie zdaje sobie sprawy, że mają krótką fazę lutealną, dopóki nie spróbują począć. Krótka faza lutealna jest jedną z głównych przyczyn problemów płodności u kobiet, a głównym objawem jest kłopot z zajściem w ciążę.
Objawy fazy lutealnej obejmują:
- plamienie między okresami
- poronienie
- nie mogąc zajść w ciążę
- wczesne cykle menstruacyjne
Przyczyny
Krótka faza lutealna jest często wynikiem niedostatecznej produkcji progesteronu. Brak progesteronu powoduje, że wyściółka macicy nie jest wystarczająco gruba, aby zapłodniona komórka jajowa mogła zostać wszczepiona lub pozostawiona wszczepiona.
Jeśli kobieta zajdzie w ciążę, a następnie dozna poronienia, może to być spowodowane krótką fazą lutealną. Bez wystarczająco grubej ściany macicy zarodek nie będzie w stanie utrzymać się na stałe. Często powoduje to wczesne poronienie.
Jeśli ciałko żółte nie wytwarza wystarczającej ilości progesteronu, wyściółka macicy może zrzucić się przed zapłodnionymi implantami jajecznymi. Bez pogrubionej wyściółki jajo nie będzie w stanie implantować, a kobieta wejdzie w jej cykl menstruacyjny.
Chociaż każda kobieta może rozwinąć krótką fazę lutealną, kilka warunków zdrowotnych może powodować lub jest czynnikami ryzyka dla krótkiej fazy lutealnej. Warunki te obejmują:
- anoreksja
- otyłość
- starzenie się
- nadmierne ćwiczenia
- naprężenie
- za dużo hormonu odpowiedzialnego za produkcję mleka
- niedoczynność lub nadczynność tarczycy
- endometrioza, gdzie tkanki macicy zaczynają rosnąć poza nią
- zespół policystycznych jajników, w którym powiększone jajniki często mają torbiele
Diagnoza
Kobieta lub para starająca się zajść w ciążę często spotyka się z lekarzem, gdy mają problemy z zajściem w ciążę. Problemy z niepłodnością mogą być spowodowane przez szereg różnych problemów i warunków.
Lekarz prawdopodobnie przeprowadzi kilka testów, aby ustalić, czy przyczyną jest krótka faza lutealna, czy też istnieje inny stan zakłócający zajście w ciążę.
Jednym z pierwszych testów, które lekarz prawdopodobnie wykona, jest badanie krwi. Badanie będzie mierzyć poziomy niektórych hormonów w organizmie, aby pomóc określić przyczynę niepłodności.
Hormony, do których lekarz sprawdzi poziomy obejmują:
- progesteron, który powoduje zagęszczanie wyściółki macicy
- hormon luteinizujący, który rozpoczyna owulację
- hormon folikulotropowy, który kontroluje funkcję jajnika
Lekarz może również poprosić o badanie ultrasonograficzne miednicy. W szczególności lekarz stara się zobaczyć, jak gruba jest wyściółka macicy. Ponadto otrzymają obrazy:
- macica
- jajowody
- szyjka macicy
- Jajników
Leczenie
Leczenie zależy od podstawowej przyczyny krótkiej fazy lutealnej. Po ustaleniu przyczyny często można leczyć krótką fazę lutealną i znacznie polepszyć szanse kobiety na zajście w ciążę.
W niektórych przypadkach lekarz może przepisać ludzkie kosmetyczne suplementy gonadotropowe. Te hormony ciążowe mogą pomóc ciału w produkcji większej ilości progesteronu, co może pomóc w zwiększeniu szansy na zajście w ciążę.
Kiedy stres lub ćwiczenia powodują problem, leczenie często koncentruje się na zmniejszeniu stresu lub zmniejszeniu ilości ćwiczeń wykonywanych w ciągu tygodnia.
Istnieje kilka technik, które osoba może zrobić, aby zmniejszyć stres. Niektóre z nich obejmują:
- łatwe do moderowania ćwiczenia
- medytacja
- techniki oddychania
- zmniejszanie zobowiązań zawodowych, osobistych i rodzinnych
Lekarz może również przepisać leki, aby pomóc kobietom zajść w ciążę. Na przykład cytrynian klomifenu pobudza jajniki kobiety do produkcji większej ilości pęcherzyków. Zwiększona liczba pęcherzyków zwiększa liczbę uwolnionych jaj.
Jeśli jedno leczenie nie działa, lekarz może spróbować innej opcji leczenia. Nie wszystkie zabiegi będą skuteczne dla wszystkich kobiet.
Wpływ na ciążę i płodność
Cykl owulacji dzieli się na dwie fazy. Pierwsza faza może trwać od tygodnia do ponad miesiąca i rozpoczyna się natychmiast po cyklu menstruacyjnym. W tej fazie, zwanej fazą folikularną, jeden z pęcherzyków w jajnikach przygotowuje się do uwolnienia jaja.
Kiedy następuje uwolnienie jajka, kobieta wchodzi w drugą fazę swojego cyklu, znanego jako faza lutealna. Podczas tej fazy ciało kobiety przygotowuje się do potencjalnej ciąży.
Na początku tej fazy pęcherzyk, który uwolnił jajo, staje się masą komórek zwanych ciałkiem żółtym.
Rola ciałka żółtego polega na uwalnianiu progesteronu. Hormon ten jest odpowiedzialny za stymulację macicy, aby wyhodować grubszą podszewkę, tak aby wszczepione mogło być zapłodnione jajeczko lub zarodek. Ciałko żółte jest bardzo ważne dla kobiety próbującej zajść w ciążę.
Zazwyczaj faza lutealna trwa około 12 do 16 dni. Jednak dla niektórych kobiet faza ta trwa krócej niż 10 dni.
Krótka faza lutealna może bardzo utrudnić kobietom zajście w ciążę.W większości przypadków leczenie jest niezbędne, aby kobieta odzyskała płodność.
Bez leczenia kobieta może ciągle nie być w stanie zajść w ciążę lub może doświadczyć częstych, wczesnych poronień.
Perspektywy
Kobieta z krótką fazą lutealną będzie miała trudności z zajściem w ciążę lub może wcześnie stracić dziecko podczas rozwoju zarodka.
Krótką fazę lutealną można skorygować po jej zidentyfikowaniu, chociaż może to nie być oczywiste, zanim ktoś spróbuje począć.
Leczenie często wiąże się ze zmianami stylu życia, takimi jak znalezienie sposobów na zmniejszenie stresu, zmniejszenie nadmiernego wysiłku fizycznego lub utratę wagi.
W innych przypadkach leczenie może wymagać przyjmowania niektórych leków lub hormonów, aby pomóc ciału w zajściu w ciążę.
