Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Co to jest hiperfosfatemia?

Zbyt duża ilość fosforanów we krwi jest znana jako hiperfosfatemia. Najczęstszą przyczyną jest choroba nerek, ale inne stany mogą prowadzić do utraty równowagi poziomu fosforanów.

Fosforan to substancja chemiczna występująca w organizmie. Zawiera minerał zwany fosforem, który występuje naturalnie w wielu produktach spożywczych. Fosfor wspiera kości i zęby, aby się rozwinąć i pomaga zamieniać żywność w energię, z której organizm może korzystać.

Nerki naturalnie kontrolują poziom fosforanów. Jednakże, jeśli nerki nie działają wydajnie, mogą nie być w stanie usunąć wystarczającej ilości fosforanu, co prowadzi do wysokiego poziomu w organizmie.

Leczenie hiperfosfatemii zależy od stanu podstawowego. W przypadku osób z chorobą nerek stosuje się połączenie diety i leków w celu utrzymania kontroli poziomu fosforanów.

Objawy

Hiperfosfatemia zazwyczaj nie ma widocznych objawów. Bardziej prawdopodobne jest, że najpierw zostaną wykryte objawy choroby podstawowej, która może powodować wysokie poziomy fosforanów, takie jak niekontrolowana cukrzyca.

Jeśli stężenie fosforanów we krwi stanie się zbyt wysokie, może to spowodować zaburzenia mineralne i kostne oraz zwapnienie.

Zaburzenia mineralne i kostne

3D odpłacają się cynaderki w ciele ludzkim.

Kości potrzebują minerałów i hormonów, aby odbudować, wyhodować i pozostać silnymi. Nerki równoważą ilość fosforu i wapnia we krwi. Jeśli są one niezrównoważone, mogą wyciągnąć wapń z kości i osłabić je.

Ponieważ nerki kontrolują równowagę minerałów i innych substancji chemicznych, przewlekła choroba nerek może powodować zaburzenia mineralne i kości. Osoby z niewydolnością nerek i dializą są najbardziej zagrożone.

To pogorszenie może mieć miejsce przez wiele lat, często bez objawów. Ale gdy kości zaczynają słabnąć, osoba może zacząć odczuwać ból w kościach lub stawach.

Jeśli zdarza się to u dzieci z chorobą nerek, może to być bardziej poważne, ponieważ ich kości wciąż się rozwijają. Dzieci z zaburzeniami minerałów i kości mogą nie rosnąć do pełnej wysokości. Kości w nogach mogą wygiąć się do wewnątrz lub na zewnątrz, co jest czasami nazywane krzywicą nerkową.

Zwapnienie

Zwapnienia występują, gdy wapń jest osadzany w organach lub tkankach w ciele. Stan ten może wpływać na żyły i tętnice i jest znany jako zwapnienie naczyń. Jest to szczególnie poważny stan, ponieważ serce będzie musiało pracować ciężej, aby pompować krew wokół ciała. Zwapnienie może utrudnić dializę.

Wysokie poziomy fosforu i wapnia we krwi mogą również powodować swędzenie skóry i zaczerwienienie oczu.

Przyczyny

Osoba z cukrzycą mierząca poziom cukru we krwi.

Choroba nerek jest najczęstszą przyczyną hiperfosfatemii. Zdrowe nerki dostosowują poziom minerałów we krwi, ale nerki, które nie działają prawidłowo, nie zawsze są w stanie to zrobić.

Istnieją jednak inne warunki związane z wysokim poziomem fosforanów we krwi, w tym:

  • Niekontrolowana cukrzyca: powoduje wysoki poziom cukru we krwi, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak uszkodzenie narządów.
  • Cukrzycowa kwasica ketonowa: powikłanie cukrzycy, które może się zdarzyć, gdy organizmowi zabraknie insuliny. W organizmie powstają szkodliwe ketony, a poziom cukru we krwi wzrasta.
  • Nadczynność przytarczyc: rzadkie zaburzenie hormonalne, w którym organizm nie wytwarza wystarczającej ilości parathormonu (PTH). PTH pomaga kontrolować poziomy fosforu we krwi i kościach.
  • Hipokalcemia: niski poziom wapnia we krwi.

Przyjmowanie suplementu fosforanowego może również prowadzić do hiperfosfatemii. Większość ludzi otrzymuje więcej niż wystarczającą ilość fosforu ze swojej diety, a ciało zazwyczaj dobrze reguluje poziom. Nikt nie powinien przyjmować więcej niż 250 miligramów (mg) suplementów fosforu dziennie.

Przetworzone produkty spożywcze często zawierają fosfor, aby je zachować, a dieta wysokobiałkowa może zawierać więcej fosforu niż potrzebna osoba.

Diagnoza

Jeśli ktoś ma objawy hiperfosfatemii lub choroby związane z tą chorobą, powinien zgłosić się do lekarza. Lekarz zapyta o ich historię medyczną, omówi wszelkie objawy, przeprowadzi badanie fizykalne, a czasami zaleci test fosforanowy.

Testy obejmują:

  • Pomiar poziomu fosforanu w płynnej części krwi, zwanej osoczem. Lekarz włoży igłę do żyły w ramię i pobierze niewielką próbkę krwi, która zostanie wysłana do laboratorium w celu przetestowania.
  • Próbka moczu w określonym czasie. Osoba będzie musiała zebrać cały mocz w ustalonym okresie, który zwykle wynosi 24 godziny.
  • Rentgen może być potrzebny, jeśli dana osoba ma objawy zaburzeń mineralnych i kości. Rentgen będzie wykazywał jakiekolwiek złogi wapnia w organach lub żyłach oraz wszelkie słabości lub zmiany w strukturze kości osoby.

Zazwyczaj osoby z niewydolnością nerek regularnie monitorują poziom fosforanów, co oznacza, że ​​hiperfosfatemię zwykle można znaleźć podczas rutynowych kontroli.

Leczenie

Kobieta z witamin i minerałów w jej ręce.

Leczenie hiperfosfatemii zależy od przyczyny:

  • Jeśli dana osoba ma niekontrolowaną cukrzycę, konieczne jest poddanie jej kontroli za pomocą diety, ćwiczeń fizycznych i leku zwanego insuliną.
  • Osoba z niedoczynnością gruczołu hormonalnego może potrzebować suplementu. Spowoduje to przywrócenie normalnego poziomu wapnia i fosforanów we krwi. Dieta bogata w wapń i zawierająca mało fosforu może pomóc utrzymać poziom stabilny.
  • Kiedy choroba nerek powoduje hiperfosfatemię, zwykle stosuje się kombinację zmian diety i leków w celu jej leczenia. Głównym celem jest zapobieganie dalszym uszkodzeniom kości.
  • Fosforanowy środek wiążący to lek zawierający wapń. Po zażyciu posiłku, lek kontroluje ilość fosforu, który organizm absorbuje z pożywienia.
  • Ktoś, kto ma niewydolność nerek, często potrzebuje dializy. Jest to proces oczyszczania krwi z produktów odpadowych i usuwania nadmiaru płynu, jeśli nerki nie są w stanie tego zrobić.Nerkowa dializa usuwa również niektóre fosforany z krwi.

Zapobieganie

Głównym sposobem zapobiegania hiperfosfatemii jest kontrolowanie poziomu fosforanów i wapnia w organizmie. Zwykle odbywa się to poprzez spożywanie określonych pokarmów i unikanie innych.

Przetworzona żywność często zawiera fosfor jako środek konserwujący, wykazany przez składniki, które mają razem litery PHOS. Osoba z podstawowym stanem związanym z hiperfosfatemią może chcieć uniknąć tych pokarmów.

Niektóre naturalne pokarmy, takie jak groch, mleko i masło orzechowe, również zawierają duże ilości fosforu.

Dla osób z chorobą nerek spożywanie diety z odpowiednią ilością minerałów jest istotną częścią radzenia sobie z chorobą. Może to być skomplikowane, a dietetyk może pomóc w wyjaśnieniu, które pokarmy jeść lub których unikać.

Perspektywy

Jeśli nerki działają normalnie i wytwarzają prawidłowy poziom hormonów, organizm naturalnie równoważy poziom fosforanów we krwi. Jeśli tak się nie dzieje, poziomy muszą być sztucznie regulowane za pomocą diety i leków.

Hiperfosfatemia może osłabiać kości i powodować uszkodzenia żył, tkanek i narządów w organizmie. Ważne jest, aby osoby z chorobami nerek zasięgnęły porady w zakresie diety, aby utrzymać fosforan na bezpiecznym poziomie, co może pomóc w radzeniu sobie z chorobą.

PLMedBook