Jest Wigilia. Kiedy leżę w łóżku, słyszę szelest na dole. „Czy to Święty Mikołaj?” Myślę, że do mojej 7-letniej jaźni. Więc cicho przechodzę na palcach po schodach. Jest moja mama, umieszczająca prezenty pod drzewem „od Świętego Mikołaja”. W tym momencie zdałem sobie sprawę, że Święty Mikołaj nie był prawdziwy. Ale to nie znaczy, że nigdy nie był.
Historia Świętego Mikołaja jest interesująca. Legenda głosi, że wesoły człowiek w czerwonym kostiumie opiera się na prawdziwej osobie: chrześcijańskim biskupie o imieniu Święty Mikołaj.
Urodzony w 3 wieku w Patara w Turcji – który był wówczas regionem greckim – uważano, że św. Mikołaj poświęcił swoje życie niesieniu pomocy osobom mniej szczęśliwym, od małych dzieci po marynarzy.
Uważa się, że ta wspaniałomyślność zainspirowała historię Świętego Mikołaja, człowieka, który podróżuje po świecie w Wigilię, dostarczając prezenty dobrym chłopcom i dziewczętom.
Jednak naukowcy z Oxford University w Wielkiej Brytanii sugerują, że św. Mikołaj jest czymś więcej niż legendą; ujawniają, jak starożytne fragmenty kości odkryte w kościołach na całym świecie mogą należeć do samego człowieka.
Testowanie kości świętego Mikołaja
Od 1087 r., Co uważa się za szczątki św. Mikołaja, przetrzymywano w krypcie w Bazylice di San Nicola w Bari we Włoszech. Mówi się, że szczątki zostały zabrane tam przez włoskich kupców, około 700 lat po jego śmierci – o czym wielu historyków twierdziło około 343 rne.
Jednak fragmenty kości uważane za należące do św. Mikołaja zostały zdobyte przez różne kościoły na całym świecie. Czy te rozproszone fragmenty mogą należeć do tej samej osoby?
Aby się o tym przekonać, prof. Tom Higham – dyrektor Klastra Relikwiów w Centrum Studiów Zaawansowanych w Oxford’s Keble College – i jego współpracownicy wykorzystali datowanie radiowęglowe na próbce jednej z tych kości.
„Kiedy kiedyś potrzebowaliśmy fizycznych części próbki kości, możemy teraz przetestować rozmiar miligrama, mikro-próbki – otwierając nowy świat badań archeologicznych” – mówi dr Georges Kazan, również dyrektor grupy Relics Cluster.
Próbka pochodziła z kości miednicy nabytej przez ojca Dennisa O’Neilla z kościoła św. Marty z Betanii, Sanktuarium Wszystkich Świętych w Morton Grove, IL. Co ciekawe, szczątki św. Mikołaja w Bari nie obejmują pełnej miednicy.
Pozostałości samego Świętego Mikołaja?
Z badań radiowęglowych profesor Higham i współpracownicy mogli datować kości z powrotem na IV wiek, co odpowiada sugerowanej dacie śmierci św. Mikołaja.
„Wiele reliktów, które badamy, okazuje się na razie nieco późniejszym, niż sugerowałoby to historyczne świadectwo, a ten fragment kości sugeruje, że prawdopodobnie moglibyśmy patrzeć na szczątki samego Świętego Mikołaja”.
Prof. Tom Higham
Podobnie jak szczątki w Bari, ponad 500 fragmentów kości, o których sądzono, że należą do Świętego Mikołaja, odbywa się również w Wenecji we Włoszech. Prof. Higham i jego zespół planują teraz przetestować wszystkie te fragmenty, aby pokazać, że wszystkie pochodzą od tej samej osoby.
„Możemy to zrobić za pomocą pradawnych paleogenomików lub testów DNA” – mówi dr Kazan. „To ekscytujące sądzić, że te relikty, które pochodzą z tak dawnego czasu, mogą być autentyczne.”
