Terapia Genowa w Hemofilii: Przełomowe Wyniki w Leczeniu

Poszukiwania leku na najczęstszą formę hemofilii wydają się być wielkim krokiem naprzód po uderzających wynikach próby terapii genowej w Wielkiej Brytanii.

Próbki krwi i DNA w laboratorium medycznym

Raport z badania, który jest opublikowany w tym tekście, opisuje, jak ponad rok po otrzymaniu pojedynczej dawki terapii genowej w celu wstawienia brakującego genu, uczestnicy z hemofilią A mieli normalny poziom czynnika krzepnięcia i znaczne zmniejszenie krwawienia.

«Widzieliśmy oszałamiające wyniki, które znacznie przekroczyły nasze oczekiwania», zauważa współautorka pracy prof. K. John Pasi, dyrektor Centrum Hemofilii w Barts Health NHS Trust.

Hemofilia jest dziedziczną chorobą, w której krew nie krzepnie prawidłowo z powodu defektu genu, który kontroluje wytwarzanie czynnika krzepnięcia. Im niższy poziom czynnika krzepnięcia, tym większa szansa, że nawet najmniejsze obrażenia spowodują nadmierne krwawienie, a nawet spontaniczne krwawienie wewnętrzne – szczególnie w stawach.

Krwawienie w stawach może prowadzić do postępującego uszkodzenia, artretyzmu i bólu. Gdy krwawienie wystąpi w głowie, może prowadzić do drgawek i paraliżu. Krwawienie może być śmiertelne, jeśli nie można go powstrzymać lub jeśli ma ono miejsce w mózgu lub innym ważnym narządzie.

Naprawienie błędu genetycznego może «wyleczyć» hemofilię

Hemofilia dotyka przede wszystkim mężczyzn i istnieją dwa główne typy. Hemofilia A, najczęstszy typ, wynika z niedoboru czynnika VIII, podczas gdy hemofilia B wynika z niedoboru czynnika IX. Hemofilia A występuje cztery razy częściej niż hemofilia B i występuje u około 1 na 5 000 mężczyzn. Szacuje się, że na całym świecie jest ponad 400 000 osób chorych na hemofilię, w tym 20 000 w Stanach Zjednoczonych i ponad 2 000 w Wielkiej Brytanii, gdzie odbył się proces.

Obecnie nie ma lekarstwa na hemofilię. Istnieją skuteczne metody leczenia, ale są one kosztowne i wymagają wielokrotnych wstrzyknięć przez całe życie kilka razy w tygodniu, aby zapobiec krwawieniu.

Podczas próby terapii genowej 13 osób z hemofilią A z całej Wielkiej Brytanii otrzymało iniekcje kopii genu, który koduje czynnik VIII, białka krzepnięcia krwi, które brakuje u osób z hemofilią A. Uczestnicy, których obserwowano przez okres do 19 miesięcy, byli leczeni w pięciu szpitalach: The Royal London, Guys i St. Thomas’, Birmingham, Hampshire i Cambridge.

«Niesamowite wyniki»

Wyniki testu wskazują, że w ciągu 1 roku po otrzymaniu leczenia wszyscy 13 pacjentów byli w stanie przerwać wcześniejsze leczenie, a 11 wykazywało prawidłowy lub prawie prawidłowy poziom czynnika krzepnięcia krwi. «Kiedy zaczynaliśmy – mówi prof. Pasi – pomyśleliśmy, że wielkim osiągnięciem będzie 5-procentowa poprawa, więc fakt, że widzimy normalny lub prawie normalny poziom czynników z dramatyczną redukcją krwawienia jest po prostu niesamowity.»

W połączonym artykule redakcyjnym dr H. Marijke van den Berg z Julius Center for Health Sciences i Primary Care w University Hospital Utrecht w Holandii omawia znaczenie tej próby terapii genowej, a także innej z pacjentami z hemofilią B. Dr van den Berg całkiem niedawno zaobserwował, że hemofilia zbliża się do «epoki, w której koncentraty czynników krzepnięcia są obfite, a terapia genowa staje się rzeczywistością».

Z nowego badania zauważa, że ​​chociaż «uzyskane poziomy są imponujące, duża różnorodność pacjentów wymaga wyjaśnienia».

Perspektywa «życia bez krwawienia»

Jedną z rzeczy, która wymaga wyjaśnienia, wyjaśnia dr van den Berg, jest to, czy możliwe byłoby przewidzenie, którzy ludzie mogą otrzymać niższe dawki i czy «schemat leczenia wstępnego» może zmniejszyć dawkę. Ponadto, ponieważ w badaniu wykluczono ludzi, których układ odpornościowy może odrzucić wirusa stosowanego do przenoszenia genu korekcyjnego (wektor AAV), u których nie występowała historia rozwoju inhibicji czynnika VIII i którzy byli wolni od zapalenia wątroby, nie jest jasne, czy leczenie będzie działać dla większości osób z hemofilią A.

«Ponieważ pacjenci, którzy zostali rekrutowani do bieżących badań musieli być ujemni pod względem AAV, bez aktywnego zapalenia wątroby i ujemnego pod względem inhibitora, większość pacjentów z hemofilią nie może jeszcze skorzystać z terapii genowej» – zauważa dr van den Berg. Sugeruje jednak, że gdyby leczenie «mogło być udoskonalone», ludzie, którzy urodzili się z tą chorobą, mogliby oczekiwać «życia bez krwawienia» i innych niszczących skutków ubocznych.

Inną ważną sugestią, którą dr van den Berg zauważa, jest to, że ponieważ terapia genowa może «leczyć» chorobę jednym leczeniem, może to mieć duże znaczenie w tych krajach rozwijających się, w których ludzie z hemofilią nie mają dostępu do produktów krzepnięcia krwi.

«Naprawdę mamy teraz potencjał, aby zmienić opiekę nad osobami cierpiącymi na hemofilię za pomocą jednego zabiegu dla osób, które w tej chwili muszą wstrzykiwać sobie tak często, jak co drugi dzień.»

Prof. K. John Pasi

Nowe badania i przyszłość terapii genowej

W 2024 roku badania nad terapią genową w hemofilii posuwają się naprzód z obiecującymi wynikami. Nowe dane sugerują, że terapia ta może nie tylko poprawić jakość życia pacjentów, ale także zredukować potrzebę ciągłych wstrzykiwań. W badaniach prowadzonych w różnych ośrodkach na świecie zaobserwowano, że pacjenci, którzy otrzymali terapię genową, wykazują stabilne poziomy czynnika krzepnięcia przez dłuższy czas, co może zrewolucjonizować podejście do leczenia tego schorzenia.

Oprócz wyników dotyczących skuteczności, trwają również badania nad bezpieczeństwem terapii genowej. Naukowcy analizują potencjalne skutki uboczne oraz możliwości długoterminowego monitorowania pacjentów, aby zapewnić im maksymalne bezpieczeństwo. Wzrost zrozumienia mechanizmów działania terapii genowej może otworzyć nowe możliwości terapeutyczne dla pacjentów z hemofilią oraz innymi chorobami genetycznymi.

Na horyzoncie pojawiają się też nowe techniki, takie jak edycja genów CRISPR, które mogą w przyszłości stać się alternatywą dla terapii genowej, oferując jeszcze większe możliwości w leczeniu hemofilii. Z każdym rokiem zyskujemy coraz większą wiedzę i narzędzia, które mogą zmienić życie pacjentów na lepsze.

PLMedBook